Notka przeczytana...
Ja już pisałam,że jest nn,ale jeżeli ktoś jeszcze nie widział,to przypominam :D

przybyłam,zobaczyłam,przeczytałam... fajne :) Szeherezady tż :)))

Mam do Ciebie taką sprawę, a mianowicie to, że chcę przeczytać twój blog, ale jak wchodzę to są twoje najnowsze wpisy i nie mam pojęcia jak przejść do pierwszego posta. :P Pomożesz?

Ja sama tego za bardzo nie ogarniam,ale sprawdź czy teraz jest dobrze :D

Tak! Teraz jest dobrze. :D

Cieszę się :D

Nowa notka u mnie.

Spoko pomysł :) Notki u wszystkich przeczytane, zaległości brak :) Właśnie, muszę się wziąć za moje opko, jakoś za dużo ostatnio mam na głowie.

Czekałyście długo na moją notkę, z góry przepraszam, ale same rozumiecie - szkoła, dom, przyjaciele itp.
Nie jest to specjalnie dużo, ale zawsze coś :)
https://docs.google.com/document/d/1TeEFuw3VUc_BUTJJ5h_Gd5u2ScJSuVh8a0_LKZ41b0o/ edit

Jak zwykle - usuwamy spację, po u2 :)

JEA! JUŻ CZYTAM!
Wow.. No wow no.. KIEDY NN?!?!?!

Super fragment :D Nie mogę się doczekać następnej części :D

Hahaha,dobre :D
Byłam w stanie to sobie wyobrazić,bo Kowalski faktycznie tak robi :)
Tylko nie wiem czy uważa ich za nieuków...
Choć w sumie :P
Niemniej bardzo fajnie i czekam na następną część :D

Dzięki za pozytywne opinie :) Zamierzam teraz trochę więcej pisać, bo ferie, czas wolny itp. :)
Angela, może nie za nieuków, ale przypomnij sobie odcinek Knujemy i monolog Kowalskiego :)

Pamiętam.Ten monolog to jeden z moich ulubionych momentów.Mam go na komórce :)
Albo w "Gdzie mój mózg"
'Po co ja sobie język strzępie.Niech wasze tycie mizie główki,itd'
To było coś w tym stylu :P
No cóż...Geniusze tak mają :P Hehe :)

Tak, monolog jest cudny :) Geniusze są zawsze niezrozumiani :P

No cóż zrobić.
Ja się zawsze śmieje,że gdybym trafiła do serialu,to byłabym chyba pierwszą osobą(w nim),która jako tako zrozumiała by Kowalskiego :P
Hehe :)

Napisałam takie krótkie coś (opowiadanie to nie jest, przynajmniej na razie). Nie wiem, czy to kontynuować, a jeśli tak, to najwyżej po skończeniu z wynalazkiem Kowalskiego. Akcja dzieje się jakieś 3-4 lata po tym, jak Kate przyłączyła się do oddziału Skippera.


