W najnowszej produkcji Revolution Studios, thrillerze akcji „xXx2: Następny poziom”, kontynuacji niezwykle popularnego przeboju kinowego z 2002 roku, radykalny odłam rządu niezadowolonych z polityki głowy państwa podejmuje plan zlikwidowania Prezydenta Stanów Zjednoczonych... Tylko dwóch ludzi może powstrzymać ten totalny zamęt i anarchię, umacniając jednocześnie rządy prawa i wolność kraju. Jednym z nich jest Augustus Gibbons (Samuel L. Jackson), cudem ocalały z ataku na tajną siedzibę Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (National Security Agency), jako osoba dalece niewygodna dla wielu musi się jednak ukrywać. Drugi to Darius Stone (Ice Cube), wyróżniony specjalnym odznaczeniem żołnierz Jednostki Specjalnej, który obecnie pod specjalnym nadzorem przebywa w więzieniu wojskowym. Gibbons zdaje sobie sprawę, że sam nie jest w stanie podołać całej akcji, potrzebuje współpracownika, kogoś z zewnątrz. Tym człowiekiem jest Stone. Nowy agent XXX musi rozpracować grupę wywrotowców od środka. To jedyna nadzieja na powstrzymanie pierwszego w historii Stanów Zjednoczonych zamachu stanu. Revolution Studios ma przyjemność zaprezentować Państwu najnowszą produkcję Original Films “XXX 2: Następny Poziom” /XXX2: The Next Level/. W dystrybuowanym przez Columbia Pictures filmie zagrali Samuel L. Jackson, Ice Cube, Willem Dafoe, Scott Speedman i Peter Strauss. Reżyserem tego thrillera akcji jest Lee Tamahori, zaś autorem oryginalnego scenariusza Simon Kinberg. W roli producentów wystąpili Neal H. Moritz i Arne L. Schmidt. Producentami wykonawczymi filmu są Todd Garner, Rob Cohen i Derek Dauchy. Autorem zdjęć do filmu jest David Tattersall, BSC, scenografii Gavin Bocquet. Montażu materiału zdjęciowego dokonali Mark Goldblatt, A.C.E , Steven Rosenblum, A.C.E. i Todd E. Miller. Kostiumy zostały zaprojektowane przez Sanję Milkovic Hays. Nadzór nad materiałem muzycznym do filmu sprawowali Laura Z. Wasserman i Darren Higman. Kompozytorem muzyki jest Marco Beltrami.
XXX2: NASTĘPNY POZIOM – O FILMIE
W filmie „XXX2: NASTĘPNY POZIOM”, Samuel L. Jackson ponownie wcielił się w rolę Augustusa Gibbonsa, lojalnego pracownika Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (National Security Agency - NSA), który kierował operacjami w oryginalnej, pierwszej części „XXX”. W nowej części Gibbons wraz z ekspertem od technicznych gadżetów Tobym Lee Shaversem (Michael Roof) cudem wychodzą cało z ataku przeprowadzonego przez nieznanych sprawców na tajne centrum operacyjne NSA – XXX. Gibbons podejrzewa, że mordercy zostali wysłani przez radykalną, tajną frakcję działającą wewnątrz rządu USA, która zamierza obalić prawnie sprawującego rządy prezydenta. Poszukuje zatem nowego agenta specjalnego, który byłby w stanie pokrzyżować ich plany. Tym razem ma to być doświadczony, świetnie wyszkolony agent o militarnym zapleczu, któremu udałoby się dotrzeć do centralnego ośrodka sterowania tej akcji wywrotowej i rozpracować go od wewnątrz. Na nieszczęście, idealny kandydat do wykonania zadania znajduje się obecnie nie gdzie indziej, ale w więzieniu. Tą osobą jest Darius Sone (Ice Cube), przebywający obecnie w ‘miejscu odosobnienia’ za atak na starszego rangą oficera. Gibbonsowi udaje się wesprzeć Stone’a w zakończonej powodzeniem ucieczce z więzienia, jak również przekonać go, żeby został nowym agentem XXX i udaremnił tym samym pierwszą w historii próbę obalenia amerykańskiego rządu. W tym samym czasie w Białym Domu, centrowy Prezydent Sanford (Peter Strauss) toczy spory z radykalnym Sekretarzem Obrony Georgem Deckertem (Willem Dafoe), byłym generałem, którego kontakty z przeszłości prowadzą zarówno do Gibbonsa, jak i Stone’a. Podczas gdy Deckert uczestniczy w rządowej gali, Stone w przebraniu kelnera stara się podsłuchać informacje, które mogłyby rzucić trochę światła na całą planowaną intrygę. Na przyjęciu spotyka on również Charlie Mayweather (Sunny Mabrey), córkę jednego z oficjeli rządowych, która ostatecznie pomaga mu w ucieczce. Stone staje się teraz niemalże zwierzyną łowną. Po piętach zaczynają mu deptać również agenci FBI, w tym szczególnie aktywny i ambitny Kyle Steele (Scott Speedman), w którego mniemaniu Stone jest szczególnie niebezpiecznym kryminalistą. Nie mogąc liczyć na zbyt wiele wsparcia z oficjalnej strony Stone zwraca się o pomoc w zrealizowaniu swojej misji do dwojga starych przyjaciół z czasów, kiedy pełnił swoją służbę na ulicach Waszyngtonu. Są to Lola (Nona Gaye), była dziewczyna, która teraz jest właścicielką szykownego i nowoczesnego punktu sprzedaży samochodów oraz Zeke (Xzibit), renegat, prowadzący warsztat z częściami samochodów, w którym stare pojazdy zamieniają się w podrasowane bryki, mający na boku dostęp do nielegalnej broni i ludzi od mokrej roboty. Stone i jego naprędce skompletowana drużyna wchodzą w końcu do akcji w memencie, kiedy Prezydent Sanford zostaje porwany z samego Kapitolu. Na szali jest przecież bezpieczeństwo kraju i jego wolność. Nie jest to zadanie łatwe, bo z drugiej strony barykady stoją wrogowie mający do swojej dyspozycji najbardziej nowoczesną broń i najlepiej wyszkolonych ludzi.
XXX2: NASTĘPNY POZIOM – NOWA ARENA AKCJI
„Podobało nam się założenie pierwszej części filmu „XXX” i pewnie dlatego kręcenie jego było dla nas ogromną przyjemnością”, mówi producent Neal H. Moritz. „Mam wrażenie, że również widzowie docenili nasze wysiłki i dobrze się podczas pierwszej części bawili. W założeniu mieliśmy również pomysł na nakręcenie drugiej części filmu, pod warunkiem jednak, że będzie musiał być on utrzymany w podobnej konwencji, chociaż w odmiennej scenerii.” Pierwsza, oryginalna część „XXX”, wyreżyserowana przez Roba Cohena, okazała się międzynarodowym przebojem. Tym razem Rob Cohen występuje w roli producenta wykonawczego filmu „XXX2: Następny poziom”. Z poprzedniej ekipy pochodzi również producent Arne L. Schmidt. Jak mówi Moritz: „Odmiennie niż w pierwszej części, postanowiliśmy przenieść wydarzenia bliżej tzw. domu. Tym razem wybór padł na miejsce tak strategiczne i newralgiczne zarazem jak wzgórze Kapitolu – siedzibę Kongresu Amerykańskiego, co wydawało nam się przemawiającym do wyobraźni i jednocześnie aktualnym tłem akcji. Chcąc odświeżyć nieco i nadać nowego wyrazu naszemu projektowi zdecydowaliśmy się także nadać nową twarz naszemu głównemu bohaterowi. Do wizerunku tego idealnie pasował nie kto inny ale właśnie Ice Cube”. Nowy agent, Darius Stone, miał w założeniu być człowiekiem zaznajomionym z życiem ulicy, a jednocześnie posiadającym doświadczenie wojskowe, czyli mniej więcej reprezentować to, co na ekranie udało się wcześniej uchwycić Ice Cubbe’owi w takich produkcjach jak: „Chłopaki z sąsiedztwa” /Boyz ‘N the Hood/, „Złoto pustyni” /Three Kings/ oraz „Liczą się tylko Frankliny” /All About the Benjamins/. Ten niezwykle popularny artysta hip-hopowy w ostatnim czasie zyskał sobie zasłużenie miano jednego z najbardziej popularnych gwiazd dużego ekranu i z dużym entuzjazmem odniósł się do możliwości wystąpienia w kontynuacji filmu „XXX”. Jak mówi aktor: „Jestem wielkim fanem „XXX”. Ogromne wrażenie zrobiły na mnie popisy kaskaderskie. Zdarzyło mi się kiedyś siedzieć w biurze producenta Neila Moritza i prowadzić dyskusję na temat zupełnie innego projektu, kiedy zobaczyłem zwiastun do pierwszej części filmu. Pomyślałem wtedy sobie: ‘Kurcze, to ja przecież powinienem grać agenta ‘XXX’!” W niezwykle pochlebnym tonie wypowiada się na temat aktora producent Moritz: „Nie ma aż tak wielu aktorów, którzy w przekonujący sposób oddaliby charakter postaci Stone’a, a jednocześnie sprostaliby wymogom popisów kaskaderskich. Cube to kandydat idealny. Sceny akcji w jego wykonaniu to prawdziwa gratka dla oka, a i jemu samemu, z tego co wiem, sprawiały dużą frajdę.” Samuel L. Jackson w filmie „XXX2: Następny poziom” powraca do roli Augustusa Gibbonsa, twardego agenta operacyjnego Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego USA. Jak mówi aktor, podobała mu się myśl powtórnego wcielenia się w postać Gibbonsa i pokazania tym razem ciemniejszych stron jego charakteru. „Zawsze wyobrażałem sobie Gibbonsa jako pewnego rodzaju wywrotowca, niespokojnego ducha, który jednocześnie jest częścią struktury rządu Stanów Zjednoczonych”, mówi Jackson i dodaje: „Wierzy on w to, co robi, jednak zawsze w pewnym sensie traktowany był przez otoczenie jak outsider. Spodobało mi się w nim to, że swoją tajną organizację prowadzi w sposób niekonwencjonalny, nie schlebiający wysoko postawionym autorytetom i na swój sposób wbrew utartym standardom. Sądzę, że ta postać jest mi tak bliska z uwagi na moją własną naturę buntownika.” W obsadzie „XXX2” znalazł się również znany z poprzedniej części Michael Roof, grający postać wiecznie podenerwowanego, niezwykle uzdolnionego naukowca, specjalisty od technicznych gadżetów – Toby’ego Lee Shaversa. Tym razem Shavers zyskał sobie status jednej z głównych postaci, aktywnie biorących udział w strzelaninie i przebiegu akcji. Jak mówi o swojej roli Roof, który wcześniej znany był przede wszystkim jako artysta specjalizujący się w monologu satyrycznym: „Toby to nadal zwariowany naukowiec, wymyślający coraz to nowe ‘zabawki’. Tym razem ma jednak swój dużo większy udział w realizowanej przez Stone’a misji. I ja, jako Shavers, biorę udział w strzelaninie, pogoni samochodami, a także włamuję się do systemu komputerowego Departamentu Obrony USA. Taki ze mnie czarny typ!” Reżyser Le Tamahori, który miał okazję stanąć na czele ekipy filmowców, przy kręceniu ostatniej części przygód Jamesa Bonda „Śmierć nadejdzie jutro” /Die Another Day/, wydawał się idealnym kandydatem do poprowadzenia projektu „XXX2”. Nie tylko udało mu się bowiem pokazać swoje umiejętności w radzeniu sobie ze skomplikowanymi sekwencjami kina akcji i układami kaskaderskimi, ale również udowodnił niezwykły talent w wydobywaniu najlepszych kreacji aktorskich, czego dowodem są takie jego tytuły jak: „Lekcja przetrwania” /The Edge/ i „Tylko instynkt” /Once Were Warriors/. Jak mówi Tamahori, zaintrygowało go w nowym przedsięwzięciu przede wszystkim miejsce, w którym osadzona jest akcja, jak również klimat polityczny toczących się wydarzeń. Oba te elementy zdaniem Tamahori sprawiają, że rozgrywająca się na ekranie