Vanessa Redgrave 

Przyszła na świat w arystokratycznej, angielskiej rodzinie z tradycjami aktorskimi: na scenie występował jej ojciec Sir Michael Redgrave i siostra Lynn. Uczyła się w londyńskiej szkole teatralnej. Po raz pierwszy publiczność ujrzała ją w 1958 r. w roli córki dyrektora szkoły, granego przez jej własnego ojca, w sztuce "A Touch of the Sun". W tym samym roku Vanessa wystąpiła w swoim debiutanckim filmie "Behind the Mask".

W 1959 r. rozpoczęła pracę w Stratford-Upon-Avon Theater Company, gdzie współpracowała z wieloma wybitnymi postaciami sceny brytyjskiej, tam też poznała swego przyszłego męża Tony'ego Richardsona. Ich ślub odbył się w 1962 r., a rozwiedli się pięć lat później. Mają dwie córki, Natashę (zm. w 2009 r.) i Joely.

Międzynarodową sławę zdobyła rolą w filmie Michelangela Antonioni'ego "Powiększenie" (1966). Za rolę w czarnej komedii "Morgan: przypadek do leczenia" (1966) była po raz pierwszy nominowana do Oskara i otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki na festiwalu w Cannes. W 1967 r. wystąpiła w roli Ginewry w musicalu "Camelot". Pracowała nad tym filmem wraz z Franco Nero, swoim drugim mężem, z którym ma syna Carlo. Film "Isadora" (1968) przyniósł jej nagrodę na festiwalu w Cannes oraz drugą nominację do Oskara za tytułową rolę słynnej tancerki Isadory Duncan. W 1971 r. zagrała w "Diabłach" Kena Russella, filmie który wywołał wielki skandal i protesty Watykanu. Kolejną nominację do nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej zdobyła za rolę w filmie "Maria, królowa Szkotów" (1971).

W 1978 r. otrzymała upragnioną statuetkę za kreację w dramacie "Julia" Freda Zinnemanna. Zagrała tam przyjaciółkę pisarki Lillian Hellman, zamordowaną przez nazistów w czasie II wojny światowej. W mowie wygłoszonej podczas ceremonii wręczenia nagród Vanessa wyraziła poparcie dla Palestyńczyków. Wywołało to protesty środowisk żydowskich, ale nie przeszkodziło aktorce w odnoszeniu kolejnych sukcesów. Za rolę kobiety, która przeżyła obóz koncentracyjny w telewizyjnym obrazie "Playing for Time" [1980] otrzymała nagrodę Emmy.

Kolejne nominacje do Oskara zdobyła za role w filmach "Bostończycy" (1984) i "Powrót do Howards End (1992). W ostatnim z wymienionych filmów wystąpiła we wzruszającej roli właścicielki tytułowej posiadłości.

Vanessa ma na swoim koncie kilka ważnych ról telewizyjnych, m.in. w remake'u "What Ever Happened to Baby Jane?" (1991), gdzie po raz pierwszy zagrała ze swoją siostrą Lynn.

W 1994 r. opublikowała autobiografię.