Film ogólnie uważam za sprawnie zrealizowany i nawet dosyć ciekawy.
Denerwuje mnie tylko jeden element fabuły. Od początku fabuła jest poprowadzona tak że widz raczej skłania się ku rozwiązaniu że Di Caprio jest normalny. Postaci które potem okazuje się że kiedyś istniały są przedstawione jako urojenia np żona czy dzieci. Natomiast postaci które potem okazuje się że były urojeniami pokazane są jako bez cienia wątpliwości prawdziwe.( mam na myśli partner okazuje się psychiatrą itd) Równie dobrze mogło by się okazać na końcu że to wszystko mu się przyśniło po tym jak przez przypadek zjadł grzybki albo się upił. Na dodatek nie wiem w jaki sposób udawanie przez wszystkich że di caprio jest naprawdę agentem miało by mu pomóc w powrocie do zdrowia. Taki zabieg raczej spowodowałby jeszcze głębszą wiarę w to ze jego świat fantazji jest rzeczywisty. Cały sposób opowiedzenia historii jest jakby niespójny z zakończeniem.