Serial wynagradza tych, którzy przebrną przez pierwsze trzy odcinki. A to nie lada wyzwanie, bowiem nie tylko akcja się snuje, ale ma się wrażenie, że główna bohaterka kręci się wokół własnej osi. Przypominało mi to stare gry przygodowe i nieogarniętego gracza, który nie wie, jak popchnąć fabułę do przodu i tak otwiera wszystkie szafki, szuflady... zresztą to samo można przyłożyć do gry aktorskiej, która nie jest najwyższych lotów. Lekko mówiąc. Nawet już nie chodzi o to, że ci młodzi aktorzy są spięci, a bardziej dialogi są niedostosowane do wieku i wydarzeń. Chociaż tekst o mobach z Minecrafta mnie rozbawił. xD

Ale po trzecim odcinku jest lepiej. Akcja przyspiesza, atmosfera się zagęszcza i faktycznie można się wciągnąć w tę historię. Ja tylko mam problem z tymi wszystkimi sekretami, bo mam wrażenie, że wrzucono ich tam mnóstwo (gra w klasy, kod na lalce, sama kwestia komputera, czarne skrzynki), a tak naprawdę niewiele z nich ma jakieś przełożenie na zakończenie/wyjaśnienie. I trochę to rozczarowujące, bo w pewnym momencie czułam się bombardowana tymi sekretnymi przedmiotami, a później... niekoniecznie się to „spięło” z rozwiązaniem akcji.

Na plus scenografia i elementy „horrorowe” z rudą dziewczyną. Chociaż też twórcy chyba nie do końca wiedzieli, czy chcą iść w kierunku cyberpunka/sci-fi w wystroju, czy jednak starszych produkcji.

Więcej opowiadam tutaj: https://youtu.be/qNvkcNSsqgQ