Pierwszy raz film ten obejrzałem mając jakieś 11 lat. Było ciężko kaseta była uszkodzona, magnetowid do chrzanu. Ale mimo tych przeciwności wciągnął mnie niesamowicie, kiedy skończył sie seans płakałem rzewnie.
Jak to jest u małych dzieci emocje, emocje i jeszcze raz emocje.
W 2004... 05 dokładnie nie pamiętam, ale film ten leciał na TVN i postanowiłem sobie przypomnieć, lepiej go zrozumieć no i wreszcie dokładnie obejrzeć.
Moje odczucia po tym filmie były jednoznaczne; ten film był, jest i będzie
filmem genialnym. Bardzo dobrze przedstawia atmosfere tamtych czasów, dobrze nakreśla fabułe oraz w sposób dobitny przedstawia kto w tym filmie jest "dobry" a kto "zły".
Jest to po części fenomenalna gra aktorska. Brak jakichkolwiek recytowań, aktorzy w sposób skuteczny przedstawiają widzowi swoje emocje.
Fabuła jest trochę (powiedzmy sobie szczerze) z grubsza pokroju science-fiction, no bo kto przynajmniej w dzisiejszych czasach ma takie zdolności jak J. Coffey; ale odczułem takie wrażenie że to wcale mi jakoś nie przeszkadzało. Produkcje szczególnie te sprzed 2000 r. cechowały się (no nie wszystkie) happy endem, w tym filmie zauważyłem jednak że ten happy end występuje (uratowanie żony naczelnika, zniknięcie "intymnego" problemu głównego bohatera). Jednak tak słodko to do końca w tym filmie nie jest (śmierć J. Coffeya przez wykonanie wyroku).
Ogólnie mówiąc jest to film przynajmniej bardzo dobry, jest się z czego pośmiać, ale jednak są momenty gdzie łzy się cisnął do oczu.
Ja jednak dziele filmy, jesli fabuła jest prosta jak noga od stołu, bohaterowie nie grzesza bystrościa to wymagam od takich filmów dużo akcji, efektów specjalnych i ... dobrzej muzy.
Gdy jednak akcja bierze w łeb, efekty specjalne nie są może z najwyższej półki, to wtedy patrze na fabułe oraz grę aktorską.
Wszyscy się ze mna zgodzą że film ten należy do drugiej grupy.
Moja ocena to 9/10, ktoś sie moze ze mną nie zgodzić, ale chyba mam pewien sentyment do tego filmu :).