historia z punktu widzenia oglądającego staje się jak najbardziej realna. „Podobał mi się także pomysł ponownego pokazania postaci granej przez Sama Jacksona, ale zmienienia agenta, z którym przychodzi mu współpracować” mówi reżyser i dodaje: „Z mojego punktu widzenia, pozostawienie tej jednej postaci jako elementu spinającego obie części było znakomitym pomysłem. Przemawia do mnie również pomysł całkowitej zmiany areny akcji. W drugiej części mamy bowiem do czynienia z typowo amerykańską historią, w której czarne charaktery okazują się być ludźmi stojącymi u sterów władzy.” Twórcy filmu postarali się zatrudnić do nowego projektu również silną grupę aktorów wykonujących role drugoplanowe, z czego część miała stać po stronie Dariusa, zaś inni mieli być jego adwersarzami. Nona Gaye (The Matrix Reloaded) gra w filmie rolę Loli, byłej przyjaciółki Dariusa, jak on obeznanej z prawem ulicy, która obecnie jest posiadaczką eleganckiego salonu samochodowego. Ten szczegół w istotnym wymiarze przyczynia się ostatecznie do sukcesu agenta. Z kolei Scott Speedman (“Underworld”, wchodzący wkrótce na ekrany “Underworld: Evolution”) wcielił się w postać młodego i bystrego agenta FBI Kyle Steele, którego pogoń za Dariusem z czasem przeradza się w ciąg nieoczekiwanych zwrotów akcji. Galerię aktorskich kreacji “XXX2” zwieńczają: weteran dużego i małego ekranu Peter Strauss (telewizyjny serial “Pogoda dla bogaczy” /Rich Man, Poor Man/) grający rolę Prezydenta USA Sanforda oraz niezwykle wszechstronny aktor, dwukrotnie nominowany do Nagrody Akademii® — za „Cień wampira” /Shadow of the Vampire/” oraz „Pluton” /Platoon/ — Willem Dafoe, któremu przypadła wyjątkowo wyrazista rola największego adwersarza Sanforda – Sekretarza Obrony George’a Deckerta. Obsadzenie Dafoe jako silnego gracza rządowego, który potajemnie stara się zrealizować swoje plany obalenia urzędującego obecnie prezydenta, dało mu możliwość sportretowania złożonego charakteru tej postaci. Deckert pozostaje bowiem w bezpośredniej opozycji do zwierzchnika, któremu tak naprawdę składał przysięgę na wierność. Jak mówi aktor: „Grana przeze mnie postać dużo lepiej czuje się w roli polityka niż generała. Deckert jest jednocześnie przekonany, że przywództwo kraju, który tak bardzo kocha poważnie szwankuje. Biorąc pod uwagę zaplecze oraz środki jakimi dysponuje może się pokusić o próbę obalenia rządu sprawującego obecnie władzę. Pomimo jawnie wrogiego nastawienia wobec praworządnie wybranego rządu, Deckert nie postrzega siebie samego jako wywrotowcy. Wprost przeciwnie, myśli o sobie jako o patriocie, który wierzy, że zmiana reżimu jest jedynym słusznym rozwiązaniem”. Dla Ice Cube’a możliwość pracy na jednym planie filmowym z takimi znakomitościami świata filmu jak Defoe, czy Jackson była dodatkowym bonusem. Jak mówi: „Sam jest jednym z moich ulubionych aktorów i od wielu lat z uwagą śledzę jego karierę. Miło było przekonać się na własnej skórze, że praca z nim to czysta przyjemność. Czasem miałem wrażenie, że znamy się i współpracujemy ze sobą już od lat. Jeśli zaś chodzi o Willema Defoe, to moim zdaniem jest on ogólnie jednym z najlepszych aktorów. Jego obecność w obsadzie filmu była z mojego punktu widzenia dużym plusem. To jakby zwieńczenie doskonałej grupy artystów grających w „XXX2””.
XXX2: NASTĘPNY POZIOM – WASZYNGTON: BYĆ ALBO NIE BYĆ
W momencie, kiedy skompletowana została już ostatecznie obsada filmu, reżyser Tamahori stanął przed nie lada wyzwaniem, które zasadniczo polegało na kręceniu zdjęć do filmu w stolicy Stanów Zjednoczonych – Waszyngtonie, w czasie wyjątkowo wzmożonej aktywności służb ochrony, w związku z niedawnymi atakami z 11 września 2001 na World Trade Center i Pentagon. Kręcenie scen w pobliżu historycznych miejsc i w budynkach rządowych było, mówiąc najłagodniej, dość dużym źródłem praktycznych trudności. Jak mówi producent filmu Arne L. Schmidt: „Kręcenie zdjęć w takim miejscu jak Kapitol obwarowane jest wieloma restrykcjami. Pojazdy ze sprzętem muszą zostać poddane wnikliwej kontroli – są po prostu skanowane, dokonuje się dodatkowo przeszukania całego sprzętu, a ekipa musi być stale pod kontrolą. Nie ma mowy o użyciu jakiegokolwiek samolotu, czy też helikoptera. Zatem, z logistycznego punktu widzenia, osadzenie akcji w scenerii Waszyngtonu było zadaniem niezwykle skomplikowanym.” Tamahori dodaje: „Z oczywistych względów zdecydowaliśmy się umiejscowić w rzeczywistych plenerach jedynie część akcji, a większość przenieść na ‘Kapitol’, który powstał na scenach dźwiękowych w studio filmowym. Brzmi to może nieco egzotycznie i niezbyt oszczędnie, ale przy odpowiednim rozplanowaniu mogliśmy sobie pozwolić na zrealizowanie całego założonego projektu.” Biorąc pod uwagę między innymi względy ekonomiczne, produkcja filmu została bardzo szczegółowo rozplanowana. Producent Schmidt wspomina: „Z organizacyjnego punktu widzenia odtworzenie Kongresu było zadaniem dość nieskomplikowanym, ponieważ można skorzystać z licznych rycin i fotografii różnych części tego budynku. Główna izbę Kongresu, sale obrad i rotunda powstały w skali, ale wszystko wygląda bardzo autentycznie. Cały plan filmowy mierzy ponad 135 metrów długości i 9 metrów wysokości. Wygląda na tyle wiarygodnie, że twórcy serialu telewizyjnego „The West Wing” prowadzili z nami rozmowy na temat możliwości zakupu planu głównej izby Kongresu na potrzeby swojej produkcji”, dodaje z dumą. Przed scenografem filmu Gavinem Bocquetem stało również nie lada wyzwanie, sprowadzające się ni mniej ni więcej do wiarygodnego odtworzenia scenerii opisanej w scenariuszu. Co prawda był po dobrej zaprawie – zakończeniu pracy nad trzecią częścią ostatniej trylogii „Gwiezdnych wojen” George’a Lucasa – „Gwiezdne wojny: Część III – Zemsta Sithów” /Star Wars: Episode III — The Revenge of the Sith/. Bocqueta ujęła w całym projekcie szczególnie wizja reżysera Tamahoriego i przedstawienie wewnętrznej, militarnej wręcz rozgrywki narodowej. Jak mówi Bocquet: „Lee w założeniu chciał stworzyć film akcji, który będzie osadzony w stylowym świecie działań szpiegowskich i dodatkowo będzie się go oglądało jak współczesny thriller polityczny. Ponieważ nie mogliśmy z oczywistych względów pokazać w naszym obrazie tylu naturalnych lokalizacji stolicy państwa, Waszyngtonu, ilu byśmy chcieli, uważnie i precyzyjnie zaplanowaliśmy film, w którym wykorzystaliśmy kombinację planów, miniatur scenerii i wizerunków komputerowych, które pozwoliły nam dokonać tej jedynej w swoim rodzaju rekonstrukcji obrazu miasta i jego okolic”. Cały obszerny materiał zdjęciowy zamieszczony w filmie powstał zasadniczo w samym Waszyngtonie w czasie trwania dwóch dni zdjęciowych. Nakręcono w tym czasie dwie sceny - jedną z udziałem Prezydenta Sanforda, kiedy to przemawia on na stopniach Lincoln Memorial, drugą zaś przedstawiającą zabawę ‘w kotka i myszkę’ z udziałem Dariusa i Charliego na terenie Reagan Center. Wszystkie pozostałe sceny, w tym również te obrazujące wnętrza i okolice wzgórza Kapitolu, jak również budynku Kongresu Amerykańskiego w Waszyngtonie powstały za sprawą najnowocześniejszej techniki filmowej i czystej magii kina. Wnętrze rotundy Kapitolu, charakterystyczne korytarze oraz wnętrza sal Kongresu powstały już jako wizerunki stworzone na planach filmowych, lub w pamięci komputerów. Praca nad tą częścią filmu dokonała się zasadniczo na Zachodnim Wybrzeżu, przy czym głównym centrum produkcyjnym były studia Playa Vista w okolicach Los Angeles. Jak wspomina scenarzysta Bocquet: „Charakterystyczna rotunda budynku Kongresu była dla nas prawdziwym wyzwaniem biorąc pod uwagę fakt, iż jest prawdziwą ikoną architektury, a jednocześnie do tej pory nie często przedstawiana była na ekranie. Naturalnie, przemierzyliśmy ją wszerz i wzdłuż, badając jednocześnie plany archiwalne i sporządzając notatki tak szczegółowo, jak to tylko możliwe. Chcieliśmy mieć jak najwięcej materiału do przestudiowania i porównania. Jednak rzeczywisty budynek Kongresu Amerykańskiego nie miał takich pomieszczeń, korytarzy i klatek schodowych, które dobrze sprawdziłyby się w kinie akcji. Stąd też, koniec końców, większość z wnętrz budynku została na nowo zaprojektowana i wykonana na planach studio filmowego.” Bocquet jest przekonany, że dla widzów oraz tych, którzy znają pokazane w filmie miejsca, drobne ‘poprawki’ Kapitolu nie będą prawie zauważalne. Jak twierdzi z przekonaniem: „Nawet dla tych, którzy pracują w budynku Kongresu, przeróbki w rodzaju rozmieszczenia pomieszczeń, ich wielkości i kolorów niektórych wnętrz mogą okazać się trudne do wychwycenia”. Jednym z najtrudniejszych zagadnień z jakim musieli się zmierzyć filmowcy przy odtwarzaniu wizerunku kopuły Kapitolu był fakt obecności w scenariuszu sceny, w której w jednej ze ścian wybijana jest olbrzymiej wielkości dziura w scenie porwania prezydenta. Zaprojektowanie planu filmowego umożliwiającego zarejestrowanie takiej sceny stało się zadaniem priorytetowym dla działu artystycznego, jak również dla zespołu kaskaderskiego pracującego pod kierownictwem weterana w tej dziedzinie, R. A. Rondella („Van Helsing”, kolejne części „Matrixa”). Jak mówi Bocquet: „Jeśli chodzi o filmowanie efektów specjalnych i układów kaskaderskich w świecie filmu zawsze trzeba się kierować praktyczną zasadą ‘buduj trzy razy’. Chodzi o to, że wszystkie dekoracje powstają właśnie w trzech wersjach – oryginalnej pierwszej oraz dwóch kolejnych, które w razie potrzeby można podreperować z dnia na dzień oraz na potrzeby dokręcenia jakichś scen”. Nadzorujący pracę ekipy efektów specjalnych John Frazier prowadził ścisłą współpracę ze scenografem Boquetem oraz działem artystycznym filmu, reżyserem i koordynatorem układów kaskaderskich, co umożliwiało podjęcie decyzji o tym, co mogło być jeszcze naprędce poprawione i dobudowane na potrzeby kolejnej filmowej eksplozji. Na szczęście, oryginalnie zaplanowane w scenariuszu wybuchy znakomicie powiodły się. Umieszczeni w specjalnych uprzężach kaskaderzy dokonywali nieludzkich wręcz wysiłków przy kręceniu wybuchów, przelatując z jednej strony planu filmowego na drugą, podczas gdy fragmenty specjalnie do tego celu przygotowanego ‘betonu’ spadały precyzyjnie w tym miejscu, w którym najlepiej mogły to zarejestrować liczne kamery operatora