- Uwielbiam prowadzić samochód.
Skipper przewrócił oczami. Siedział na siedzeniu pasażera obok mnie.
- Naprawdę tak bardzo chcesz mnie zirytować? Nie dość, że zabrałaś mi pozycję kierowcy, to jeszcze się tym ciągle chwalisz.
- Lubię, jak się wściekasz. Jesteś wtedy słodki.
Znów przewrócił oczami. Zachichotałam.
- No zapytaj się kogoś. Każdy ci to powie – spojrzałam w dół. – Sakura, naciśniesz gaz?
- Oczywiście, mamo – odpowiedział mi dziecięcy głosik.
Nasza roczna córeczka była naprawdę urocza. Ja trochę ubolewałam nad tym, że musiałam jechać z nią na misję, ale nie miałam wyboru. Po zniesieniu jajka szybko doszłam do siebie, a że na specjalną misję potrzebowano pięcioosobowego oddziału, musiałam odstawić urlop macierzyński i dołączyć do chłopaków. Nie mieliśmy z kim zostawić Sakury, więc pojechała z nami. I muszę powiedzieć, że kiedyś będzie z niej wspaniała agentka.
- No raczej nie. Wszyscy wiedzą, że jestem szanowanym, twardym agentem – napuszył się Skipper.
- Wcale nie – zaoponowałam.
- Wcale tak.
- Wcale nie.
- Wcale tak.
- Wcale nie
- Wcale nie - poparła mnie Sakura. Skipper westchnął.
- Dobra, wygrałyście – powiedział, całując mnie w policzek.
- Widzisz, kobiety zawsze mają rację. Zapamiętaj to, córeczko, i jak będziesz się kłócić z jakimś chłopakiem, użyj tego jako argumentu. A tak z innej beczki to czuję się trochę, jakbym grała w filmie akcji. Sceneria i ogólna sytuacja są podobne.
- No, w sumie masz rację, Kate – rzekł Skipper, zeskakując do Sakury. Zaczął mówić do niej tonem, jakiego używał, gdy opowiadał jej jakąś historię, pełną zwrotów akcji. - Trójka dzielnych agentów jedzie kabrioletem przez australijską pustynię, by pomóc reszcie swojego oddziału w superhiperekstratajnej misji. Czy uda im się? Napotkają jakieś przeciwności losu?
- Pewnie tak, znając filmy akcji – odpowiedziała tacie Sakura. To dziecko, jak na swój wiek, było nadzwyczaj mądre i sprytne.
- A może spotka ich jakaś katastrofa? – zapytał, składając skrzydła jak do modlitwy i rozglądając się na boki z podejrzaną miną. Wyglądał tak komicznie, że nawet Sakura się roześmiała.
- Ze mnie się śmiejesz!? Ja ci pokażę! – zawołał i zaczął ją łaskotać.
Uśmiechnęłam się. Strasznie się cieszyłam, że mają ze sobą taki świetny kontakt. Nasłuchałam się dużo opowieści, w których tylko kobiety zajmowały się dzieckiem, a ojcowie wiedzieli zaledwie, jak ich dziecko ma na imię. Ta, nas to na szczęście nie dotyczyło. Przy czym Skipper nie zaniedbywał mnie. Wiedziałam, że wciąż mnie kocha, i raczej nie przestanie. Miałam to szczęście spotkać prawdziwą miłość.
Moje rozmyślania przerwał dzwonek komórki. Odebrałam, przełączając na głośnik. W słuchawce usłyszeliśmy głos Szeregowego.
- Kate? Szefie!? Musicie tu przylecieć! Teraz! On jest szaleńcem! Kowalski nie żyje, Rico jest nieprzytomny, ja ranny. Błagam, przyjedźcie jak najszyb…
Coś przerwało połączenie. Spojrzałam przerażona na Skippera. W takich chwilach żałowałam, że nie umiem latać.

Cudo!!! Kontynuuj to :D Naprawdę mi się podoba :)
Ale... nie wiem, czy Angie ci wybaczy, że zabiłaś Kowalskiego ;)

Czekaj,dojdę do siebie...
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!
(PŁACZE ;'''''(()
Już chyba dobrze...
Albo i nie (mdleje :P)
K K K K....(Pół godziny później)
KOWALSKI??Nie żyje?
Mą duszę pochłaniają czarne rozpaczy odmęty,
w końcu są życia naszego momenty,gdzie smutek do naszego serca się wkrada,
a przecież to nie łatwa sprawa.
Teraz ptaka szlachetnego,
wielce genialnego,
z żałością opłakuję,
czy ktoś się nad biedną dziewczyną zlituje??
Jeżeli kogoś za serce wiersz ten ujmuje,
to niech doskonale już pojmuje,
że dla Kowalskiego był napisany
i to on jest tu czule żegnany... :(
Dobrze,otrząsnęłam się w miarę możliwości...
Opowiadanie super,mam nadzieję,że się rozwinie :D
Sakura,super imię :D

Sakura - po mamie Kate, tak? :3
Wow, Angie... Aż się wzruszyłam ;) Ładnie piszesz :D

Wow...Angelika,aż z krzesła spadłam! TY-MNIE -SZOKUJESZ!!

Podoba ci się?? :O

A jak! Masz talent!

Eee,przesada :/
Rumieniem siem :P

Pff,jaka przesada? Kurczę, serio, to jest coś przepiękjnego :) i smutnego ;'(

Eee...
Może i piękne,ale są miliard razy lepsze :O
A smutny musiał być,w końcu to utwór żałobny :>

No tak :( Ale przepiękny i tyle :(

Jezu, bo ja zacznę ryczeć. Angela, ten wiersz to cudo! I nie martw się o Kowalskiego (PS obejrzyj jakiś odcinek pingwinów - on żyje! :P). To tylko opko.
I tak, Sakura ma imię po mamie Kate. Strasznie mi się ogólnie podoba to imię :) Takie japońskie (chociaż wydaje mi się [przy mojej znikomej znajomości kultury Dalekiego Wschodu] że to nazwa koloru 8-I).

