Ktoś napisał filmy japońskie albo się kocha, albo nienawidzi. Nie lubię japońskich produkcji, jestem wręcz do nich uprzedzony, dodatkowo nie lubię za bardzo filmów o miłości, a mimo to...

Film w przeważającej części jest retrospekcją minionych wydarzeń. Przez pierwszą godzinę z hakiem miałem mieszane uczucia. Prosta historia, jakich wiele. Dodatkowo zachowania specyficzne dla japońskiej kultury. Jednak niesamowita gra Aoi Miyazaki przykuła na tyle moją uwagę, że obejrzałem film do końca. Zarzutów można postawić wiele, mimo to jest to jedna z najlepszych produkcji ostatnich 10 lat (w skali całego świata). Niesamowity film, szalenie prawdziwy, z życiowym zakończeniem. Uczciwa, nie zawyżona 9-tka.