Jack Lemmon

Billy Wilder, reżyser, z którym Lemmon wielokrotnie współpracował, powiedział o nim: "To jest facet, który łączy w sobie najlepsze cechy Cary Granta i Charlie Chaplina". Urodził się w rodzinie bogatego handlowca. W czasie wojny służył w marynarce. Rozpoczął studia na Harvardzie i tam zainteresował się aktorstwem.

Zaczynał od telewizji. W czasie pierwszych pięciu lat wystąpił w ponad 400 programach. Jego teatralny debiut w sztuce "Room Service" (1953) okazał się całkowitą klapą. W 1954 roku debiutował w filmie "To się może zdarzyć każdemu" George'a Cukora. Rola Pete Shepparda sprawiła, iż zaczął grywać niezdarnych młodych intelektualistów. Pierwszego Oscara otrzymał w 1956 r. za drugoplanową rolę w komedii "Mister Roberts", przy którym pracowało trzech reżyserów: John Ford, Mervyn LeRoy i Joshua Logan. Drugi raz został wyróżniony przez Akademię Filmową za pierwszoplanową kreację w filmie "Save the Tiger".

W trakcie blisko pięćdziesięcioletniej kariery zagrał wiele doskonałych ról zarówno komediowych, jak i dramatycznych. Wystąpił m.in. w tak znanych filmach jak: "Pół żartem, pół serio", "Garsoniera", "Słodka Irma", "Szczęście Harry'ego", "Dziwna para", "Dni wina i róż", "Wielki wyścig", "Chiński syndrom", "Zaginiony" czy wreszcie "Na skróty" Roberta Altmana.

Zmarł na raka w szpitalu w Los Angeles 27 czerwca 2001 roku.