Takiego serialu jeszcze nie było. Wampiry, wilkołaki, wróżki, wszechobecna magia, seks, brud i bieda. A to wszystko w dzieje się w mrocznej Luizjanie osadzone w jak najbardziej realnym czasie i miejscu. I nawet jeżeli można w "True Blood" znaleźć stereotypowe elementy budowania serialu (chociażby zwykłą, z pozoru, dziewczynę przeżywającą wielką miłość do niebezpiecznego wampira) i czasem odnieść wrażenie, że to serialowa wersja sagi "Zmierzch" dla dorosłych, to i tak seria ta jest naprawdę nietuzinkowa.
Serial wyprodukował Alan Ball, którego pierwszym dzieckiem jest znakomity "Sześć stóp pod ziemią". Już w nim pokazał, że nie straszne mu są klimaty śmierci i kontrowersyjne tematy. Jako że jest zdeklarowanym homoseksualistą, często poruszał kwestie tolerancji, akceptacji inności i równouprawnienia różnych mniejszości względem reszty społeczeństwa. Chociaż na pierwszy rzut oka tego nie widać, "Czysta krew" zbudowana jest w identycznej konwencji.
W tym serialu nie ma miejsca na pruderię czy cenzurę. Nie ma miejsca na tabu. Mniejszością walczącą o równe prawa są wampiry, które niedawno się ujawniły. Część z nich chce żyć w zgodzie z ludźmi - przekonują, że nie muszą zabijać odkąd wynaleziono syntetyczną krew, którą można kupić w każdym spożywczaku. Inne udowadniają swoją wyższość i ani myślą o zaprzestaniu wysysania krwi z ludzkich żył. No i oczywiście typowe dla Balla oswajanie widza ze śmiercią poprzez ukazywanie jej w jak najróżniejszych formach - w "Czystej Krwi" to oczywiście wampiry - niby umarli, a jednak żywi, śpiący w dzień w trumnach, w nocy podążający do baru by strzelić sobie kieliszek stężonej AB Rh+.
Oczywiście zachęta widza do oglądania nie może się obyć bez wyrazistych (pełnokrwistych?) postaci. Mamy więc telepatkę Sookie (Anna Paquin), która jest kelnerką w barze i zakochuje się w przystojnym wampirze Billu (Stephen Moyer). Jest oczywiście "ten drugi" - właściciel baru, a potem również "ten trzeci", jeszcze przystojniejszy od pierwszego, wampir Eric. W pierwszym sezonie zapomniane miasteczko Bon Temps musi zmierzyć się z falą morderstw na niewinnych kobietach. Oczywiście najpierw oskarżane są wampiry jako siewcy całego zła jakie istnieje na Ziemi. I tak powoli rozwija się akcja, w której miłość musi walczyć z nienawiścią, a pozory często mylą.
"Czystą krew" na pewno można nazwać serialem niekonwencjonalnym. Łączy w sobie tyle rożnych elementów, że od ich natłoku może czasem rozboleć głowa. Wydaje się, że każdy mieszkaniec Bon Temps ma jakieś ukryte moce, o których często sam nie wie. Może właśnie takie jest główne przesłanie serialu? Każdy z nas ma coś co go wyróżnia, nie dyskryminujmy więc tych, którzy się ze swoją innością nie kryją. I to wszystko w klimacie błotnistej Luizjany i otaczającego zewsząd smrodu śmierci. "Czysta krew" łączy kontrowersyjną opowieść, w której główny głos ma wyuzdanie i magia, z całkiem poważną debatą o tolerancji i o tym, czy rzeczywiście wszyscy na nią zasługują.
Bez wątpienia serial wpasowuje się też w modny ostatnio nurt wampiryczny, który obrazuje z troszkę innej strony. Rzadko znajdziemy tu patos, jaki towarzyszył Hrabiemu Drakuli czy zupełne wręcz "sprofanowanie" postaci wampira, tak jak w przypadku chodzącego do szkoły Edwarda Cullena. Jest też z pewnością wiele odniesień do twórczości Anne Rice, chociażby w pokazaniu życia wampirów na przestrzeni wieków (walka w wojnach, by za kilkaset lat z punkową fryzurą bawić się na koncercie rockowym). Z tą różnicą, że wampiry Charlaine Harris, na podstawie powieści której powstał scenariusz do serialu, chcą żyć we współczesnym społeczeństwie, mając równe prawa i zajmując poważne stanowiska. Gotowi są porzucić swoją naturę zabójców i do końca życia pić butelkowany "True Blood".
Z pewnością serial nie trafi do wszystkich. Wdzierający się niekiedy absurd, nagromadzenie dziwnych wątków i kicz w efektach specjalnych może być dla wielu bardziej wymagających widzów zniechęcający. Niemniej jednak oryginalności, kontrowersyjności i perwersji na pewno nie można mu odmówić. A to często jest lepszym wabikiem niż skomplikowana fabuła, pretensjonalni aktorzy i silenie się na edukacyjny charakter. Jeżeli ktoś lubi wampiryczną konwencję, a do tego jest otwarty na różne jej interpretacje, to zapewniam, że będzie się przy "True Blood" świetnie bawił.
