"Władca much" to w tym przypadku przede wszystkim scenariusz, historia, wnioski, aspekty psychologiczne i inne tego typu elementy. Film Brooka jako obraz przede wszystkim (do oglądania) jest bardzo surowy. Brak w nim poetyki, choć to równie dobrze może być wadą tylko i wyłacznie dla mnie. Przypomina zwykłą relację, przez co ludziom kochającym te typowe cechy starego kina trudno się go ogląda. Osobiście jestem pod jako takim wrażeniem jedynie jego wartości merytorycznej, cała reszta, poza może jedną sceną jest dla mnie małoatrakcyjna. Jako książka "Władca much" pewno wypada lepiej (nie wiem, nie czytałem), ale jako film, jako coś wizualnego blednie mym skromnym zdaniem przy "Cobrze" z Sly'm ;)