Na oklaski niewątpliwie zasługują gra aktorska (szczególnie ojca) praca kamery oraz społeczno-psychologiczny wątek młodzieży,wychowania,środowiska szkolnego itp, bardzo prominentny w obecnych czasach.
Natomiast ja byłam tym serialem zmęczona. Jednoujęciowe sceny niewątpliwie dodają dramaturgii, pochłaniają uwagę pod warunkiem że potrafi się to robić. Mistrzem tego typu zabiegów jest Haneke. Duszne ujęcia, najczęściej bez dźwięku,dłużące się w nieskończoność sprawiają że widzowi na końcu zostaje tylko jeden włos na głowie. Nieumiejętnie zastosowane- męczą. Wiele scen mogło spokojnie zostać wyciętych bo zamiast wnosić dramaturgię,refleksję... Po prostu nudzą i męczą a uwaga widzą wędruje zupełnie gdzie indziej. Rodzinna Scena w samochodzie, zdecydowanie za długi czas antenowy dla policjanta i syna
Czy choćby stuletnia scena psycholożki i pracownika poprawczaka w kantorku z monitoringiem. Na mnie niestety nie podziałało. Dodatkowo ani nie było tu bomb strzelanin i kryminału,ale przyjrzenia się umyslowi sprawcy też było dla mnie za mało. Dlatego oceniam serial jako średni.