Lauren German, aktorka grająca autostopowiczkę, początkowo była przesłuchiwana do roli Erin.
W 2002 roku Marilyn Manson ogłosił, że jest kompozytorem we filmie. Poźniej jednak wycofał się z powodu nieodpowiedniego dla niego harmonogramu.
Katie Holmes, Kirsten Dunst i Jessica Alba były brane pod uwagę do roli Erin.
Gunnar Hansen, aktor który zagrał Leaterface'a w wersji z 1974 roku był zaproszony do roli kierowcy ciężarówki, lecz stwierdził, że dla tej roli jest już za stary.
Rolę Leatherface'a odrzucił Dolph Lundgren.
Evan Rachel Wood była brana pod uwagę do roli autostopowiczki.
Piła użyta w remake'u to Husqvarna 359 z prowadnicą o długości 28". Takie piły robione są dzisiaj i nie były dostępne w Teksasie w 1973 roku.
Na początku filmu grupka młodych ludzi słucha w vanie piosenki "Sweet Home Alabama". Scena w filmie dzieje się w okresie między 18 a 20 sierpnia 1973 roku natomiast piosenka ta została wydana dopiero po 1974.
Na początku filmu, kiedy nieznajoma kobieta siedzi w samochodzie bohaterów, wkłada sobie pistolet do buzi i strzela, na tylnej szybie widać dużo krwi, ale kiedy kamera oddala się i widać cały samochód z tyłu, na szybie nie ma krwi, a dziura jest inna.
Kiedy grupka młodych ludzi opuszcza stację benzynową by pojechać do starego młyna na spotkanie z szeryfem, gazeta, którą przykryta jest głowa martwej dziewczyny znika i ponownie pojawia się między ujęciami.
Kiedy szeryf Hoyt wchodzi do vana, aby owinąć ciało autostopowiczki w plastikową folię, zaczyna owijanie od głowy. Chwilę później ukazana zostaje scena, kiedy szeryf wciąż owija głowę, a ciało jest już całkowicie zawinięte.
Dźwięk tłuczonego szkła rozlega się zanim butelka uderza o ziemię w scenie, gdy Kemper wyrzuca ją z samochodu.
Ciało martwej dziewczyny upada na podłogę furgonetki, w scenie kiedy samochód jedzie po wybojach, jednak kilka chwil później zwłoki znajdują się ponownie na siedzeniu auta.
Kiedy furgonetka przejeżdża przez płot jej tylne drzwi są raz otwarte, a raz zamknięte, w zależności od ujęcia.
Kiedy Pepper chowa się w furgonetce przed Leatherfacem pozostawia za sobą otwarte drzwi, kilka chwil później samochód jest już zamknięty.
Kiedy Erin i Pepper próbują uruchomić furgonetkę okno samochodu jest opuszczone, chwilę później, gdy kobietom udaję się włączyć silnik, szyba auta jest już zamknięta.
Kiedy Erin próbuje uruchomić furgonetkę używa do tego raz lewej, raz prawej ręki w zależności od ujęcia.
Kiedy grupa stoi przed budynkiem, w którym znaleźli ciało Jedidiaha, pozycja ramion Morgan zmienia się w zależności od ujęcia kamery.
Kiedy Leatherface niszczy dach furgonetki piłą łańcuchową we wcześniejszym ujęciu widać, że blacha auta jest już przecięta.
Kiedy dziewczyna popełnia samobójstwo w furgonetce, drzwi auta od strony pasażera są raz otwarte, a raz zamknięte w zależności od ujęcia.
Gdy szeryf owija ciało ofiary samobójstwa trzyma w dłoni jedynie rolkę folii spożywczej, w kolejnym ujęciu przedmiot jest jednak w pudełku.
Kiedy samobójczyni sięga po broń do sukienki krew na jej lewej nodze pojawia się i znika pomiędzy ujęciami.
Kiedy grupa zabiera autostopowiczkę do swojej furgonetki widać, że auto prowadzi członek ekipy filmowej.
Na prawie jazdy trójki bohaterów widnieje ta sama data urodzenia, adres oraz rok 1992, choć akcja filmu rozgrywa się w 1973.
Zdjęcia do filmu zrealizowano w Austin, Granger i Taylor (Teksas, USA).
Odciętą głowę Harry Jay Knowles'a z Ain't It Cool News możemy zobaczyć w suterenie domu Leatherface'a.
W oryginalnym scenariuszu, autostopowiczka miała 15-16 lat. Autorzy filmu zdecydowali później na zmianę jej wieku, aby zrobić ją w tym samym wieku, co główna obsada.
"Inspirowany Prawdziwą Historią" jest dobrze powiedziane. Postać Leatherface opiera sie na osobie ED'iego GEIN'a , seryjnego mordercy w stanie Texas . Faktem jest iz nosił on maskę z ludzkiej skóry (robił to jednak z potrzeb seksualnych , razem z kostiumem kobiecym) , nieprawda zaś , że zabijał używając piły mechanicznej. Inspirował on także postacie jak Norman Bates z Psychozy Hitchcocka oraz Buffalo Bill'a z Milczenia Owiec. Jednakże tylko w TMPM odtworzono jego dom, sposób w jaki traktowal ofiary po morderstwie no i maskę.
Eric Balfour, po ostatnim dniu kręcenia filmu rozebrał się do naga, ubrania rzucił w ekipę filmową i wyszedł z planu w samej czapce baseballowej.
Na Ukrainie, ten film nie został wyświetlony ponieważ zabronił tego minister Kultury.
Erica Leerhsen podczas zdjęć próbnych krzyczała tak głośno, że ludzie będący w innej części budynku zadzwonili po policję zgłaszając napad.
Zdjęcia do filmu rozpoczęły się 22 lipca 2002 roku, a zakończyły we wrześniu tego samego roku.