Raczej owa wtórność swoje źródło ma w literaturze zwanej fantastyką socjologiczną. To jeden z bardziej charakterystycznych odłamów sf. W latach 60. powstało sporo powieści i nowel traktujących o "zamkniętych społecznościach". Niektóre z tych dzieł odwoływały się do Orwella i Huxleya, inne nieco luźniej traktowały temat. Jednym z czołowych przedstawicieli gatunku był Brytyjczyk Brian Aldiss, autor takich rzeczy jak Non-stop, Cieplarnia czy cykl o Helikonii.

Zasada była prosta - społeczność odizolowana, zamknięta, zwykle kontrolowana. Niekiedy podane to w formie antyutopii, innym razem w formie dystopii. Świat zewnętrzny nieznany, zapomniany. Taka swoista izolowana ekosfera, zamknięty system społeczny, polityczny i kulturowy. Bohater w jakiś sposób ociera się o granicę albo ją przekracza, odkrywając, że świat jest większy niż jedno zamknięte miasto, które do tej pory było całym światem.

No to i Szulkin podchodzi pod tą definicję. Zwłaszcza "O-bi, o-ba: Koniec cywilizacji" kojarzy mi się z tym co napisałeś. :-)

ej w sumie to czym sie rozni antyutopia od dystopii?

wikipedia definiuje różnicę tak:
"Dystopia, ze względu na podobieństwa w kreowaniu odstręczających obrazów ludzkiej egzystencji, jest często utożsamiana z antyutopią. Istotna różnica między tymi zjawiskami literackimi polega na tym, że dystopia swoje pesymistyczne wizje przyszłości wywodzi bezpośrednio z rzeczywistości, a nie z utopijnych programów jej naprawy."

no sekunde po tym jak zadalem to pytanie przypomnialem sobie ze tez mam internet i googla :D ale dzieki :D

Zasadniczo "Total Recall" jest na podstawie Philip K. Dick "Przypomnimy to panu hurtowo". Reszty nie piszę bo już per333 napisał. Seksmisja też jest jakimś tam postapokaliptycznym SF.