Davida Tattersalla („Śmierć nadejdzie jutro” /Die Another Day/). Przy takiej precyzji pracy nie było potrzeby wykonywania wielu dubli. Kolejnym zakrojonym na szeroką skalę przedsięwzięciem było kręcenie sceny zniszczenia specjalnie przygotowanej ciężarówki Forda F150 przez czołg najnowszej generacji. Z uwagi na skomplikowane ujęcia ekipie zależało na nakręceniu tej sceny za pierwszym podejściem. W scenie tej nadwozie ciężarówki zostało umieszczona na specjalnej katapulcie, która nadawała pojazdowi efekt kołysania się w przód i w tym w momencie zderzenia z siłą czołgu. Nadzorujący prace ekipy efektów specjalnych John Frazier (nominowany do Oscara® za filmy „Twister” i „Speed”) opracował specjalne urządzenie, jak również zaprojektował futurystyczny w swoim wyrazie czołg, wykorzystując informacje z działu opracowania artystycznego oraz kaskaderskiego, co miało pomóc w wykonaniu tego niezwykle skomplikowanego, a jednocześnie spektakularnego układu. Na szczęście dla wszystkich zainteresowanych, ten numer kaskaderski poszedł bardzo sprawnie, zgodnie ze wszystkimi zaplanowanymi szczegółami, nie było zatem potrzeby kręcenia sceny po raz drugi. Prawdopodobnie największym wyzwaniem przed jakim stanęli Frazier i jego ekipa było stworzenie wizerunku czołgu biorącego udział we wspomnianej scenie. W filmie, ale również w rzeczywistości jest to broń tak zaawansowana, że nawet amerykańska armia nie zakończyła jeszcze prac nad prototypem tego urządzenia. Zatem to właśnie ekipa filmowców stanęła przed zadaniem wykonania pierwowzoru pojazdu XXII wieku. „Jest to w pewnym sensie wariacja na temat tego jak może w przyszłości wyglądać najbardziej nowoczesna broń używana w starciach zbrojnych”, mówi Frazier. „Naturalnie, na potrzeby filmu stworzyliśmy jego lżejszą wersję, ponieważ prawdziwy czołg byłby zbyt ciężki do manewrowania (ponad 45 ton) i mógłby również zniszczyć powierzchnię po której się porusza. Nasza wersja została zbudowana z wielu różnych części podobnego sprzętu, ale tak naprawdę z czołgu ma jedynie gąsienice, które wzięliśmy z innego urządzenia tego rodzaju”. Filmowy czołg musiał być również na tyle lekki, żeby można go było załadować na statek - słynnego lotniskowca Hornet, używanego w czasach II Wojny Światowej, a obecnie będącego atrakcją turystyczną zacumowaną w Alamedzie w Kaliforni. Statek ten został zaadaptowany na potrzeby kilku scen zamieszczonych w filmie, w tym między innymi tych, w których miała być pokazana militarna siła tajemniczej frakcji próbującej obalić rząd USA. W hangarach Horneta nakręcono sceny, w których umieszczono setki pojazdów, broni i personelu. Tamahori otwarcie przyznaje, że kręcenie scen na tym historycznym lotniskowcu było w pewnym sensie spełnieniem jego marzeń. Jak mówi: „Zawsze podziwiałem te stare statki, na których widać ile przeszły i jak przysłużyły się amerykańskiej armii. Niosą one ze sobą tyle historii. To niewiarygodne jak wiele ten statek przeszedł. W czasie II Wojny Światowej poradził sobie z około siedemdziesięcioma samolotami-kamikadze podczas kampanii wojennej na Pacyfiku. Jego układ sterowniczy i mechanika są wprost niewiarygodne.” Innym aspektem artystycznej strony filmu, która fascynowała zarówno aktorów, jak i ekipę filmowców było wykorzystanie wielu nowoczesnych pojazdów – od Forda Cobra Concept, zaprojektowanego przez słynnego Carolla Shelby’ego aż po całą kawalkadę Pontiaków GTO z 1967 roku oraz auta klasy SUV. Samochody odgrywają niewątpliwie dużą rolę w filmie „XXX2”, stąd też do czuwania nad wszystkimi aspektami ich wykorzystania zatrudniony został przy filmie Joel Marrow na co dzień stojący na czele zespołu transportowego Revolution Studios. Wiele z wykorzystanych przy filmie pojazdów to klasyczne Pontiaki GTO, w miarę potrzeb przemalowywane i uzupełniane o bardziej zaawansowane technicznie opcje i gadżety. Aby uchwycić odpowiednio zmianę koloru auta w zależności od konta widzenia i padania światła zatrudnieni przy filmie specjaliści korzystali ze specjalnych farb DuPont, co pozwalało na zmianę koloru nawet cztery-pięć razy. Większość projektów samochodów marki Pontiac GTO zostało dopracowanych przez pracownię Teda Mosera – Picture Car Warehouse, firmę, która przygotowywała auta między innymi do takich filmów Moritza jak: „Za szybcy, za wściekli” /2 Fast 2 Furious/. Podczas sesji przygotowywania pojazdów na potrzeby filmu projektująca ich ostateczny wygląd ekipa oraz nadzorujący prace ekipy kaskaderów Rondell prowadzili ze sobą ścisłą współpracę, za punkt wyjścia biorąc zasadę absolutnego bezpieczeństwa dla aktorów i ekipy pracującej przy filmie. Jak mówi Rondell: „Bezpieczeństwo to nasza zasada numer 1. Pod każdym z naszych pojazdów wykorzystanych w filmie instalujemy specjalną płytę, która ma absorbować w jak największym stopniu wszelkiego rodzaju wstrząsy, a także wyposażamy samochody w mniejsze zbiorniki paliwa, co ma ograniczyć do minimum możliwość wystąpienia ognia.” Również aktorzy przedstawieni w scenach samochodowych pościgów przeszli specjalne szkolenia, tak aby z nieco większą pewnością zasiąść za kółkiem pojazdów poruszających się z większą niż przeciętna prędkością. Ice Cube, Xzibit oraz Michael Roof znaleźli się w grupie tych szczęśliwców, którym przyszło kręcić wiele scen w specjalnie przygotowanych pojazdach, co w dużej mierze przypominało bawienie się pięknymi, dużymi zabawkami. Jak mówi Xzibit, gwiazda rapu, który obecnie próbuje swoich sił na dużym ekranie: „W filmie tym na ekranie widzowie będą mogli zobaczyć najbardziej zakręcone samochody jakie można sobie tylko wyobrazić. Weźmy na przykład Forda 150 – to niewiarygodne cudeńko. Wszystko w nim zostało odpowiednio zmienione. Dodatkowo ma wszystko, czego ci potrzeba, kiedy wyruszasz na wojnę z wrogiem.” Ice Cube czasem z zazdrością patrzył na swoich kompanów, którzy w filmie stale mają do czynienia z pięknymi wozami. Jak na przykład Xzibit, który gra w „XXX2” rolę Zeke’a, właściciela sklepu, w którym stare samochody nabierają nowego wyglądu. Jak stwierdza śmiejąc się: „Xzibit ma w filmie możliwość, żeby pojeździć sobie najbardziej odjechanymi i wystrzałowymi wozami. Nie tylko ma do dyspozycji cały ten arsenał, ale jeszcze ma okazję nimi pokierować. Ja też nie mogę narzekać – zasiadam przecież za kierownicą Pontiaka GTO, F-150 i sportowego Forda Cobra Concept-Car. Szczególnie Ford Cobra wydaje się absolutnie niewiarygodny. Czasem na planie filmowym czułem się jakbym odwiedzał salon wystawienniczy samochodów – raj dla miłośnika takich pojazdów. Było tam i Ferrari i Rolce Royce oraz nowy Mustang. Taki widok wbijał w ziemię. A do tego jeszcze możliwość przejechania się nimi i rozpędzenia. Cudo!” Ford Cobra Concept Car, przeróbka Cobry zaprojektowanej przez Ford Motor Company została wykorzystana w filmie w klimatycznej i wbijającej w fotel scenie pościgu, w której Cobra Stone’a ściga się z futurystycznym pociągiem prezydenckim rozwijającym zawrotną prędkość. Scenograf Bocquet nadzorował prace nad zaprojektowaniem i stworzeniem wagonów pociągu, a także jego wnętrza przy udziale Scotta Farrara, ze słynnej Industrial Light&Magic, nadzorującego prace ekipy efektów wizualnych. W sekwencji tej wykorzystane zostały wszelkie dostępne zasoby, które nadały jej charakter jak najbardziej w stylu „XXX”. „Po przedyskutowaniu sprawy z reżyserem Tamahori i producentem Schmidtem zdecydowaliśmy się wprowadzić do filmu oprócz takich elementów jak podziemne bunkry i samoloty prezydenckie również superszybki pociąg”, wspomina Bocquet. „Pomyśleliśmy, że mógłby on być trzymany pod samym budynkiem Kapitolu na wypadek nagłej akcji, kiedy to użycie helikoptera, czy też samolotu nie byłoby możliwe. Królowa Anglii dysponuje takim pojazdem, dlaczego nie miałby go mieć prezydent USA? To tak jakbyśmy mieli do czynienia z Air Force One poruszającym się po szynach.” Sekwencja ta powstała bez wykorzystania prawdziwego pociągu, szyn, czy nawet planu zdjęciowego. Jej udział w filmie zawdzięczać można połączeniu techniki trójwymiarowego obrazu i kreacji komputerowej. Jak mówi reżyser Tamahori: „Ten niezwykle szybki pojazd poruszający się po szynach jest doskonałym przykładem stworzenia czegoś, co tak naprawdę nie istnieje i dopasowania go do filmowych realiów. Ten pociąg funkcjonuje jedynie w sensie trójwymiarowym, co może wprowadzać pewne zamieszanie, z uwagi na fakt, iż dokonując montażu scen z jego udziałem cały czas operujemy rzuconym na ekran wizerunkiem tego pojazdu, tworzonym w technice green screen. Koniec końców doszliśmy do momentu, który przypominał składanie klocków - części filmu – historii z udziałem aktorów. Wszystkie te elementy sprawiają, że opisywana w filmie historia staje się wiarygodna. My ze swojej strony staraliśmy się stworzyć obraz jak najbardziej realistyczny, łącząc w nim elementy takie jak dobry scenariusz i trzymająca w napięciu akcja, składając tym samym hołd takim wielkim thrillerom akcji w historii kina jak: „Trzy dni Kondora” /Three Days of the Condor/ i „Syndykat zbrodni” /The Parallax View/. Dla Ice’a Cube’a najbardziej charakterystycznym wspomnieniem wiążącym się z filmem będą niewątpliwie sceny kaskaderskie z jego udziałem – skok z więziennego dachu, pościg Fordem Cobrą ulicami miasta, czy też korzystanie z szerokiej gamy wysokiej klasy, nowoczesnej broni. Każde z tych zadań było dla niego, jak sam mówi, czystą przyjemnością. „Po prostu otworzyłem się na cały proces związany z kręceniem wielkiego filmu jak ten. Przyszło mi w nim przemierzać korytarze Kapitolu. Dodatkowo, brałem udział w scenach militarnych, których skali nigdy nie potrafiłbym sobie bez tego wyobrazić. Mimo dużego udziału scen akcji ten film nie jest jedynie zlepkiem szybkich sekwencji i wybuchów. To intrygująca historia z prezydentem Stanów Zjednoczonych w roli głównej.” W podobnym duchu wypowiada się producent Moritz: „Stworzyliśmy film, który wbija widzów w fotel, zabierając jednocześnie na przejażdżkę, podczas której czekają nas nagłe zwroty akcji. Mam nadzieję, że widzowie będą czekać na każdy kolejny film sygnowany znakiem firmowym „XXX” z taką samą niecierpliwości i ekscytacją, jak ja sam, kiedy słyszę o wejściu na ekrany kolejnego Bonda. Ja dosłownie nie mogę się doczekać kolejnej części przygód agenta 007.”
