Uwielbiam filmy, w których nie jest jasno podana przyczyna danego zjawiska, gdzie jesteśmy wciągani w wir wydarzen, których przyczyn nie rozumiemy -możemy tylko obserwować i się domyślać ....Film nie probuje dociekać przyczyn zagubienia, samotności i choroby-spostrzegamy świat niemal oczami samej chorej , czujemy sposob w jaki go odbiera (nieustanne zagrozenie)-skąd wziął się lęk przed nim???-to pytanie bez odpowiedzi....Poruszony jest tu wontek schizofrenii, który nie jest pięknie prezentowany jak w innych filmach dotykających tego tematu, staduim choroby pokazane jest tu w bardzo realny i "szary" sposob-bez zbędnej koloryzacji i wylolbrzymiania....

Reasumując film jest dojrzałym psychologicznym stadium obłędu młodej kobiety- jeden z najważniejszych filmów Polańskiego-zatem obejrzeć należy!!!!!!!!!!!!!