Recenzja wyd. DVD filmu

Wewnętrzna wojna (2005)

Jesteś terrorystą! Nic nie zrobiłeś? To nie istotne. Jeżeli znasz kogoś, kto był bądź jest terrorystą, ty również jesteś winny. Nie 'podejrzanym', lecz właśnie 'winnym'. Oto twarda rzeczywistość każdego muzułmanina. Hassan był zwyczajnym studentem. Pakistańczykiem, który w Paryżu kształcił się na inżyniera. Nie był zbyt religijny, z całą pewnością nie można go było określić mianem fanatyka. To już wkrótce ulegnie zmianie. Zgarnięty z ulicy w środku dnia, zostaje przewieziony do więzienia w Pakistanie i poddany mało wyrafinowanym lecz skutecznym torturom. Powód: znał kogoś, kto należał do terrorystów. Hassan przetrwał, choć całkowicie odmieniony. Rany zagoiły się, lecz pozostawiły po sobie blizny, zarówno na ciele jak i na duszy. Jedynym balsamem jest dla niego islam i dżihad. Właśnie przybył do Ameryki, by dokonać samobójczego ataku. Na miejscu odnawia znajomość ze starym przyjacielem i jego siostrą, która nie jest mu obojętna i której on sam również obojętny nie jest. Jednak w walce, w którą włączył się Hassan, nie ma miejsca na kompromis... Skromny dramat Josepha Castelo spogląda na wszechobecną wojnę z terroryzmem z punktu widzenia muzułmanów, emigrantów z krajów Bliskiego i Środkowego Wschodu. To prosta opowieść o bólu, poświęceniu i ofiarach, jakie ponoszą ci, w których imieniu toczą się walki, choć nikt ich naprawdę nie pytana o zdanie. Za podejście do tematu należą się Castelo pochwały, za wykonanie już niestety nie. Film nie wychodzi poza proste schematy. Chcąc być dramatem jednostki, pozostaje jednak zdystansowany i nazbyt sztuczny, by być do końca wiarygodnym. To już podobny w tematyce obraz izrealeski "Ha-Buah", mimo całej swej telenowelowej otoczki, kryje w sobie więcej prawdy, bólu, rozterek i uczuć. Jest jednak coś hipnotyzującego w powolnej narracji reżysera, przez co film sprawia mimo wszystko pozytywne wrażenie. Lekko zarysowana, nie do końca dopracowana postać Duri, dziewczyny zakochanej w głównym bohaterze, urzeka swoją dwuznacznością. To w zasadzie jedyna postać filmu, która zdaje się naprawdę coś czuć; która jest sobą, a nie reprezentantem pewnej grupy muzułmańskiej społeczności. Castelo dobrze też wybrał zakończenie. Choć jest ono przewidywalne, reżyserowi udało się przemycić w nim spory ładunek emocji i gorzkiej ironii, będącej najlepszym komentarzem dla paranoi współczesnego świata. Polskie wydanie DVD "Wewnętrznej wojny" niestety rozczarowuje. Jeśli chodzi o dodatki - nie ma ich w ogóle. Zabrakło zarówno komentarza reżysera, jak i scen usuniętych, co niektórym z widzów zapewne pomogłoby w zrozumieniu sekwencji zdarzeń i motywacji poszczególnych bohaterów. Pewnym pocieszeniem może być fakt, że jeśli chodzi o głos, to możemy wybrać pomiędzy DD 5.1 (angielski lub polski lektor) lub też DTS (angielski). Obraz anamorficzny 1.78:1.