Bill Pullman ma zagrać słynnego pisarza science-fiction Philipa K. Dicka ("Blade Runner: Łowca androidów", "Raport mniejszości") w niezależnym obrazie "Panasonic".
Film ma być podróżą przez życie i myśli (dosłownie!) tego jednej z najgenialniejszych pisarzy. Poznamy objawy jego schizofrenii, uzależnienia od narkotyków i wpływu pop-kultury lat siedemdziesiątych.
Reżyserem będzie muzyk Matthew Wilder, najbardziej znany ze swojego przeboju z 1983 roku "Break My Stride". Zdjęcia ruszają w przyszłym miesiącu.
Pomimo licznych znajomości w środowisku pisarzy science fiction, Philip K. Dick za życia nie był szerzej znany miłośnikom tego gatunku. Dopiero w latach 90. XX wieku jego twórczość - połączenie klasycznej prozy z fantastyką, rozważaniami teologicznymi w specyficznym, psychodeliczno-solipsystycznym klimacie - zyskała uznanie czytelników i krytyków.
W życiu prywatnym miał pięć małżeństw i dwójkę dzieci. Nadużywał alkoholu i narkotyków, zaś swoje uzależnienie tłumaczył tym, iż od dziecka musiał brać dużo leków i stąd wzięło się jego przyzwyczajenie do pigułek. Wiele wskazuje na to, że właśnie pod wpływem środków psychoaktywnych powstała znaczna część twórczości Dicka. Niektórzy łączą jego uzależnienie z dużym tempem pisania: w ciągu dwóch lat, w czasie największego uzależnienia, napisał 11 powieści i około 60 opowiadań. Okres uzależnienia stał się także prawdopodobnie inspiracją do napisania książki "Przez ciemne zwierciadło", wydanej w 1977 r., pokazującej wizję świata degradowanego zarówno przez narkotyki, jak i organizacje starające zapobiegać zjawisku narkomanii.
U Dicka stwierdzono także schizofrenię paranoidalną, dodatkowo wzmacnianą przez używanie środków psychoaktywnych. Widoczne były objawy tej choroby - pisarz wielokrotne napadał na żony, zamykał się w domu ze strachu. Uważa się jednak, że choroba także inspirowała go w pracy twórczej, m.in. przy trylogii Valis. W pewnym czasie wierzył, że Stanisław Lem jest nie jest pisarzem, ale prowokacją KGB, gdyż jeden człowiek nie może pisać tak zróżnicowanych dzieł.
Dick zmarł w roku 1982 po trzech kolejnych atakach serca w szpitalu w Santa Ana, w Kalifornii. Zostawił po sobie bogaty dorobek literacki i olbrzymią rzeszę wielbicieli, w niektórych kręgach jest pisarzem kultowym. Niedoceniany przez większość życia, dopiero tuż przed śmiercią osiągnął stan finansowej stabilności, jednak szeroką popularność jego utwory zdobyły dopiero po jego śmierci.
Film ma być podróżą przez życie i myśli (dosłownie!) tego jednej z najgenialniejszych pisarzy. Poznamy objawy jego schizofrenii, uzależnienia od narkotyków i wpływu pop-kultury lat siedemdziesiątych.
Reżyserem będzie muzyk Matthew Wilder, najbardziej znany ze swojego przeboju z 1983 roku "Break My Stride". Zdjęcia ruszają w przyszłym miesiącu.
Pomimo licznych znajomości w środowisku pisarzy science fiction, Philip K. Dick za życia nie był szerzej znany miłośnikom tego gatunku. Dopiero w latach 90. XX wieku jego twórczość - połączenie klasycznej prozy z fantastyką, rozważaniami teologicznymi w specyficznym, psychodeliczno-solipsystycznym klimacie - zyskała uznanie czytelników i krytyków.
W życiu prywatnym miał pięć małżeństw i dwójkę dzieci. Nadużywał alkoholu i narkotyków, zaś swoje uzależnienie tłumaczył tym, iż od dziecka musiał brać dużo leków i stąd wzięło się jego przyzwyczajenie do pigułek. Wiele wskazuje na to, że właśnie pod wpływem środków psychoaktywnych powstała znaczna część twórczości Dicka. Niektórzy łączą jego uzależnienie z dużym tempem pisania: w ciągu dwóch lat, w czasie największego uzależnienia, napisał 11 powieści i około 60 opowiadań. Okres uzależnienia stał się także prawdopodobnie inspiracją do napisania książki "Przez ciemne zwierciadło", wydanej w 1977 r., pokazującej wizję świata degradowanego zarówno przez narkotyki, jak i organizacje starające zapobiegać zjawisku narkomanii.
U Dicka stwierdzono także schizofrenię paranoidalną, dodatkowo wzmacnianą przez używanie środków psychoaktywnych. Widoczne były objawy tej choroby - pisarz wielokrotne napadał na żony, zamykał się w domu ze strachu. Uważa się jednak, że choroba także inspirowała go w pracy twórczej, m.in. przy trylogii Valis. W pewnym czasie wierzył, że Stanisław Lem jest nie jest pisarzem, ale prowokacją KGB, gdyż jeden człowiek nie może pisać tak zróżnicowanych dzieł.
Dick zmarł w roku 1982 po trzech kolejnych atakach serca w szpitalu w Santa Ana, w Kalifornii. Zostawił po sobie bogaty dorobek literacki i olbrzymią rzeszę wielbicieli, w niektórych kręgach jest pisarzem kultowym. Niedoceniany przez większość życia, dopiero tuż przed śmiercią osiągnął stan finansowej stabilności, jednak szeroką popularność jego utwory zdobyły dopiero po jego śmierci.