Serial oparty jest na dosc oryginalnym pomysle, ale niestety nie zostal obudowany zbyt blyskotliwym scenariuszem. Choc dialogi sa momentami interesujace i nieglupie, to generalnie dominuje pewna sztampa, schematyzm, zwlaszcza w srodku serialu, gdy tworcy racza nas kolejnymi malo intrygujacymi watkami kryminalnymi.
Jedynie glowna os fabularna jakos nas trzyma w napieciu do konca, chociaz akurat samo zakonczenie jest moim zdaniem naciagane, banalne i nieprzekonywujace.

SPOILER

Mozna ten serial uznac za dzielo sf pod pewnymi warunkami. Wazna galezia sf jest tematyka poswiecona rownoleglym rzeczywistosciom albo alternatywnym historiom. Ale czy tutaj na pewno mamy z czyms podobnym do czynienia? Czy rozwarstwienie rzeczywistosci jest wytworem chorego umyslu czy jakas anomalia czasoprzestrzenna?
Jesli to drugie to rozwarstwienie powinno rowniez dotyczyc samego Michaela, tzn. powinno sie pojawic dwoch Michaelow od momentu wypadku zyjacych osobno. Rzeczywistosci po rozwarstwieniu nie moga sie przenikac.
Tymczasem tutaj mamy jedna postac, ktora kazdy dzien przezywa dwa razy, w dwoch roznych swiatach. Ale pamieta oba te swiaty i do rozwiazywania problemow wykorzystuje w jednym swiecie wiedze zdobyta w drugim. To sie za bardzo kupy nie trzyma.

Teoria, ze cala fabula to wytwor wyobrazni Michaela jest nie do kupienia, bo wtedy cala ta historia, oraz watki poboczne nie mialyby wiekszego znaczenia. Do niczego by opowiadanie tej historii nie prowadzilo. Widz mialby swiadomosc, ze ZADNA przedstawiona rzeczywistosc nie jest prawdziwa. Wiec po co to?

Ale jesli wracamy do sf, to ewidentnie brakuje wytlumaczenia dlaczego do rozwarstwienia rzeczywistosci doszlo, jakie procesy zaszly, na czym polegala anomalia oraz czy ktos w to swiadomie nie ingerowal...

Serial moglby byc krotszy, ale za to z bardziej spojnym zakonczeniem. Zachowujemy dwa swiaty, w jednym Michaelowi udalo sie dopasc zabojcow swojej zony, w drugim zas nieumiejetnie i chaotycznie ich scigajac dal sie zamknac w wiezieniu na reszte zycia, co automatycznie pozbawilo go kontaktu z zona i z wnukiem. Nie ma happy endu, ale jest satysfakcjonujacy final. Troche jak z tym meczem pomiedzy LA a Seattle. Drobiazgi sprawily, ze w obu rzeczywistosciach rozstrzygniecia byly inne i pociagnely za soba dalekosiezne konsekwencje.