XXX2: NASTĘPNY POZIOM – AKTORZY
ICE CUBE (Darius Stone) stojąc na czele swojej firmy producenckiej Cube Vision, napisał scenariusz, wyprodukował oraz zagrał jedną z głównych ról w kultowym filmie „Piątek” /Friday/, a później jego równie popularnych sequelach „Następny piątek” /Next Friday/ oraz „Kolejny piątek” /Friday After Next/. Pod szyldem Cube Vision na ekrany wszedł również obraz “The Players Club”, debiut reżyserski Cube’a. Aktor wystąpił niedawno w podwójnej roli – gwiazdy i producenta wykonawczego filmu „Barbershop” oraz jego kontynuacji Barbershop 2: Z powrotem w interesie” /Barbershop 2: Back in Business/. Był producentem i zagrał jedną z ról w “Liczą się tylko Frankliny” /All About the Benjamins/. Ostatnio jako producent wykonawczy zakończył pracę nad obrazem “Beauty Shop” z udziałem Queen Latifah, a także wystąpił (również jako producent) w komedii familijnej produkcji Revolution Studios pt. „Are We There Yet?” W filmografii Cube’a są również takie tytuły jak: uznany przez krytykę obraz “Złoto pustyni” /Three Kings/ z udziałem George’a Clooney’a i Marka Wahlberga, film z gatunku kina akcji “Torque. Jazda na krawędzi” /Torque/, “Anaconda” z Jennifer Lopez i Jonem Voightem, „Wstęp wzbroniony” /Trespass/ oraz „Studenci” /Higher Learning/. Cube debiutował na dużym ekranie w świetnie przyjętym przez krytykę filmie Johna Singletona „Chłopaki z sąsiedztwa” /Boyz N the Hood/. Cube należy dziś do grona najbardziej rozpoznawalnych artystów hip-hopowych w przemyśle muzycznym. W swoim dorobku ma między innymi podwójną platynową płytę przyznaną mu za część 1 i 2 jego podwójnego albumu “War and Peace.” Już jako solista (wcześniej nagrywał z grupą N.W.A.) nagrał takie przebojowe krążki jak “Lethal Injection,” “Bootlegs & B-Sides,” “The Predator” oraz “Amerikkka’s Most Wanted.” Ice Cube jest powszechnie uznanym producentem muzycznym, pracował z Mack-10 i WC (Westside Connection). Ta współpraca zaowocowała między innymi albumem “Terrorist Threats”, który pojawił się na rynku muzycznym w grudniu 2003 roku i stanowił niejako kontynuację projektu z 1996 roku, podwójnego platynowego albumu “Bow Down.” W grudniu 2001 roku wyszedł album artysty będący składanką jego największych przebojów oraz dwóch nowych utworów. Płytę wydała wytwórnia Priority Records. SAMUEL L. JACKSON (Augustus Gibbons). O aktorze z dużym szacunkiem i podziwem mówi się dzisiaj jako o jednym z najbardziej zapracowanych (czytaj: wziętych) aktorów w Hollywood. Jackson to niekwestionowana gwiazda – produkcje z jego udziałem przyniosły wpływy ze sprzedaży w wysokości, jaką może się poszczycić naprawdę niewielu aktorów w historii kina. Tym razem aktor powraca do roli Augustusa Gibbonsa w drugiej części “XXX 2: następny poziom” /XXX2: The Next Level/. Ponownie zobaczymy go jako szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego USA, roli wykreowanej po raz pierwszy w 2001 roku w przeboju filmowym „XXX”. Inne niedawne projekty dużego ekranu z udziałem Jacksona to między innymi animowany obraz „Iniemamocni” /The Incredibles/, w którym użyczył swojego głosu postaci Frozone’a, “Coach Carter”, film Johna Boormana “In My Country”, thriller akcji “S.W.A.T.”, druga część obrazu Quentina Tarantino “Kill Bill: Volume 2”, „Basic” oraz trzecia część trylogii George’a Lucasa „Gwiezdne wojny: Część trzecia: - Zemsta Sithów” /Star Wars: Episode Three – Revenge of the Sith/, w którym wcielił się w postać ‘Mace Windu’, przywódcy Rady Jedi. Na jesieni tego roku aktor planuje zagrać w przygodowej komedii „The Man” z udziałem Eugene Levy. Obecnie pracuje nad najnowszą produkcją obyczajową sygnowaną przez Revolution Studios pt. „Freedomland”, w reżyserii Joego Rotha, z udziałem m.in. Julianne Moore. Samuel L. Jackson otrzymał nominacje do prestiżowych nagród Amerykańskiej Akademii Filmowej oraz Złotego Globu, a także jako aktor drugoplanowy uhonorowany został statuetką BAFTA za rolę ‘Julesa’, filozofującego gangstera w filmie Quentina Tarantino „Pulp Fiction”. Kariera zawodowa Jacksona rozpoczęła się na dobre po ukończeniu przez niego wydziału sztuk dramatycznych w Morehouse College w Atlancie. Rozpoczął wtedy występy na deskach scenicznych, grając w różnych sztukach teatralnych, m.in. w: „Home”, „A Soldier's Play”, „Sally/Prince” oraz „The District Line”. Współpracując z Yale Repertory Theatre zagrał w dwóch sztukach Augusta Wilsona. Z New York Shakespeare Festival wystawił „Mother Courage and Her Children”, „Spell #7” oraz „The Mighty Gents”. Będąc jeszcze studentem Morehouse Jackson zadebiutował na dużym ekranie w filmie „Together for Days”. Nazwisko Jacksona po raz pierwszy przykuło uwagę widzów po pamiętnej kreacji uzależnionego od narkotyków faceta w filmie Spike’a Lee „Jungle Fever”, za którą aktor uhonorowany został nagrodą na Festiwalu Filmowym w Cannes (za rolę drugoplanową). Trzeba wspomnieć, że rola ta zrobiła takie wrażenie na jurorach Festiwalu, że po raz pierwszy w historii postanowili przyznać nagrodę za rolę drugoplanową. Aktorski kunszt Jacksona w tym filmie docenili także krytycy nowojorscy przyznając mu swoją nagrodę - New York Film Critics’ Award. Długo można by wymieniać listę filmowych projektów z udziałem Jacksona. Znalazłyby się na niej między innymi takie tytuły jak: filmowa wersja powieści Johna Grishama „Czas zabijania” /A Time To Kill/ z Sandrą Bullock i Matthew McConaughey’em w reżyserii Joela Schumachera; za swoją kreację aktor nominowany był do Złotego Globu, oraz otrzymał NAACP Image Award; „Szklana pułapka 3” /Die Hard With a Vengeance/ z Brucem Willisem, najlepiej sprzedający się na całym świecie film 1995 roku; „187” ,”Kula” /Sphere/, „Długi pocałunek na dobranoc” /The Long Kiss Goodnight/, „Hard Eight”, „Pocałunek śmierci” /Kiss of Death/, „Dwie matki” /Losing Isaiah/, „Amos and Andrew”, „Ragtime”, „Morze miłości” /Sea of Love/, „Coming to America”, „Ray”, „School Daze”, „Mo' Better Blues”, „Chłopcy z ferajny” /Goodfellas/, „Strictly Business”, „Białe piaski” /White Sands/, „Czas patriotów” /Patriot Games/, „Jumpin’ at the Boneyard”, „Fathers and Sons”, „Juice”, „Prawdziwy romans” /True Romance/ oraz „Fresh”. W bogatej filmografii Jacksona warto zwrócić uwagę również na takie tytuły jak: „Deep Blue Sea” Renny’ego Harlina, „Purpurowe skrzypce” /The Red Violin/ w reżyserii Francois Girard, „Gwiezdne wojny Część I: Mroczne widmo” /Star Wars Episode I: The Phantom Menace/ George’a Lucasa, w którym wystąpił w epizodycznej roli, „Negocjator” /The Negotiator/ oraz „Jackie Brown”, drugi film nakręcony wspólnie z reżyserem Quentinem Tarantino. Za rolę w tym ostatnim obrazie Jackson otrzymał nominację do Złotego Globu, a także uhonorowany został statuetką Srebrnego Niedźwiedzia na Festiwalu Filmowym w Berlinie. W 2002 roku aktor nakręcił drugą część „Gwiezdnych wojen: Atak Klonów” /Star Wars Episode II: Attack of the Clones/, w którym powrócił do swojej roli ‘Mace Windu’, a także „Zmiana pasa” /Changing Lanes/ z udziałem Bena Afflecka, i thriller akcji „Formula 51”, którego był także producentem. Równie płodny pod względem twórczym był rok 2001, w którym Jackson zagrał u boku Bruce’a Willisa w wyreżyserowanym przez M. Nighta Shyamalana (według pomysłu jego scenariusza) dramacie „Niezniszczalny” /Unbreakable/. Jako gwiazda, ale również producent wykonawczy zaangażowany był przy projekcie „Caveman’s Valentine”, swoim drugim już wspólnym przedsięwzięciu z reżyserem Kasi Lemmonsem. Pierwszym projektem był film „Eve’s Bayou”, którego Jackson był producentem. Aktor uhonorowany został nagrodą za osiągnięcia twórcze - Lifetime Achievement Award na Festiwalu Filmowym Deauville w 2000 roku. Wyświetlano wtedy dwa filmy z jego udziałem - wyreżyserowany przez Johna Singletona „Shaft”, w którym zagrali również Christian Bale