Dwóch marynarzy, playboy Joseph (Gene Kelly) i nieśmiały Clarence (Frank Sinatra), wychodzi na przepustkę. Joe ma nauczyć przyjaciela, jak rozkochać w sobie dziewczynę. Okazja nadarza się, gdy spotykają uroczą, marzącą o karierze piosenkarki Susie (Kathryn Grayson)...
Historyjka pretekstowa, ale za to w jakiej oprawie! Gene Kelly w swoim debiucie w roli choreografa tańczy z myszką Jerry z popularnej kreskówki "Tom i Jerry", a Frank Sinatra i Kathryn Grayson śpiewają ówczesne przeboje z nominowaną do Oscara balladą "I Fall in Love Too Easily" (dosł. "Zakochuję się zbyt łatwo") włącznie... Do tego kolorowe kostiumy i barwne zdjęcia, które dodają filmowi uroku.
Najbardziej ikoniczną sceną z filmu jest niewątpliwie słynny taniec Kelly'ego z animowaną myszką, ale duże wrażenie robi też jego solo do tanga "La Cumparsita" czy duety z Sinatrą "I Begged Her", "If You Knew Susie" czy "We Hate To Leave", wszystkie utrzymane w żartobliwym tonie. Nie dziwi Oscar za najlepszą muzykę do musicalu.
Zdecydowanie na uwagę zasługuje znakomita, nominowana do Oscara rola Kelly'ego, jedna z najlepszych w jego karierze. Rola Joego przyniosła mu niebywałą sławę, ale też na zawsze określiła jego filmowe emploi jako podrywacza z iskierką w oku. Zdecydowanie mniejsze wrażenie robi Frank Sinatra, może dlatego, że miał mniejsze pole do popisu, a może dlatego, że w tamtym okresie był po prostu postrzegany przede wszystkim jako piosenkarz. Dobrze w swojej roli wypada Kathryn Grayson, chociaż niewątpliwie serca wielu widzów skradnie Dean Stockwell jako niesforny siostrzeniec Susie, którzy marzy o byciu takim, jak Joe.
Film zdobył 5 nominacji do Oscarów, dla najlepszego filmu, aktora (Gene Kelly), piosenki ("I Fall in Love Too Easily Jule'a Styne'a), zdjęć i muzyki w musicalu, z czego zdobył tylko ten ostatni. Sam film oraz Kelly przegrali z obrazem "Stracony weekend" z Rayem Millandem w roli głównej, Oscara dla piosenki zgarnęło "It Might As Well Be Spring" z "State Fair", a za zdjęcia nagrodzono (zresztą słusznie) "Zostaw ją niebiosom" ze wspaniałą rolą Gene Tierney.
Dużym minusem filmu jest jego długość (prawie 2,5 godziny). Nawet fanom musicalu może być ciężko przebrnąć przez ten długi, cukierkowy i jakże naiwny film. Naiwność fabuły jest na (nie)szczęście podstawową cechą musicalu, a więc nie spodziewajmy się po "Podnieść kotwicę" wielkich dramatycznych uniesień, raczej kilku komediowych gagów i paru wspaniałych sekwencji wokalno-tanecznych.
Musicale można lubić albo nie, ale ten wypada obejrzeć chociażby ze względu na wspaniała rolę Kelly'ego, która wyniosła go na szczyty oraz ze względu na to, że jest to jeden z najlepszych filmów w swoim gatunku.
Historyjka pretekstowa, ale za to w jakiej oprawie! Gene Kelly w swoim debiucie w roli choreografa tańczy z myszką Jerry z popularnej kreskówki "Tom i Jerry", a Frank Sinatra i Kathryn Grayson śpiewają ówczesne przeboje z nominowaną do Oscara balladą "I Fall in Love Too Easily" (dosł. "Zakochuję się zbyt łatwo") włącznie... Do tego kolorowe kostiumy i barwne zdjęcia, które dodają filmowi uroku.
Najbardziej ikoniczną sceną z filmu jest niewątpliwie słynny taniec Kelly'ego z animowaną myszką, ale duże wrażenie robi też jego solo do tanga "La Cumparsita" czy duety z Sinatrą "I Begged Her", "If You Knew Susie" czy "We Hate To Leave", wszystkie utrzymane w żartobliwym tonie. Nie dziwi Oscar za najlepszą muzykę do musicalu.
Zdecydowanie na uwagę zasługuje znakomita, nominowana do Oscara rola Kelly'ego, jedna z najlepszych w jego karierze. Rola Joego przyniosła mu niebywałą sławę, ale też na zawsze określiła jego filmowe emploi jako podrywacza z iskierką w oku. Zdecydowanie mniejsze wrażenie robi Frank Sinatra, może dlatego, że miał mniejsze pole do popisu, a może dlatego, że w tamtym okresie był po prostu postrzegany przede wszystkim jako piosenkarz. Dobrze w swojej roli wypada Kathryn Grayson, chociaż niewątpliwie serca wielu widzów skradnie Dean Stockwell jako niesforny siostrzeniec Susie, którzy marzy o byciu takim, jak Joe.
Film zdobył 5 nominacji do Oscarów, dla najlepszego filmu, aktora (Gene Kelly), piosenki ("I Fall in Love Too Easily Jule'a Styne'a), zdjęć i muzyki w musicalu, z czego zdobył tylko ten ostatni. Sam film oraz Kelly przegrali z obrazem "Stracony weekend" z Rayem Millandem w roli głównej, Oscara dla piosenki zgarnęło "It Might As Well Be Spring" z "State Fair", a za zdjęcia nagrodzono (zresztą słusznie) "Zostaw ją niebiosom" ze wspaniałą rolą Gene Tierney.
Dużym minusem filmu jest jego długość (prawie 2,5 godziny). Nawet fanom musicalu może być ciężko przebrnąć przez ten długi, cukierkowy i jakże naiwny film. Naiwność fabuły jest na (nie)szczęście podstawową cechą musicalu, a więc nie spodziewajmy się po "Podnieść kotwicę" wielkich dramatycznych uniesień, raczej kilku komediowych gagów i paru wspaniałych sekwencji wokalno-tanecznych.
Musicale można lubić albo nie, ale ten wypada obejrzeć chociażby ze względu na wspaniała rolę Kelly'ego, która wyniosła go na szczyty oraz ze względu na to, że jest to jeden z najlepszych filmów w swoim gatunku.
Moja ocena:
8
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
