Kłóciłbym się. Wątek kryminalny jest (w mojej interpretacji) podczepiony pod rozważania natury egzystencjalnej. Allen, niczym Sartre, zadaje pytanie o jakikolwiek system moralny w świecie pozbawionym Boga. Tak jak kiedyś Kierkegaard, który za temat swojej filozofii postawił sobie pytanie - co pozostało człowiekowi po akceptacji Der Got is Tod? Jeśli nie ma Boga, jeśli nie istnieje żaen racjonalny punkt podparcia dla naszej etyki, jeśli nie ma konsekwencji za czyn jakim jest morderstwo? Bohater początkowo przeżywa "swoje decyzję" o usunięciu kochanki, ale zauważ, że wynika ona wyłącznie z idei, które indoktrynowano mu w dzicinstwie, boi się, ma wyrzuty sumienia, o wmówiono mu, że powinien. Z czasem natomiast odkrywa, że życie toczy się dalej - nie istnieje odpowiedzialność, sprawidliwość, moralność, to tylko twór człowieka. Nasuwa się pytanie: skoro nie ma punktu podparcia jakim był Bóg, to w takim razie skąd mamy wiedzieć co jest dobre, a co złe? Co jest kryterium oceny?

Tłumaczę sobie, że jeszcze jest za wcześnie dla ludzi by zdołali sobie na to odpowiedziec. Na to jednak Allen już w tym filmie odpowiada (parafrazując) o nadziei, że przyszłe pokolenia będą wiedziały więcej. Tłumacze sobie ,,za wcześnie" spoglądając na historię i procesy społeczeństwa, które z wiekami zmieniało swoją postawę do Boga i instytucji Kościoła.
Od zdania nt filmu się narazie powstrzymam ponieważ dopiero go skończyłem oglądac jednak mocne 9/10 już mogę dac.
Pozdrawiam.