Zgadzam się :) Świetny jest w tej roli :D

A jak dla mnie to drętwy jest jak drewno. Niestety. Bo jest mega uroczy i ma piękny uśmiech, ale grać nie umie :(

Marycha80 - przybijam piątkę. Dla mnie super sympatyczny, ale tak naprawdę to gra tylko uśmiechem (ewentualnie półuśmiechem). A to nie zawsze pasuje i właśnie kojarzy mi się z drewnianym Pinokiem o uroczym uśmiechu, który nie ma nic więcej do zaoferowania.
Jak można o Oskarze w jego kontekście pisać? Trzeba mieć chyba 14 lat...

Dokładnie zgadzam się, uśmiech to może ma i uroczy, ale niestety nic poza tym. :/

Myślę, że trzeba dać mu szansę. Fajna jest lekkość, z jaką prowadzi rolę, podoba mi się rys i urok przedwojennego amanta, osłodził choć trochę ostatni fatalny sezon Czasu Honoru gdzie wprowadził trochę swobody w powodzi drewniactwa i kamiennych twarzy napuszonych wojennych herosów. Ale w roli "mecenasa Kaszuby" faktycznie nader często jedzie na tym swoim uśmiechu, brakuje mu różnorodności środków, które mają P. Domagała i J. Kulig. Może to zresztą brak doświadczenia, w każdym razie jest w tym pewna miałkość. Nie ma magnetyzmu swoich rówieśników M. Kościukiewicza albo T. Schuchardta, ale to raczej inny typ aktora. Na ten moment nie wyobrażam go sobie w złożonej poważnej roli, ale może kiedy trochę okrzepnie to mnie zaskoczy.

Wiesz, wydaje mi się, że pan Pawłowski stara się wciąż pracować nad sobą i to się chwali. I ten brak doświadczenia, o którym piszesz ma tutaj spore znaczenie. Absolutnie nie uważam Go za kogoś drętwego. Może jeszcze nie odnalazł do końca tych środków artystycznych, którymi (poza uśmiechem) może gospodarować i zyskiwać nowe grono osób przychylnych.

Do pozostałych: proszę nie stosować tutaj określeń uważanych za obraźliwe. Jeśli oczekujecie szacunku, zaprezentujcie w zamian przynajmniej odrobinę kultury i nie obrażajcie kogoś, kto się bronić przed takimi atakami nie może ;-/.

straszny muł, w niczym jeszcze mi się nie spodobał, zero talentu aktorskiego, długa droga jeszcze przed nim.

Podsumowawszy - słodki muł, na którego wszyscy stawiają, bo jest szansą, że nie będziemy w kółko oglądać tych samych twarzy.

Piękne podsumowanie;-) Mi oboje skradli serce z J. Kulig są jacyś tacy autentyczni

Trzeba dać mu szansę, moi Drodzy! Chłopak ma dwadzieścia parę lat, z tego, co obserwuję nie dla wszyscy mają aktorstwo we krwi. Niejeden musi wylać morze łez i potu, żeby stać się tym dla polskiego kina, kim jest Johnny Deep czy ktokolwiek inny dla Hollywood.

PS: Pinokio jednak miał coś do zaoferowania, tylko musiał przejść solidną przeprawę przez życie, żeby móc to odkryć ;) I żeby inni odkryli w nim "to coś". Także całkiem trafne porównanie i myślę, że na tego młodego aktora też czeka w końcu coś wyjątkowego ;) Jeśli nadal będzie solidnie nad sobą pracował, a z tego co czytam tak się dzieje.