Film ciekawie zrobiony, dobra muzyka , dobrze mi się go oglądało. Życie głównego bohatera mną nie wstrząsn ęło , bowiem znam miliony podobnych ludzi. Równie dobrze mogłabym przeprowadzić z nimi seans, z kamerą , by opowiedzieli o swoim życiu. Po wyjściu z kina miałam poczucie , że ten film jest potrzebny. Że pewni ludzie go potrzebują. Może po to , żeby dostrzec , że nie tylko oni się z tym borykają . Szaleństwo zostało tu wpisane w normalne życie, nie jest wyolbrzymione i przerysowane- tak jak to bywa w większości filmów.
Zastanawiam się jednak dlaczego, reżyser postanowił kręcić siebie, opowiadać o sobie, tak się obnażać , by tysiące a nawet miliony ludzi, dowiedziały się przez co przeszedł... To mną wstrząsneło, ten emocjonalny ekshibicjonizm. Dlaczego to zrobił?Autoterapia? Solidarność z innymi, którzy przeszli przez podobne piekło jak on? Myślę , że tak naprawdę to było pójście na łatwizne. Udokumentowanie swojego życia, nienajciekawszymi bądź co bądź nagraniami, podawanie mało znaczących dla widza faktów, taka bardzo prymitywna autobiografia, album rodzinny z podpisami : tu byłem, to i to zrobiłem, w tym wieku odkryłem etc... Gdyby Jonathan faktycznie był wizjonerem jak go mianują zrobił by to inaczej, bez takiej dosłowności, bez chaotycznego montowania nieistotnych ścinków. I jeszcze ta banalna desiderata w tle ... Mam bardzo mieszane uczucia. I wątpie czy JK jeszcze kiedykolwiek czymś nas zaskoczy. Z tego filmu wnioskuje, że powiedział wszystko co miał do powiedzenia. Żadnych niedomówień, aluzji, odniesień... Czysty naturalizm. Sceny z amerykańskich filmów i fragmenty programów TV , zupełnie wyrwane z kontekstu. Jednak mimo tego myślę , że dobrze , że ten film powstał. Taki głos był potzrebny. Ale forma w jakiej to zrobiono jest tak przeciętna , że szybko utonie w morzu innych "innowacyjnych" pomysłów. Nie jest to film, który kłuje w serce i przypomina się w codziennym życiu. Nie zajmuje on myśli. On po prostu jest. Jak wypowiedź- ważna, ale nie taka, która faktycznie skłaniałaby nas do przemyśleń. Jonathan jest jednym z milionów, tych którzy coś mają do powiedzenia, w końcu wielu ludzi jest w stanie poszczycić się taką biografią. Ale nie ma ani oryginalnego spojrzenia na świat, ani świeżych, błyskotliwych, przemyśleń. Jest nieprzeciętnym człowiekiem, ale przeciętnym twórcą.