i Vanessa Williams oraz dramat sądowy Williama Friedkina „Regulamin zabijania” /Rules of Engagement/ z Tommym Lee Jonesem. Na małym ekranie Jackson zagrał w wyreżyserowanym przez Johna Frankenheimera, uhonorowanym Emmy obrazie „Against the Wall" dla stacji HBO. Kreacja aktorska Jacksona (drugoplanowa rola męska) uzyskała nominacje do nagród Cable Ace oraz Złotego Globu. WILLEM DAFOE (Sekretarz Obrony USA, George Deckert) nominowany był w 2001 roku do Nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej®, Złotego Globu oraz Nagrody SAG, otrzymał także nagrodę Independent Spirit za drugoplanową rolę męską - Maxa Shrecka w obrazie “Cień wampira” /Shadow of the Vampire/. Kreacja ta przyniosła mu także wyróżnienie przyznawane przez Krytyków Filmowych Los Angeles; jako drugiego najlepszego aktora w tej kategorii do swojej nagrody mianowało go z kolei Stowarzyszenie Nowojorskich Krytyków Filmowych. Aktor zagrał niedawno w dwóch przebojach kasowych – wyreżyserowanym przez Sama Raimi hicie lata 2002 “Spidermanie”® oraz animowanym „Gdzie jest Nemo” /Finding Nemo/. W pierwszym z nich wcielił się w rolę Normana Osborna vel Zielonego Goblina, rywalizującego z głównym bohaterem osławionym Spidermanem w wykonaniu Tobey’a Maguire; w drugim zaś pojawił się na ekranie, czy też raczej użyczył swego głosu postaci ‘Gila’, przywódcy akwaryjnego świata, który stale pracuje nad planem ucieczki z niewoli. Fani aktora mogli zobaczyć go także w niedawnych produkcjach – wyreżyserowanym przez Wesa Andersona „Podwodnym życiu ze Stevem Zissou” /The Life Aquatic with Steve Zissou/ z udziałem Billa Murray’a, Owena Wilsona, Cate Blanchett & Anjeliki Huston, a także wielkiej produkcji „Aviator” /The Aviator” /, przy okazji której ponownie miał okazję współpracować na planie filmowym z reżyserem Martinem Scorsese. Najnowsze projekty realizowane z udziałem Dafoe to m.in. film Larsa Von Triera “Manderlay”, Rogera Spottiswoode’a “Mr. Ripley’s Return”, “Control” Tima Huntera z Ray’em Liottą oraz „Before It Had a Name” Giady Colagrande (którego był także współautorem scenariusza). Dafoe to dzisiaj liczące się nazwisko w świecie amerykańskiego filmu. Na tę pozycję aktor zapracował sobie wieloma znakomitymi kreacjami, jak również pracą pod okiem najlepszych współczesnych reżyserów. Widzowie pamiętają go z pewnością jako postać złodzieja Caravaggia z nagrodzonego Oscarem® filmu Anthony’ego Minghelli “Angielski pacjent” /The English Patient/, sierżanta Eliasa z obrazu Olivera Stone'a “Pluton” /Platoon/ (za którą nominowany był do Nagrody Akademii®), czy też tytułowej roli Jezusa z “Ostatniego kuszenia Chrystusa” /The Last Temptation of Christ/ w reżyserii Martina Scorsese. Głęboko zapadają w pamięć również takie kreacje jak Bobby Peru z “Dzikości serca” /Wild at Heart/ Davida Lyncha, czy działacz na rzecz równouprawnienia czarnych z obrazu Alana Parkera “Mississippi w ogniu” /Mississippi Burning/. Krytycy dostrzegli także jego niewątpliwy wkład w ostateczną formę obrazu Wims Wendersa “Tak daleko, tak blisko” /Far Away, So Close/. Bogate portfolio Dafoe obejmuje m.in: trzy tytuły wyreżyserowane przez Paula Schradera (“Auto Focus”, “Prywatne piekło” /Affliction/ oraz “Margines życia” /Light Sleeper/), “Rozrachunek” /The Clearing/ z udziałem Roberta Redforda i Helen Mirren, “Rachunek sumienia” /The Reckoning/, ”Gniazdo os” /Animal Factory/, “American Psycho”, “Święci z Bostonu” /Boondock Saints/, film Davida Cronenberga „Existenz”, „Lulu na moście” /Lulu on the Bridge/, „New Rose Hotel”, „Speed 2”, „Tom & Viv”, „Stan zagrożenia” /Clear and Present Danger/, „Urodzony 4 lipca” /Born on the Fourth of July/, „Triumf ducha” /Triumph of the Spirit/ oraz „Żyć i umrzeć w Los Angeles” / To Live and Die in L.A/. Na deskach scenicznych Dafoe wystąpił na Broadway’u w inscenizacji “The Hairy Ape” oraz wielu produkcjach offowych, w tym m.in. z Frances McDormand “To You, The Birdie” oraz Stevem Buscemi w premierowym przedstawieniu “North Atlantic” (2001) — z których wszystkie przygotowane zostały przez Wooster Group. Aktor współpracuje z tym nowatorskim zespołem już od ponad 20 lat. SCOTT SPEEDMAN (Agent Kyle Steele) zwrócił na siebie uwagę publiczności i krytyków rolą u boku Kate Beckinsale w wyprodukowanym przez Screen Gems horrorze-thrillerze „Underworld”, w którym zagrał wilkołaka starającego się stawić dzielnie czoło bandzie wampirów. Do roli tej zamierza powrócić w tym roku w kontynuacji pierwszej części – „Underworld: Evolution”. Urodzony w Toronto aktor po raz pierwszy wystąpił przed kamerą w krótkometrażowym obrazie „Can I Get a Witness”. Wkrótce po tym otrzymał propozycję zagrania głównej roli w kanadyjskiej produkcji „Grzeczne dzieci” /Kitchen Party/. Z czasem przeniósł się do Nowego Jorku, chcąc kontynuować naukę gry aktorskiej w Neighborhood Playhouse. Wkrótce też otrzymał rolę Bena Covingtona w popularnym serialu telewizyjnym "Felicity". Od tego czasu zagrał także w filmach ”Tylko w duecie” /Duets/ i “Policja” /Dark Blue/. Niedawno zakończył pracę nad projektami filmowymi “The 24th Day” i „ My Life Without Me”. PETER STRAUSS (Prezydent Sanford) jest niezwykle wszechstronnym i utalentowanym artystą, co udowodnił wielokrotnie w czasie swojej długiej i imponującej kariery na dużym i małym ekranie oraz deskach scenicznych. Jest laureatem Nagrody Emmy za pracę przy filmie "The Jericho Mile". W czasie ponad pięćdziesięciu lat pracy w show biznesie trzykrotnie nominowany był do nagrody Emmy, a aż pięciokrotnie do Złotego Globu. Debiutował w 1969 roku w obrazie “Hail, Hero”. Po nim przyszły role w “Niebieskim żołnierzu” /Soldier Blue/, “Ostatnim z wielkich” /The Last Tycoon/,” The Trial of the Catonsville Nine”, “Dzielnej Pani Brisby” /The Secret of NIMH/,” Flight of the Black Angel” oraz “Na żywo” /Nick of Time/. Strauss z dnia na dzień stał się wielka gwiazdą dzięki roli Rudy’ego Jordache’a w niezwykle popularnym serialu telewizyjnym “Pogoda dla bogaczy” /Rich Man, Poor Man/. Po nim zagrał na małym ekranie główne role w produkcjach "Young Joe, the Forgotten Kennedy," "Masada," "Kain i Abel” /Kane and Abel/, "Tender is the Night," "Seasons of Love,” “Men Don’t Tell,” “Joan of Arc” i “The Yearling.” Na Broadway’u debiutował w sztuce "Einstein and the Polar Bear", a ostatnio powrócił na scenę nowojorską w sztukach Jona Robina Baitza "Chinese Friends" i “Sabina.” SUNNY MABREY (Charlie Mayweather) debiutowała na dużym ekranie w produkcji komediowej Revolution Studios “Nowy” /The New Guy/, później wystąpiła także w niezależnym obrazie “A Midsummer Night's Rave”. Gościnnie pojawiła się w serialach TV "CSI," "Angel" oraz "Lateline." Będąc jeszcze studentką University of Alabama w Mobile zagrała w kilku filmach reklamowych (między innymi była twarzą kampanii GAP „Khakis” ) oraz lokalnych produkcjach teatralnych. Urodzona w Gadsen, w stanie Alabama, Mabrey mieszka obecnie w Los Angeles. NONA GAYE (Lola) od wielu lat odnosi spore sukcesy w zarówno w przemyśle filmowym, jak i muzycznym. Debiutowała w 1989 roku niedużą rolą w filmie “Noce Harlemu” /Harlem Nights/. Będąc córką znanego muzyka rockowego Marvina Gaye’a od młodości związana była ze sceną muzyczną. Swój pierwszy album wydała w 1992 roku. Miała okazję współpracować między innymi z Princem. Jednak z czasem, za sprawą reżysera Michaela Manna, jej kariera zwróciła się bardziej w stronę filmu. Mann zaproponował jej bowiem rolę Belindy Ali, u boku Willa Smitha w uznanym obrazie z 2001 roku “Ali”. Po nim jako ‘Zee’ aktorka zagrała w “Matrix Reaktywacji” /The Matrix Reloaded/ oraz “Matrix Rewolucje” /The Matrix Revolutions/. Ostatnio można ją było oglądać w produkcji “Crash” z Tomem Hanksem, a także słyszeć głos w “Ekspresie polarnym” /The Polar Express/, w którym wystąpiła jako Hero Girl.
