Moje wrażenia na gorąco po seansie:
David Fincher udowadnia, że jest w znakomitej formie. Jak zwykle efekty przyniosła drobiazgowość w przygotowaniu scenariusza (w tym obszerny wywiad), dobór aktorów, muzyki. Film bez fajerwerków, z długim wstępem, w którym poznajemy fakty w taki sam sposób, jak dziennikarze SFC. Przez cały czas poznajemy nowe elementy pasjonującej układanki, widz jest zaproszony do włączenia się w śledztwo. W drugiej połowie, kiedy niektórzy mogli już odczuwać znużenie, reżyser zaczyna angażować emocje. W pamięci zapada scena w domu tajemniczego informatora, który zdaje się znać zabójcę. Film nabiera cechy "lekkiego thrillera", udziela uczucia konfuzji, która poważnie komplikuje życie głównych bohaterów.
Historia Zodiaka fascynuje wiele osób. Nie należy oczekiwać gotowych odpowiedzi. Film straciłby wiele, gdyby autorzy scenariusza przedstawili własne zdanie. Natomiast zauważyć można, że film został pocięty. Czekam więc niecierpliwie na wersję reżyserską. Kilka wątków zostało niewykorzystanych, nabrałem więc ochoty by trochę poszperać. Np w scenie z Zodiakiem w przebraniu ujawnia on, że siedział w więzieniu w Montanie. Ofiara, która przeżyła, dopytywała się o to miejsce, ale później ta kwestia w śledztwie się nie pojawia. Sądzę, że oryginalny scenariusz nie pozostawiał takich napomknień bez komentarza. Znając Finchera, warto będzie poczekać na obejrzenie scen wyciętych.
Brak scen akcji nie zaliczam na minus. Po prostu takie jest życie. Za bardzo przyzwyczailiśmy się do oglądania w kinie scen przerysowanych i absurdalnych, sądząc po realiach box-officów. Życzę, żeby Fincher mógł swobodnie realizować swoje kolejne projekty, bo on nie zawodzi.