John Ford I

Był synem irlandzkich imigrantów. Po ukończeniu szkoły pracował w fabryce obuwia. Do Hollywood udał się śladami swego brata aktora i reżysera Francisa Forda. W latach 1913-1916 pracował w wytwórni Universal jako jego asystent i podjął pierwsze próby aktorskie. Debiutował na ekranie w 1914, a w rok później pojawił się w słynnych "Narodzinach narodu" D. W. Griffitha. Jednak jego przeznaczeniem było zostać reżyserem. W 1917 został zaangażowany do realizacji westernów z popularnym aktorem Harrym Careyem - nakręcił ich ponad 30. Pierwszy poważny sukces odniósł w 1924 r. dzięki monumentalnemu "Ognistemu potworowi" W latach trzydziestych zasłynąl jako twórca epickich dramatów kostiumowych ("Arrowsmith", "Potępieniec", "Mary Stuart", "Młodość Lincolna"). Ogromny sukces westernu "Dyliżans" sprawił, że zaczął specjalizować się w historiach rozgrywających się na Dzikim Zachodzie. Stworzył tak zwaną Kompanię Forda, do której wchodzili między innymi John Wayne, Henry Fonda, James Stewart, Harry Carey czy John Carradine. W czasie II wojny światowej kierował produkcją filmów dokumentalnych na potrzeby US Navy. "Tworzenie filmów to moje życie" - powiedział w wywiadzie dla Petera Bogdanovicha, który zrealizował o nim dokument "Directed by John Ford". Chociaż reżyserował głównie westerny, to swoje 4 Oscary dostał za filmy innego gatunku. Sam zaś twierdził, że dostał ich aż 6, bo doliczał do nich te dwa, które dostał za filmy dokumentalne o II Wojnie Światowej. Zmarł 31 sierpnia 1973 w Palm Desert na raka.