XXX2: NASTĘPNY POZIOM – TWÓRCY FILMU
LEE TAMAHORI – Reżyseria Tamahori stał ostatnio za reżyserskim sterem kolejnej, dwudziestej już części przygód legendarnego Jamesa Bonda – „Śmierć nadejdzie jutro” /Die Another Day/. Urodzony w Wellington, w Nowej Zelandii, zaistniał początkowo w przemyśle filmowym jako specjalista w dziedzinie reżyserii dźwięku, a następnie asystent reżysera. Z czasem ‘awansował’ do rangi reżysera. Początkowo specjalizował się w mniejszych formach – filmach reklamowych, a także wyreżyserował kilka odcinków telewizyjnego programu "The Ray Bradbury Theatre" oraz serialu "Thunderbox". Przełomem w jego karierze był rok 1993, kiedy to zadebiutował jako reżyser produkcji wielkoekranowej – „Tylko instynkt” /Once Were Warriors/. Ta fabularna, surowa opowieść o życiu nowozelandzkich Maorysów zdobyła mu światowe uznanie i przyniosła wiele prestiżowych nagród międzynarodowych. Wkrótce po nakręceniu pierwszego obrazu przeniósł się do Stanów Zjednoczonych. Pierwszym amerykańskim filmem Tamahori był "Mulholland Falls" z Nickiem Nolte, Melanie Griffith, Chazzem Palminteri i Johnem Malkovichem. Po nim powstały także „Lekcja przetrwania” /The Edge/ i „ W sieci pająka” /Along Came a Spider/. SIMON KINBERG – Scenariusz Kinberg napisał ostatnio scenariusze do takich produkcji jak: przygodowy film “Fantastyczna czwórka” /Fantastic Four/ oraz “X-Men 3”, a także thriller “Pan i Pani Smith” /Mr. and Mrs. Smith/ z udziałem Brada Pitta i Angeliny Jolie. Urodzony w Londynie scenarzysta jest absolwentem Brown University i Columbia University. Prezentowany Państwu „XXX2: Kolejny poziom” jest pierwszym zrealizowanym na ekranie autorskim tekstem Kinberga. NEAL H. MORITZ - Producent Neal H. Moritz jest właścicielem renomowanej firmy producenckiej Original Film, zajmującej się produkcją filmów fabularnych, telewizyjnych, reklamowych i wideoklipów. Moritz ma dyplom magistra nauk ekonomicznych uczelni UCLA, jak również tytuł specjalisty w dziedzinie produkcji filmowej Uniwersytetu Południowej Kalifornii, który otrzymał po ukończeniu programu Petera Starka. Moritz był producentem takich przebojowych projektów filmowych ostatnich lat jak: komedia romantyczna z udziałem Reese Witherspoon „Sweet Home Alabama”, „Za szybcy, za wściekli” /2 Fast 2 Furious/ z Paulem Walkerem i Tyrese, „S.W.A.T.” z Samuelem L. Jacksonem i Colinem Farrellem oraz pierwszej części przeboju Revolution Studios’ „XXX” z Vinem Dieselem i Jacksonem. „XXX” był czwartym już wspólnym projektem Moritza i reżysera Roba Cohena. Wcześniejsze to przebój kinowy „Szybcy i wściekli” /The Fast and The Furious/, z Vinem Dieselem, Paulem Walkerem, Michelle Rodriguez i Jordaną Brewster; „Sekta” /The Skulls/, w którym zagrali Walker i Joshua Jackson oraz produkcja stacji HBO „The Rat Pack” z Ray’em Liottą i Donem Cheadle, film nominowany do nagrody Emmy w 11 kategoriach. Moritz i Cohen zamierzają podjąć kolejną współpracę, tym razem przy thrillerze akcji wytwórni Columbia Pictures “Stealth” z Joshem Lucasem, Jessicą Biel i Jamiem Foxxem, a także przygodowym obrazie „The 8th Voyage” z Keanu Reevesem. Inne niedawne projekty producenta to thriller “Wyścig z czasem” /Out of Time/, w reżyserii Carla Franklina i „Torque. Jazda na krawędzi” /Torque/, motocyklowe kino akcji nakręcone przez weterana produkcji wideoklipów Josepha Kahna. Wcześniejsze osiągnięcia filmowe Moritza pozwoliły mu na uzyskanie statusu jednego z najbardziej dochodowych producentów w Hollywood. Jego pierwszym kasowym sukcesem był film „Juice”, piąty najbardziej dochodowy obraz 1992 roku, po nim zaś hit wytwórni Columbia Pictures „Sekret minionego lata” /IKnow What You Did Last Summer/ ze znakomitą obsadą Jennifer Love Hewitt, Sarah Michelle Gellar, Ryan Phillippe i Freddie Prinze, Jr. i jego sequel „Sekret minionego lata 2 /I Still Know What You Did Last Summer/, w którym wystąpiła gwiazda muzyki pop Brandy. Kolejnym projektem Moritza był film „Urban Legend”, którego popularność zachęciła twórców do nakręcenia kolejnej części „Urban Legends: Final Cut”. Dramat rozgrywający się w środowisku młodych ludzi „Szkoła uwodzenia” /Cruel Intentions/ był pierwszym filmem fabularnym finansowanym całkowicie przez Original Film. Filmografia Moritza to również takie tytuły jak: „Not Another Teen Movie”, parodia filmów dla nastolatków oraz komedia rozgrywająca się w środowisku nastolatków „Slackers” z udziałem Jasona Schwartzmana i Devon Sawa, a także „Wulkan” /Volcano/, „Diamentowa afera” /Blue Streak/ z Martinem Lawrencem, „Saving Silverman” z udziałem Jacka Blacka, Steve’a Zahna i Jasona Biggsa oraz „Dom Glassów” /The Glass House/ z Leelee Sobieski, Diane Lane i Stellanem Skarsgardem. ARNE L. SCHMIDT – Producent Schmidt jako producent wykonawczy zaangażowany był ostatnio w film “Duża ryba” /Big Fish/, w którego obsadzie znaleźli się Ewan McGregor, Albert Finney, Billy Crudup i Jessica Lange. Obraz, do którego zdjęcia kręcone były w Alabamie i Francji to komedia fantasy w reżyserii Tima Burtona. Niedawno powstały również takie filmy Schmidta jak: wyreżyserowany przez Randalla Wallace’a obraz epicki z czasów Wojny w Wietnamie „Byliśmy żołnierzami” /We Were Soldiers/, a także pierwsza część prezentowanego obecnie filmu – „XXX” z udziałem Vina Diesela i Samuela L. Jacksona. Urodzony w Cleveland, Schmidt jest absolwentem uczelni UCLA. Po jej zakończeniu został przyjęty na prestiżowy program szkoleniowy prowadzony przez Gildię Amerykańskich Reżyserów Filmowych. Dzięki swojej determinacji i zaangażowaniu szybko odnalazł swoje miejsce w przemyśle filmowym, pracując najpierw jako asystent reżysera przy produkcjach jednych z najlepszych reżyserów w Hollywood. Miał swój udział w powstawaniu między innymi: “Dnia szarańczy” /The Day of the Locust/ Johna Schlesingera, filmów “Piorun i Lekka Stopa” /Thunderbolt and Lightfoot/ Michaela Cimino, “Magic” Richarda Attenborougha , “Wielka czerwona jedynka” /The Big Red One/ Samuela Fullera, „Ten od serca” /One From the Heart/ Francisa Forda Coppoli, wyreżyserowanego przez Wima Wendera „Hammett”, a także takich tytułów jak „Who’ll Stop the Rain?”, „Red Dawn”, „Runaway” Michaela Crichtona. Kolejnym krokiem w jego karierze była praca producenta przy filmach „Ferris Bueller’s Day Off” oraz „Dziewczyna w różowej sukience” /Pretty in Pink/. Od 1986 roku, kiedy to został producentem “RoboCopa” w reżyserii Paula Verhoevena, Schmidt coraz częściej zaangażowany był w produkcję dużych przedsięwzięć filmowych jak: „Wyrzuć mamę z pociągu” /Throw Momma From the Train/ Danny’ego DeVito’s, „Na łonie natury” /The Great Outdoors/, „Przesyłka” /The Package/, „Przebudzenia” /Awakenings/, „Żona rzeźnika” /The Butcher’s Wife/, „Zostańcie z nami” /Stay Tuned/, „Josh and S.A.M.”, „Giganciki” /Little Giants/, „Reakcja łańcuchowa” /Chain Reaction/ oraz wyreżyserowany przez Williama Friedkina „Regulamin zabijania” /Rules of Engagement/. TODD GARNER – Producent wykonawczy Todd Garner jako partner dołączył do zespołu pracowników Revolution Studios w maju 2000 roku. Odpowiedzialny jest za wszystkie aspekty opracowania i realizacji produkcji większości realizowanych przez firmę filmów. Jako producent wykonawczy zaangażowany był przy poprzedniej części prezentowanego obecnie filmu – “XXX”, a także takich przedsięwzięciach dużego ekranu jak „Radio”, „Dziś 13, jutro 30” /13 Going on 30/, „Dwóch gniewnych ludzi” /Anger Management/ oraz „Życie, którego nie było” /The Forgotten/, jak również „Man of the House”, w charakterze producenta. W czasie pierwszych czterech lat swojej działalności Revolution Studios wprowadziło na ekrany między innymi takie produkcje jak “Ulubieńcy Ameryki” /America’s Sweethearts/, „Helikopter w ogniu” /Black Hawk Down/, „XXX”, „Dwóch gniewnych ludzi” /Anger Management/, „Życie, którego nie było” ./The Forgotten/ i „Małolaty u taty” /Daddy Day Care/. Przed dołączeniem do zespołu Revolution Studios, Garner zajmował stanowisko jednego z prezesów Walt Disney Company’s Buena Vista Motion Picture Group. Wśród nadzorowanych przez niego w tym czasie projektów były takie wielki produkcje kinowe jak: „Pearl Harbor”, „60 sekund” /Gone in 60 Seconds/, „Tytani” /Remember the Titans/ i „Kariera frajera” /The Waterboy/. Jeszcze wcześniej, w latach 1998-99 Garner był wiceprezesem Buena Vista Motion Picture Group. Do stanowiska tego doszedł w czasie około dziesięcioletniej kariery w Disney’u, poprzedzonej pracą dla Paramount Pictures, w dziale finansów. Pierwsze kroki w przemyśle filmowym Garner stawiał jako wolny strzelec – montażysta filmów reklamowych i wideoklipów. ROB COHEN – Producent wykonawczy Związany z przemysłem filmowym od ponad trzydziestu lat Rob Cohen zajmuje w nim miejsce szczególne. W tym czasie dał się poznać jako sprawny manager projektów filmowych, producent, a także niezwykle wszechstronny i ciekawy reżyser, specjalizujący się w niebanalnych projektach. Filmy przy użyciu szybkich samochodów, czy też samolotów to jego specjalność. Jego dwa poprzednie przeboje kasowe - “Szybcy i wściekli” /The Fast and the Furious/ oraz “XXX” miały mniej więcej taki charakter, dowodząc jednocześnie ponad wszelką wątpliwość, że Cohen jest jednym z najbardziej nowoczesnych przedstawicieli