Unikam seriali, gdzie dopisują kolejne sezony, bo na początku sami scenarzyści nie wiedzą, o co im chodzi. I dałem się nabrać, że w tym wypadku może być inaczej.

Sztuczka z jednym ujęciem na mnie nie działa, bo widziałem już dawno temu "Rosyjską arkę" Sokurowa, a potem "Birdmana" Iñárritu. Jak zresztą już wiele osób zauważyło, w tym wypadku prowadzi to często do dłużyzn, pustych minut, więc gdyby z tych czterech odcinków normalnie zmontować zwykły film, byłby lepszy. A tak raz po raz zwyczajnie się nudziłem. Aktorzy byli raczej nieźli, ale nie aż tak genialni, by samo gapienie się na twarz idącego w czasie rzeczywistym kolesia dawało artystyczne przeżycie.

Serial nie ma żadnej sensownej pointy, bo płacz w poduszkę i wzdychanie, że mogło się lepiej, to suchar i banał, a nie pointa. Zwłaszcza, że tak w sumie nie wiadomo, co mogłoby być lepiej.

Być może chodziło o to, że mimo wszystko lepiej lać dzieci niż nie lać. Bo lany ojciec jednak nikogo nie zamordował. Zresztą wielu z tych gnojków na tym filmie (z głównym bohaterem włącznie) zachowywało się tak skandalicznie, że aż sam czekałem z nadzieją, że wreszcie ktoś im przyleje. Temu na rowerze też się należało, choć innym zdecydowanie bardziej, tak że ta jedna słaba scena (nawet w pysk mu nie strzelił) nie zaspokoiła moich pragnień.

Jest też w tym filmie przesłanie, że dużo w tej sprawie zawiniły media społecznościowe, w których młodzież ciągle siedzi i bezkrytycznie przyjmuje treści od różnych świrów. Tak więc nie zdziwcie się, jak wam Unia zrobi szlaban na 3/4 internetu. Oczywiście dla dobra dzieci. I nawet żeby komentować na Filmwebie trzeba będzie przez profil zaufany okazać dyplom z filmoznawstwa z co najmniej wynikiem dobrym i zaświadczenie, że głosowało się na jedynie słuszną europejską partię.