wiele dobrego o tym filmie słyszałem, i znając piękno motywu przewodniego sądziłem, że to ciekawa propozycja. tymczasem srogo się zawiodłem. aktorstwo, efekciarstwo i treść tandetna. może 30 lat temu takie kino miało publikę, ale dziś mocno razi. Belmondo przepakowany, podstarzały amant do ról twardzieli nie pasuje (tzn. wiem, że miał wielu podobnych ról, ale gdy już miał te 40 lat to po prostu prezentuje się śmiesznie). Porównałbym go do Lindy, który niby jest cool, ale z którego mocno się śmiejemy. Poza tym płytka fabuła poruszająca się jakby po schematach. Wpierw nudzi, a potem śmieszy, i nie ratuje tego nawet wątek (melo)dramatu. A te dźwięki mordobicia, czy piski opon - żenada. Jedyne co trzyma się kupy to ta wspaniała muzyka Ennio Morricone. Tylko, że ona jedna nie jest w stanie udźwigać ciężaru takiego gniota. Chociaż może nie - nie jest to do końca kiepski film, ale po prostu przestarzały. Dziś kompletnie "odrealniony".