współczesnego kina, któremu nieobce są nowinki techniczne. Te dwa filmy okazały się wielkimi przebojami, przynosząc producentom ponad miliard dolarów wpływów. Ostatnim reżyserskim projektem Cohena była produkcja Columbia Pictures/Revolution Studios – thriller akcji, pierwsza część prezentowanego właśnie Państwu filmu “XXX”, z udziałem Vina Diesela, Samuela L. Jacksona i Asi Argento. Film przyniósł wpływy w wysokości ponad $275 milionów na całym świecie, znakomite wyniki osiągnął również w dystrybucji wideo i DVD. W 2000 roku na ekrany kin wszedł trzymający w napięciu thriller wyreżyserowany przez Cohena - "Sekta" /The Skulls/, pokazujący jednocześnie machinacje elitarnych, tajnych stowarzyszeń, działających w statecznych murach prestiżowych uniwersytetów należących to tzw. Ivy League. W filmie wystąpili Joshua Jackson, Paul Walker i Leslie Bibb. Z kolei ciesząca się ogromnym uznaniem widzów i krytyki produkcja telewizyjna "The Rat Pack", z udziałem Ray’a Liotty jako Franka Sinatry, Joego Mantegny jako Deana Martina i Don Cheadle jako Sammy’ego Davis Jr., opowiadała historię wspaniałych lat ery Hollywoodu i Las Vegas. Film otrzymał 11 nominacji do nagrody Emmy (ostatecznie zdobył trzy statuetki). Don Cheadle wyróżniony został Złotym Globem, Cohen nominowany był przez Gildię Amerykańskich Reżyserów Filmowych do nagrody przyznawanej za wybitną reżyserię filmu telewizyjnego. Wcześniejsze przedsięwzięcia reżyserskie Cohena pokazują jak szerokie są jego zainteresowania w obszarze filmu. Debiutował w 1980 roku obrazem "A Small Circle of Friends" (1980) z udziałem Brada Davisa i Karen Allen, opowiadającym romantyczną historię osadzoną w okresie politycznego zmian lat 1960-tych na Uniwersytecie Harvarda (alma mater Cohena). Jego kolejnymi projektami były: filmowa biografia "Smok: Historia Bruce'a Lee" /Dragon: The Bruce Lee Story/, wyreżyserowana przez Cohena na podstawie własnego scenariusza, przedstawiająca postać Bruce’a Lee bardziej jako śmiertelnika niż ikonę filmów karate, a także „Tunel" /Daylight/ z Sylwestrem Stallone, nominowany do Oscara w kategorii montażu efektów dźwiękowych. Efekty wizualne stworzone na potrzeby produkcji "Ostatni smok" /Dragonheart/ stanowiły ogromny skok w sposobie przedstawienia akcji tej epickiej bajki. Na ekranie obok siebie występowały bowiem postaci rycerza (Dennis Quaid) oraz szlachetnego, choć drapieżnego smoka obdarzonego darem mowy (swego głosu użyczył Sean Connery). Podczas realizacji tej produkcji Cohen aktywnie zaangażowany był w projektowanie ogromnej postaci smoka, a także przeniesienie projektu na ekran za sprawą efektów komputerowych najnowszej generacji, sygnowanych przez Industrial Light and Magic. Po raz pierwszy w historii liczących się produkcji filmowych postać jednego z głównych bohaterów została całkowicie wykreowana poprzez technikę cyfrową. W 1996 roku film uhonorowany został nagrodą Saturn jako najlepszy obraz fantasy; nominowany był również do Oscara w kategorii efektów wizualnych Urodzony w Cornwall-on-Hudson, w stanie Nowy York, Cohen kształcił się na Uniwersytecie Harvarda, gdzie otrzymał dyplom z antropologii. Swoją karierę filmową rozpoczął będąc jeszcze na drugim roku studiów, w charakterze asystenta reżysera Daniela Petrie przy telewizyjnym obrazie „Silent Night, Lonely Night”. Po ukończeniu studiów Cohen przeniósł się do Los Angeles, gdzie rozpoczął współpracę z International Famous Agency przy filmie "Żądło" /The Sting/. Po pewnym czasie rozstał się z IFA i rozpoczął pracę dla 20th Century Fox Television, gdzie wkrótce awansował na stanowisko dyrektora departamentu filmów telewizyjnych. Pracował w tym czasie między innymi nad takimi projektami jak "Mrs. Sundance" i "Stowaway to the Moon". Jego kariera rozwijała się w zawrotnym tempie - będąc lekko po dwudziestce dołączył do zespołu produkcyjnego Motown, gdzie objął stanowisko dyrektora wykonawczego działu filmowego. W Motown Cohen nadzorował produkcję wielu uznanych obrazów lat 1970-tych, w tym między innymi: "The Bingo Long Traveling All-Stars & Motor Kings", z Billym Dee Williamsem, Jamesem Earlem Jonesem i Richardem Pryorą, telewizyjnego filmu biograficznego "Scott Joplin", opowiadającego historię jednego z największych ragtimowych pianistów i kompozytorów XX wieku, "Mahogany" i "The Wiz", będącego adaptacją przebojowego musicalu broadway’owskiego (oba z udziałem Diany Ross). Za "The Wiz" Cohen uhonorowany został NAACP Image Award dla najlepszego filmu, natomiast "Mahogany" przyniósł mu nominację do Oscara® za klasyczny dzisiaj temat muzyczny 'Do You Know Where You're Going To'. Dla Motown powstał także "Thank God It's Friday", film będący kwintesencją dekady stylu disco późnych lat '70-tych. W 1978 roku Cohen założył swoją własną firmę producencką, pod której szyldem jako kierownik produkcji/producent wprowadził na ekrany wiele przebojów filmowych, w tym m. In. "Chwasty" /Ironweed/ z Jackiem Nicholsonem i Meryl Streep; "Light of Day", "Czarownice z Eastwick" /The Witches of Eastwick/ z Jackiem Nicholsonem, Michelle Pfeiffer, Susan Sarandon i Cher (nominowany do Oscara® w kategorii muzyki i dźwięku), "The Running Man", "The Serpent and the Rainbow", "The Hard Way" oraz "Ptaszek na uwięzi" /Bird on a Wire/ z Melem Gibsonem i Goldie Hawn. W telewizyjnym dorobku Cohena jest między innymi jeden z odcinków "Policjantów z Miami" /Miami Vice/, nominowany do nagrody Emmy, partie "thirtysomething", "Hooperman", "A Year in the Life" oraz "Private Eye". Cohen jest pomysłodawcą, scenarzystą i kierownikiem produkcji serialu "Vanishing Son", jednej z nielicznych produkcji pokazujących środowisko azjatyckie i zatrudniających azjatyckich aktorów. "Vanishing Son" wyróżniony został nagrodą MANAA (Media Action Network for Asian-Americans) za kreowanie w mediach pozytywnego wizerunku społeczności azjatyckiej oraz za kreację aktorską jednej z jego gwiazd - Russella Wonga. Cohen jest zapalonym miłośnikiem surfingu, a także kolekcjonerem pierwszych wydań książek. Rezyduje w Wenecji, Kalifornii, na Hawajach, Bali i w Indonezji. DEREK DAUCHY - Producent wykonawczy Dauchy jest jednym z członków kreatywnego zespołu firmy producenckiej Revolution Studios. Miał swój wkład w tworzenie między innymi takich obrazów jak pierwsza część „XXX”, „Dwóch gniewnych ludzi” /Anger Management/, „Małolaty u taty” /Daddy Day Care/, „Radio”, „Zwierzak” /The Animal/ oraz „Gdy zapada zmierzch” /Darkness Falls/ (którego był również producentem wykonawczym). Ostatnio w charakterze producenta wykonawczego sprawował pieczę nad projektami filmowymi “Are We There Yet?” i „Man of the House”. Wcześniej Dauchy przez trzy lata pracował dla producentów Barry’ego Levinsona i Paula Weinsteina, będąc zatrudniony w ich firmie Baltimore/Spring Creek Pictures. Przy jego współudziale powstały w tym czasie takie przeboje kasowe jak: „Gniew oceanu” /The Perfect Storm/ i „Depresja gangstera” /Analyze This/. Obecnie Dauchy zaangażowany jest przy projekcie remake’u filmu Johna Carpentera „The Fog”. DAVID TATTERSALL, BSC – Zdjęcia Tatterstall zakończył ostatnio prace nad trzecią częścią trylogii George’a Lucasa “Gwiezdne wojny” – “Gwiezdne wojny: Częsć III – Zemsta Sithów“ /Star Wars: Episode III - Revenge of the Sith/, a także czarną komedią „The Matador“ z Piercem Brosnanem w roli głównej. Swoją karierę rozpoczynał jako operator kamery, z czasem ‘awansował’ do rangi autora zdjęć telewizyjnej produkcji z 1992 roku – „Kroniki młodego Indiany Jonse’a” /The Young Indiana Jones Chronicles/. W swojej filmografii ma między innymi takie tytuły filmowe jak: “Śmierć w eterze” /The Radioland Murders/, “Moll Flanders”, “The Wind in the Willows”, “Con Air”, “Galaktyczny wojownik” /Soldier/, “Gwiezdne wojny: Część I – Mroczne widmo” /Star Wars: Episode I - The Phantom Menace”, “Zielona mila” /The Green Mile/, “Granice wytrzymałości” /Vertical Limit/, “The Majestic”, “Gwiezdne wojny: Część II – Atak klonów” /Star Wars: Episode II - Attack of the Clones/, “Śmierć nadejdzie jutro” /Die Another Day/ oraz „Lara Croft, Tomb Raider: Kolebka życia” /Lara Croft, Tomb Raider: The Cradle of Life/. GAVIN BOCQUET – Scenografia Bocquet pracował przy pierwszej części z serii “XXX”. Jest absolwentem Newcastle Polytechnic, gdzie studiował wzornictwo przemysłowe, a także Royal College of Art, naukę w którym zakończył w 1979 roku. Rozpoczynał karierę w przemyśle filmowym jako rysownik działu opracowania artystycznego zatrudniony przy filmach „Człowiek słoń” /The Elephant Man/ oraz „Powrót Jedi” /Return of the Jedi/. Cztery lata poźniej był już asystentem art directora przy filmach “Return to Oz” i “Young Sherlock Holmes”. Jako pełnoprawny art director podjął współpracę ze Stevenem Spielbergiem przy jego produkcji “Imperium słońca” /Empire of the Sun/. Zdobyte w ten sposób doświadczenie wykorzystywał przy swoich kolejnych projektach scenograficznych – filmach “Niebezpieczne związki” /Dangerous Liaisons/, “Eryk Wiking” /Erik the Viking/ i “Krzyk wolności” /Cry Freedom/, przy którym miał okazję współpracować ze Stuartem Craigiem. Craig i Norman Reynolds to dwa nazwiska uważane przez Bocqueta za prawdziwe autorytety w dziedzinie scenografii filmowej. Bocquet po raz pierwszy