Rozumiem kontrowersje związane z adaptacją tej "dziwnej" powieści. Myślę jednak, że wiele osób umieszczających pod tym tytułem skrajnie negatywne komentarze "nie czai bazy" - jakby to być może powiedział Silny, choć to pewnie (nie tylko dla niego) tekst zalatujący już ostro geriatrią. Nie ulega wątpliwości, że do odbioru tego obrazu potrzebny jest jakiś zdrowy dystans. Autoironia społeczna - to także kod otwierający mocno zaszyfrowane bramy świadomości narodowej, którą to bramę na kłódkę zamykali systematycznie przez ostatnią dekadę leciwi seniorzy polskiej kinematografii ( dla których to odpowiedni szacunek - zaznaczam - mam ). Filmu wychwalał tutaj nie będę, gdyż z autopsji wiem, że znajdzie się zaraz rzesza antagonistów, mających pewnie też w jakimś stopniu swoje racje. Ale powiem na koniec tylko tyle, że ja ten film kupuję. W pełni. To jest groteska krzyku mojego pokolenia. I nie udawajcie, że nie znacie "żołnierzy" na froncie "polsko - ruskim", "polsko - żydzkim" czy "polsko - szwabskim"