Zainteresowałam się filmem jako fanka twórczości Martina Amisa, na podstawie powiesci którego powstał. Można powiedzieć, że jest to film o dojrzewaniu, mimo, iż główny bohater, Charles wcale się za niedojrzałego nie uważa... opowieść może niezbyt głęboka, ale łatwa i przyjemna w odbiorze.
Fabuła odpowiada treści książki, przy czym serwuje typowe, oldskulowe smaczki kina dla młodzieży lat osiemdziesiątych... aż miło popatrzeć na te ciuchy, plakaty, fryzury. Polecam innym fanom takich filmów.