Ilość uwag, jakie zakonotowałem podczas seansu przekonała mnie, że ten film jest wspaniały,
co podkreślam, ponieważ momentami miałem wątpliwości. Jedynym, co nie podobało mi się
ani trochę, była fryzura Toma, bijąca w aspekcie szmatowości nawet mopa, którego założyli na
głowę Nicolasa Cage'a w "Con Air" :)
Poza tym absolutna rewelacja, a nawet lepiej, jeśli zwrócić uwagę na dwie kwestie, które mnie
kompletnie zaskoczyły: po pierwsze, nie widziałem wcześniej, żeby Tom zagrał prawdziwiej niż
jego kaskader czy dubler;

Druga kwestia natomiast trochę mnie przymuliła: skonfrontowałem sobie mianowicie sceny, w
których eksponuje się nadnaturalne zdolności wampirów, z tymi, z którymi zapoznałem się przy
okazji lektury cyklu Stephenie Meyer i jego nieudolnych ściekranizacji. Wniosek? Trywialny,
bezapelacyjny i mówiący jasno: Zmierzch to pieprzony plagiat, nie posiadający cienia szans na
aspirowanie do modelu charakteryzującego odrębny schemat Hominis Nocturna. Przykłady
analogii, że tak to ujmę, są doskonale znane wszystkim, którzy mają za sobą seans, ale dla
porządku kilka podam: nadzwyczajna szybkość, wgląd w myśli i inne osobiste dary, oraz te
niesamowite kantylenowe fortepiany, chyba najbardziej wampirze instrumenty jakie istnieją.

Polecam film i zachęcam do dyskusji na polu zaprezentowanych przeze mnie argumentów.