Caesar Flickerman

Charyzmatyczny, kolorowy i niezwykle utalentowany prezenter telewizyjny, który odgrywa kluczową rolę w świecie "Igrzysk śmierci". Jest twarzą ceremonii i programów związanych z igrzyskami, dzięki czemu stał się jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci w Kapitolu i całym Panem. Odtwórcami jego roli są Stanley Tucci oraz Kieran Culkin.

Wyróżnia się nietuzinkowym wyglądem — ma srebrzyste, niemal platynowe włosy, które zawsze są perfekcyjnie ułożone i często stylizowane w efektowne, teatralne fryzury. Jego twarz jest starannie wymalowana, a makijaż podkreśla jego ekspresję i teatralność, co dodaje mu niemalże maskaradowego charakteru. Ubiera się ekstrawagancko, w jasne i krzykliwe stroje, nosi biżuterię i dodatki które podkreślają jego rolę showmana i gwiazdy telewizyjnej.

Caesar to mistrz słowa, niezwykle błyskotliwy i elokwentny, potrafi z łatwością prowadzić rozmowy na żywo, żonglować dowcipem, sarkazmem i powagą, dostosowując się do sytuacji i nastroju. Jego sposób bycia jest pełen energii, entuzjazmu i teatralnej lekkości. Mimo że reprezentuje Kapitol i jego propagandę, często wykazuje się pewną empatią wobec trybutów, z którymi przeprowadza wywiady. Umie wyczuć ich emocje, co sprawia, że jego rozmowy wydają się bardziej ludzkie i mniej sztuczne.

Jest głównym gospodarzem ceremonii losowania trybutów oraz prowadzącym programy przed igrzyskami i w trakcie ich trwania. Jego zadaniem jest budowanie napięcia, kreowanie wizerunku trybutów i dostarczanie widzom emocji. Dzięki niemu igrzyska stają się nie tylko brutalnym spektaklem walki o przetrwanie, ale także widowiskiem telewizyjnym o wysokim poziomie rozrywki.

Jest jednym z niewielu mieszkańców Kapitolu, którzy nawiązuje kontakt z trybutami w sposób mniej dystansujący się od ich dramatu. Szczególnie w późniejszych częściach serii widać, że choć nie kwestionuje systemu, to jednak rozumie tragizm sytuacji i losu młodych ludzi skazanych na śmierć.

Caesar Flickerman symbolizuje medialną machinę Kapitolu – jest głosem propagandy, maską, która przykrywa brutalną rzeczywistość igrzysk. Jego barwna i przesadna osobowość to forma odwracania uwagi od śmiertelnego zagrożenia i cierpienia trybutów. Jest także przykładem manipulacji mediów i tego, jak wydarzenia okrutne mogą być sprzedawane jako rozrywka masom.