Taaak, miałem identyczne odczucia - muzyka, wieża Eiffela, rzeka odbijająca promienie wschodzącego słońca, artyści tworzący swe dzieła na oczach ludzi, przechodnie wiodący niby zwykłe życie, ale jednak pełne pasji i radości... I ten ptaszek nucący melodię na koniec... przez dobry kwadrans się tam włóczyłem.

Tak, to było wspaniałe. O ile samo Burial at Sea średnio mi się podobało to tą sekwencje uwielbiam.