Serial wyprodukował Alan Ball, którego pierwszym dzieckiem jest znakomity "Sześć stóp pod ziemią". Już w nim pokazał, że nie straszne mu są klimaty śmierci i kontrowersyjne tematy. Jako że jest zdeklarowanym homoseksualistą, często poruszał kwestie tolerancji, akceptacji inności i równouprawnienia różnych mniejszości względem reszty społeczeństwa. Chociaż na pierwszy rzut oka tego nie widać, "Czysta krew" zbudowana jest w identycznej konwencji.
W tym serialu nie ma miejsca na pruderię czy cenzurę. Nie ma miejsca na tabu. Mniejszością walczącą o równe prawa są wampiry, które niedawno się ujawniły. Część z nich chce żyć w zgodzie z ludźmi - przekonują, że nie muszą zabijać odkąd wynaleziono syntetyczną krew, którą można kupić w każdym spożywczaku. Inne udowadniają swoją wyższość i ani myślą o zaprzestaniu wysysania krwi z ludzkich żył. No i oczywiście typowe dla Balla oswajanie widza ze śmiercią poprzez ukazywanie jej w jak najróżniejszych formach - w "Czystej Krwi" to oczywiście wampiry - niby umarli, a jednak żywi, śpiący w dzień w trumnach, w nocy podążający do baru by strzelić sobie kieliszek stężonej AB Rh+.
Oczywiście zachęta widza do oglądania nie może się obyć bez wyrazistych (pełnokrwistych?) postaci. Mamy więc telepatkę Sookie (Anna Paquin), która jest kelnerką w barze i zakochuje się w przystojnym wampirze Billu (Stephen Moyer). Jest oczywiście "ten drugi" - właściciel baru, a potem również "ten trzeci", jeszcze przystojniejszy od pierwszego, wampir Eric. W pierwszym sezonie zapomniane miasteczko Bon Temps musi zmierzyć się z falą morderstw na niewinnych kobietach. Oczywiście najpierw oskarżane są wampiry jako siewcy całego zła jakie istnieje na Ziemi. I tak powoli rozwija się akcja, w której miłość musi walczyć z nienawiścią, a pozory często mylą.
"Czystą krew" na pewno można nazwać serialem niekonwencjonalnym. Łączy w sobie tyle rożnych elementów, że od ich natłoku może czasem rozboleć głowa. Wydaje się, że każdy mieszkaniec Bon Temps ma jakieś ukryte moce, o których często sam nie wie. Może właśnie takie jest główne przesłanie serialu? Każdy z nas ma coś co go wyróżnia, nie dyskryminujmy więc tych, którzy się ze swoją innością nie kryją. I to wszystko w klimacie błotnistej Luizjany i otaczającego zewsząd smrodu śmierci. "Czysta krew" łączy kontrowersyjną opowieść, w której główny głos ma wyuzdanie i magia, z całkiem poważną debatą o tolerancji i o tym, czy rzeczywiście wszyscy na nią zasługują.
Bez wątpienia serial wpasowuje się też w modny ostatnio nurt wampiryczny, który obrazuje z troszkę innej strony. Rzadko znajdziemy tu patos, jaki towarzyszył Hrabiemu Drakuli czy zupełne wręcz "sprofanowanie" postaci wampira, tak jak w przypadku chodzącego do szkoły Edwarda Cullena. Jest też z pewnością wiele odniesień do twórczości Anne Rice, chociażby w pokazaniu życia wampirów na przestrzeni wieków (walka w wojnach, by za kilkaset lat z punkową fryzurą bawić się na koncercie rockowym). Z tą różnicą, że wampiry Charlaine Harris, na podstawie powieści której powstał scenariusz do serialu, chcą żyć we współczesnym społeczeństwie, mając równe prawa i zajmując poważne stanowiska. Gotowi są porzucić swoją naturę zabójców i do końca życia pić butelkowany "True Blood".
Z pewnością serial nie trafi do wszystkich. Wdzierający się niekiedy absurd, nagromadzenie dziwnych wątków i kicz w efektach specjalnych może być dla wielu bardziej wymagających widzów zniechęcający. Niemniej jednak oryginalności, kontrowersyjności i perwersji na pewno nie można mu odmówić. A to często jest lepszym wabikiem niż skomplikowana fabuła, pretensjonalni aktorzy i silenie się na edukacyjny charakter. Jeżeli ktoś lubi wampiryczną konwencję, a do tego jest otwarty na różne jej interpretacje, to zapewniam, że będzie się przy "True Blood" świetnie bawił.
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Recenzja Czysta krew (2008)
Krew i frytki do tegoKończy się dzień i zapada zmrok. Pijące krew potwory powinny wyjść ze swego leża i wyruszyć na krwawe... czytaj więcej
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