Przesadzasz :D
Był za szybko napisany,w przypływie emocji.
Więc pozostawia sporo do życzenia,ale i tak jestem z siebie dumna!
W końcu Kochanowski też pisał treny :D

Ale jest cudowny, fantastyczny i świetny i w ogóle :D

Bo się schowam pod krzesło :P
Jeszcze raz dziękuję...
Ciekawe co by na to Kowalski powiedział?
Bo Skipper by walnął Facepalma :P

Nie facepalma, a facewinga :P

Hehehe nom :P
Rico by pewnie zrzygał bombę...
A Szeregowy???
Może by też coś dopowiedział w swoim stylu :O

Zacząłby być uroczy :3

A Kowalski?
Nadal nie mam pomysłu :O

Podziękowałby, używając trudnych słów :P

AAAAAAAAA!!!!!!!!!!!KOWALSKI!!!!!!!!!ZA CO?????????????ZA CO????!!!!!!!!
Sorry. Ale dokończ to!

KOWALSKI IS DEAD !?
nie.. ja w to nie wierzę !
ale nie powiem, bo.. masakrycznie dobre opo !
ja nie wiedziałam że stać cię na aż coś tak genialnie dobrego !
wow !
nic więcej nie dodam, bo i tak jestem w szoku, więc cud że cokolwiek napisałam.. uf..
i prawie się poryczałam ! kiedy się o tym dowiedziałam..
nie.. to nie miało sensu ; d
Nie mam takiego talentu jak Angela, która napisała.. niewiarygodne cudo.. no jak wy to robicie! też tak chcę umieć pisać :D

Eee przesadzasz...
Chociaż nie powiem jestem zadowolona z tego wiersza!
Ale w końcu genialny pingwin musi być genialnie uhonorowany!
Flutie,jeżeli będzie pogrzeb,proszę wklej mój wiersz w opo!!!!BŁAGAM!
Może być od jakiejś wielbicielki,całkowicie nieznanej,ale niech będzie!!!PROSZĘ!!!! :O

Heh, na pewno nie zaszkodzi ^ ^
Czekam z niecierpliwością na dalszy ciąg i tego z wynalazkiem Kowalskiego, i tego nowego :P
Tylko... chlip... Kowalski!!! Błeeeehehehehe... (płaczę... :( )
Ale dalszego ciągu się doczekać nie mogę :D

Ja też! MUSI być dalszy ciąg,aby uhonorować Kowalskiego,geniusza !

Chciałybyście kolejny tren ??:O

O mój Boże! Co ja narobiłam... Może przywrócę go do życia :P? A poważnie to nie jestem jeszcze pewna, co będzie dalej, ale jeśli będzie jakiś pogrzeb, to z pewnością wkleję tam twój wiersz. No i dzięki wszystkim za pozytywne opinie dotyczące tego... hmm... fragmentu :D Ale chyba najpierw powinnam skończyć to o wynalazku Kowalskiego. Chociaż trochę to potrwa (czyt. długo - jutro szkoła, łeeee -> to jest powód do rozpaczy :()

O dziękuję za uszanowanie uczuć wdowy...
Dobra,PRZESADA :P
Poniosło mnie :>
Ale jakby co to mów,może jeszcze coś dopiszę ;)
Dla Kowalskiego wszystko :D
I dziewczyny ja też mam do Was sprawę...
Pamiętacie ten rozdział co miał być z motywem Mam talent???
Okazuje się,iż to przerosło me siły.
Nie chodzi o to,że całkiem rezygnuję z tego pomysłu-w końcu troszkę już zdziałałam,ale ten odcinek mnie spowalnia i niestety go pominę.
Na razie.Nie chcę pisać go na siłę,a mam sporo różnych innych pomysłów,więc tymczasowo zostawię ten rozdział i będę pisać dalej.
Jak go skończę to dodam go jako odcinek specjalny.
Odpowiada Wam to?Nie gniewacie się? :O

Odpowiada :) Właściwie ja też, dawno, dawno temu, za siedmioma górami... a nie, chwila, to nie to. Chodzi o to, że też kiedyś chciałam zrobić konkurs talentów, ale skoro ty go robisz, to nie zrobię, bo byłby to plagiat :)

Aha,no tak...
Zależy jednak co masz na myśli pod tym tytułem.
Bo u mnie będą tylko i wyłącznie śpiew i taniec :D
Więc jakby co możesz spróbować :>

Ja myślałam o śpiewie, kabarecie, orkiestrze i czymś jeszcze, nie pamiętam czym, bo myślałam nad tym b. b. b. dawno temu :P

Aha czaję :P
Troszkę jak Madagaskar 3 :D
Tam są też w cyrku :D

A gdzie ty masz cyrk? Kabaret to jakieś śmieszne scenki, orkiestra to bardziej kojarzy mi się z tym co próbował zrobić Rysiek w Przedświątecznej gorączce, a śpiew - wiadomo.