Największym atutem filmu jest mistrzowskie użycie, jakże pięknej i dźwięcznej, niestety trochę już zapomnianej, gwary lwowskiej. Od strony "językowej" film stoi na najwyższym poziomie i nie ma się do czego przyczepić. W tej kwestii aktorzy naprawdę się postarali i nie odstawili popeliny.

Niby bardzo dobre aktorstwo Więckiewicza, wspaniałe zdjęcia, realistycznie odwzorowane kostiumy i wzorowa scenografia, jednak filmowi czegoś brakuje. Jest jakiś taki "płaski", nie wywołuje żadnych emocji. Nie ma w nim budowania napięcia, a muzyki, która mogłaby w tym pomóc, jest jak na lekarstwo. Żadnych niespodzianek i zwrotów akcji, film jest nieznośnie przewidywalny. Większość aktorów gra przeciętnie, bez emocji. Żydzi po 14 miesiącach w kanałach niespecjalnie brudni. Zmęczeni co najwyżej jak po dobrej, całonocnej imprezie.

Najlepszy był początek, środek bez wyrazu, nudny, końcówka do bólu banalna.
Najbardziej brakowało mi emocji i zapadającej w pamięci muzyki, która "wspierałaby" film.