100% zgody xD scena z ucieczką jest super xD ,ale chyba najlepdsze jest jak odziały ZOMO piorą siebie nawzajem - co moż esugeropwać ,że albo są NACAPNI albo PIJANI. :)

Mi utkwiła w pamięci ta końcowa scena jak Zamachowski biega z siekierą wokół kościoła i przeklina. ;D

popłakałem się do łez na tej scenie ;D jak gonił tego milicjanta a film świetny

Milicjanci są w ogóle BARDZO ciekawie pokazani. Co gwiżdżą sobie wyluzowani mundurowi, którzy zamykają Siwka w celi? Kto nie słyszał, odpowiadam: "Zerwij murom zęby krat, zerwij kajdany..."... Coś jak "Janek Wiśniewski padł..." w "Psach"... A Kondrat wcinający kluchy, milicjant-"intelektualista" z książką na szczycie schodów, gdy Siwek "robi Syzyfa"...

Komedia? Gdzie wy tutaj widzicie coś śmiesznego? Prawdziwą tragikomedią jest wyżej wspomniany "Dzień Świra"... "Zawrócony" to dramat w prawdziwym tego słowa znaczeniu. Nie wiem jak można się śmiać ze sceny kiedy milicjant gonił Zamachowskiego, przecież ona straszna była.

Jak się ma 20-kilka lat i nie ma pojęcia o czasach, które pokazuje film, to może i można coś śmiesznego
zobaczyć w tym, o czym nie ma się zielonego pojęcia i co z perspektywy rozpieszczonego dziecka XXI wieku
wydaje się tylko zabawą, bo nikomu z nich nie dochodzi do głowy, że można było wtedy wyjść do kolegi po
zeszyt, a wrócić po kilku tygodniach leżenia na oddziale intensywnej terapii, bo po drodze trafiło się na jakąś
manifestację rozgramianą przez ZOMO.

No już bez przesady... nadgorliwość jest gorsza od faszyzmu ;)
Oczywiście że w samych czasach PRL-owskich i historiach jakie wtedy miały miejsce nie było nic śmiesznego (pomijając oczywiście absurdy PRL-u które śmieszą do dzisiaj), ale tutaj nie chodzi stricte o wydarzenia w tamtych czasach, ale tez o to że film jest zrobiony jako komedio-dramat i moim zdaniem bardzo udanie. Oglądałem wczoraj ten film z dwiema starszymi osobami o kiedy były śmieszne momenty czy teksty (jak wspomniana sceny ucieczki przed ZOMO czy końcowa przy kościele) to wszyscy się śmiali. Pewne sceny zostały ukazane na wesoło więc nie bądźmy świętsi od papieża... yyy od Kutza.

obejrzałem go przed chwilą nie wiem co widzicie śmiesznego w tym filmie. Nie był ani śmieszny ani tragiczny, był nijaki. Nie rozumiem idei, w której można pokazać dramat ludzi na wesoło...może i przesłanie w filmie jakieś było że główny bohater się nawraca ale pomimo tego film był całkowicie niewiarygodny w treści

W pewnym stopniu się zgadzam. Musimy pamiętać, że Tomasz Siwek zamieszkały w Tychach przy ulicy Rewolucji Październikowej pięć mieszkania "dwajścia czy" jest osobą na swój sposób "nieszczęśliwą", czy inaczej mówiąc, bardziej dobitnie w pewnym stopniu upośledzoną. Stąd może niektórzy uważają niektóre sceny za komiczne, nie zauważając (lub nie chcąc zauważyć) tragedii dziejącej się wewnątrz głowy Tomasza oraz jego rodziny.

Nie przepadam za p. Kutzem jako politykiem, ale trzeba mu przyznać obiektywnie, że jako reżyser potrafi w mistrzowski sposób pokazywać z jajem czasy ponure, smutne czy wręcz tragiczne we współczesnej historii Polski.

ja też nie wiem dlaczego film jest komedią, to dramat, może ludzie, którzy nie pamiętają komuny, uważają że to była "niezła komedia"