miał okazję zaprojektować scenografię do brytyjskiego serialu telewizyjnego “Yellowthread Street”, a także amerykańskiego serialu George’a Lucasa „Kroniki młodego Indiany Jonesa” /The Young Indiana Jones Chronicles/, za który otrzymał nagrodę Emmy. Pierwszym zleceniem dużego ekranu jakie otrzymał było zaprojektowanie scenografii do filmu Stevena Soderbergha „Kafka”. Po nim przyszły kolejne – “Śmierć w eterze” /Radioland Murders/ George’a Lucasa oraz inne filmy tego reżysera: trylogia „Gwiezdne wojny”- “Gwiezdne wojny: Część I – Mroczne widmo” /Star Wars: Episode I - The Phantom Menace/, “Gwiezdne wojny: Część II – Atak klonów” /Star Wars: Episode II - Attack of the Clones/, “Gwiezdne wojny: Częsć III – Zemsta Sithów“ /Star Wars: Episode III - Revenge of the Sith/. W przerwie między jedna a druga częścią Bocquet pracował także z Robertem De Niro przy produkcji „Rocky i Łoś superktoś” /The Adventures of Rocky & Bullwinkle/. MARK GOLDBLATT, A.C.E. – Montaż Pracował wcześniej dla Jerry Bruckheimer Films przy produkcjach „Bad Company”, „Bad Boys II”, „Pearl Harbor” i „Armageddon”. Montował także filmy Paula Verhoevena „The Hollow Man”, „Starship Troopers” oraz „Showgirls”. Goldblatt nominowany był do Nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej® za pracę przy przebojowym obrazie Jamesa Camerona „Terminator 2: Dzień Sądu” /Terminator 2: Judgment Day/. Z Cameronem nakręcił wcześniej „Prawdziwe kłamstwa” /True Lies/ oraz pierwszą część „Terminatora”. Pod koniec lat 1990-tych pracował przy filmie Adama Rivkina „Detroit Rock City”. Inne filmy akcji w jego zawodowym portfolio to: „Commando”, „Predator 2”, „The Last Boy Scout”, druga część Rambo - „Rambo: First Blood”, a także produkcja Dona Simpsona i Jerry’ego Bruckheimera „Twierdza” /The Rock/. Pierwszym profesjonalnym zleceniem Golblatta był współmontaż filmu „Piranha” w reżyserii Joe Dantego. Po nim przyszły kolejne - „The Howling” oraz „Halloween II”. Inne tytuły w jego filmografii to „Nightbreed”, „Super Mario Brothers”, „Jumpin’ Jack Flash” i „Over the Brooklyn Bridge”. Dodatkowo, Goldblatt wyreżyserował filmy „Dead Heat” i „Mściciel” /The Punisher/. Jako reżyser drugiego planu pracował przy filmie Paula Verhoevena „Robocop”. Piastował stanowisko prezesa branżowego stowarzyszenia montażystów The American Cinema Editors. STEVEN ROSENBLUM, A.C.E. – Montaż Dwukrotnie nominowany do Nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej® za pracę przy filmach „Braveheart” Mela Gibsona i wyrezyserowanym przez Edwarda Zwicka „Glory”. Rosenblum jest trzykrotnym laureatem nagrody przyznawanej przez branżowe stowarzyszenie montażystów - American Cinema Editors Award za pracę przy dwóch wspomnianych filmach oraz jednym z odcinków telewizyjnego serialu ”thirtysomething.” Rosenblum od dłuższego czasu prowadzi współpracę z reżyserem Zwickiem a ich znajomość trwa od czasu spotkania w American Film Institute. Oprócz wspomnianych “Glory” i ”thirtysomething”, we wspólnym dorobku obu panów są takie tytuły jak: “Ostatni samuraj” /The Last Samurai/, „Stan oblężenia” /The Siege/, „Szalona odwaga” /Courage Under Fire/ i „Wichry namiętności” /Legends of the Fall/. Filmogriafia Rosenbluma to także: “The Four Feathers”, “Pearl Harbor”, “X-Men”, “Dangerous Beauty” i “Jack the Bear”. TODD E. MILLER – Montaż Miller jako montażysta pracował przy filmach: “My Tiny Universe”, “Exorcist: The Beginning”, “American Crime”, “Pod słońcem Toskanii” /Under the Tuscan Sun/, “Joy Ride”, “Armageddon”, “Męska gra” /Any Given Sunday/, “Córka generała” /The General’s Daughter/, “On Edge”, “Con Air”, “Twierdza” /The Rock/ i “Ed”. SANJA MILKOVIC HAYS – Projekty kostiumów Hays zaprojektowała nowoczesne kostiumy do wyreżyserownego przez Roba Cohena filmu „Szybcy i wściekli” /The Fast and the Furious/, a także pierwszej części „ XXX”. Urodzona w Jugosławii projektantka pracowała ostatnio przy projektach filmowych “Taxi”, „Cheaper by the Dozen” oraz „Za szybcy, za wściekli” /2 Fast 2 Furious/. Milkovic Hays zaprojektowała wczesniej garderobę aktorów grających w takich produkcjach jak: “Big Fat Liar”, “Along Came a Spider” (jej pierwsza wspołpraca z reżyserem Lee Tamahori), “Misja na Marsa” /Mission to Mars/, „Star Trek: Insurrection”, „Blade: wieczny łowca” /Blade/, „8 Heads in a Duffel Bag”, „Spaced Invaders”, „Buried Alive” i „The Masque of the Red Death”. Była asystentką kostiumografa przy trzech filmach fantasy/science fiction “Mighty Morphin Power Rangers: The Movie”, “Stargate” i “Dzień niepodległości” /Independence Day/. MARCO BELTRAMI - Muzyka Utalentowany kompozytor Marco Beltrami otrzymał do tej pory sześć nagród przyznawanych przez Amerykańskie Stowarzyszenie Kompozytorów, Autorów i Wydawców (American Society of Composers Authors and Publishers - ASCAP) za muzykę do filmów: „Krzyk” (Screem - 1996), „Krzyk 2” (1997), „The Practice” (2001, 2002 i 2003) oraz „Blade 2” (2003). Nominowany był także do nagrody Emmy za temat muzyczny do filmu „David and Lisa” (1999). Jest laureatem nagród przyznawanych przez American Academy of Arts and Letter, fundację BMI oraz New York Foundation for the Arts. Po ukończeniu studiów na Brown University, Beltrami zdecydował się na doskonalenie swoich umiejętności artystycznych w kraju przodków - Włoszech, gdzie pracował pod okiem legendarnego kompozytora Luigi Nono. Po pewnym czasie Beltrami powrócił do Stanów Zjednoczonych, gdzie dzięki stypendium kontynuował naukę w Yale School of Music. W 1992 roku przyjechał do Los Angeles, żeby szlifować swoje umiejętności współpracując z nagrodzonym przez Amerykańską Akademię Filmową kompozytorem Jerrym Goldsmithem. Na kształt twórczości artystycznej Beltramiego wpłynęła również współpraca z Ennio Moricone, jak również Danielem Lichtem. Wiele czasu poświęcił Beltrami na pracę z kilkoma orkiestrami i grupami symfonicznymi, jednak ostatnio zdecydowanie skoncentrowany jest na komponowaniu tematów muzycznych do produkcji telewizyjnych i wielkoekranowych. Pierwszymi filmami fabularnym artysty były „The Whispering”, „The Bicyclist” oraz „Deathmatch”. Jednak dla Beltramiego kariera w Hollywood zaczęła się na dobre wraz ze skomponowaniem ścieżki dźwiękowej do filmu „Krzyk”. „Krzyk” stał się swoistą wizytówką kompozytora, a sam reżyser filmu - Wes Craven przyznaje, że: „Bez Marco i jego geniuszu ‘Krzyk’ byłby zaledwie szeptem”. Od czasu „Krzyku” zawodowe portfolio kompozytora zaczęło się w rozrastać w dużo szybszym tempie. Beltrami współpracował z jednymi z największych nazwisk dzisiejszego kina - Robertem Rodriguezem, Luisem Mandoki, Johnem Dahlem, Jodie Foster, Guillermo Del Toro oraz gotyckim rockmanem Marylinem Mansonem. W jego filmografii figurują takie tytuły jak: „Krzyk 2”, „Halloween H20: 20 Years Later”, „54”, „The Faculty”, „The Crow: Salvation”, „Krzyk 3”, „The Watcher”, „Angel Eyes”, „Mutant” (Mimic), „Straszny film 2” (Scary Movie 2), “Terminator 3: Bunt maszyn” /Terminator 3: Rise of the machines/, “Hellboy” „The Dangerous Lives of Altar Boys”, „Resident Evil” i „Blade II”. R.A. Rondell - Koordynator układów kaskaderskich Rondell jest cenionym i utytułowanym weteranem przemysłu rozrywkowego. Pochodzi z rodziny o długich tradycjach jeśli chodzi o pracę przy układach kaskaderskich. Rondell rozpoczynał swoją karierę w latach 70-tych zeszłego stulecia, pracując miedzy innymi przy filmach: “Caveman”, “Star Trek III: The Search for Spock”, “Top Gun” i “ Star Trek IV: The Voyage Home”. Ostatnio nadzorował prace ekipy kaskaderów przy filmach „Van Helsing”, ”Martix: Rewolucje” /The Matrix Revolutions/ oraz “Matrix: Reaktywacja” /The Matrix Reloaded/, a wcześniej zgromadził na swoim koncie imponującą listę tytułów filmowych z gatunku kina akcji, w tym: “Exit Wounds”, „Patriota” /The Patriot/, „Diamentowa afera” /Blue Streak/, „Piekielna głębia” /Deep Blue Sea/, „Godzilla”, „Góra Dantego” /Dante’s Peak/, „Święty” /The Saint/ oraz „Wodny świat” /Waterworld/. Wkrótce wejdzie na ekrany kin najnowsza produkcja, przy której pracował Rondell – filmowa wersja komiksu Vertigo pt. “Constantine”, z udziałem Keanu Reevesa. Filmografia telewizyjna Rondella to między innymi takie tytuły jak: “Hard Time on Planet Earth”, “The Oldest Rookie”, “T.J. Hooker”, “The New Gidget”, „Over My Dead Body”, “Bay City Story”, “Cyberforce”, “The Great Diamond Robbery” i “Hard Time”. JOHN FRAZIER – Nadzór nad efektami specjalnymi Frazier nominowany był do Nagrody Akademii® za pracę przy filmach “Spiderman®, „Spiderman® 2”, „Gniew oceanu” /The Perfect Storm/, „Pearl Harbor”, „Armageddon”, „Twister” i „Speed”. W jego zawodowym portfolio są również takie tytuły jak: „The Hills Have Eyes”, „Roadie”, „Airplane”, „Nagi instynkt” /Basic Instinct/, “Wojna państwa Rose” /War of the Roses/, „Bez przebaczenia” /Unforgiven/, „Hot Shots! Part Deux”, “Epidemia” /Outbreak”, “Co się zdarzyło w Madison County” /The Bridges of Madison County”, ”Hard Rain”, “Siły natury” /Forces of Nature/, “True Crime”, “The Haunting”, “Kosmiczni kowboje” /Space Cowboys/, “Almost Famous”, “Cast Away: Poza światem”, “Pearl Harbor”, “Szyfry wojny” /Windtalkers/, “XXX”, “Łzy słońca” /Tears of the Sun/ i “Bad Boys II”.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.