Również uważam, że aktorzy naprawdę się popisali w "Wojnie...", zwłaszcza Szyc i Bohosiewicz; natomiast denerwowały mnie porażające usterki dykcyjne Masłowskiej, którą po prostu ciężko było zrozumieć - no ale ok, z założenia narratorka ma być autentyczna, ma być sobą.

Genialną robotę wykonał też operator, jedne z najlepszych zdjęć, jakie widziałam ostatnimi czasy w polskim kinie. W ogóle, montaż ciekawy, pełen efektownych pomysłów. Jednak to nie wszystko.
Podstawą filmu jest scenariusz. Jeśli scenariusz jest fatalny, to obraz się nie obroni. Nie musi być wyszukany, ale musi być wprawnie napisany. Polskiemu kinu brakuje scenariuszy. I tutaj też takowego zabrakło. Zero fabuły, chaos narracyjny, bezład razi po oczach.

Szkoda, mogło powstać coś naprawdę dobrego.