Plutarch Heavensbee

Pochodzi z Kapitolu, z jednej z wpływowych i zamożnych rodzin, od pokoleń obecnych w elitach władzy. Wychowany w świecie przepychu, politycznych intryg i perfekcyjnie wykreowanych pozorów, od młodości zdobywał wiedzę z zakresu dyplomacji, technologii i sztuki manipulacji. Jego fascynacja mechanizmami kontroli społecznej naturalnie skierowała go ku pracy przy organizacji Głodowych Igrzysk – najważniejszego i najbardziej widowiskowego narzędzia utrzymania władzy Kapitolu.

W czasie 50. Głodowych Igrzysk, drugiego Ćwierćwiecza Poskromienia, Plutarch pełnił funkcję operatora kamery podczas tradycyjnych dożynek w Dwunastym Dystrykcie. Choć jego rola była techniczna i pozornie niewielka, pozwoliła mu na bezpośredni kontakt z Dystryktami i obserwację codziennego życia mieszkańców poza kapitolską bańką. To doświadczenie otworzyło mu oczy na prawdziwy obraz ucisku i cierpienia, jakie niesie system, którym zarządzał Kapitol.

Podczas pracy przy kolejnych edycjach Igrzysk, zdobywał coraz większe doświadczenie, współtworząc widowiska, które miały zachwycać Kapitol i jednocześnie utrwalać strach w Dystryktach. Z czasem jednak w jego umyśle zaczęły kiełkować wątpliwości – widział, jak bezdusznie wykorzystywane są życie i śmierć młodych ludzi. Nawiązał kontakty z osobami kwestionującymi rządy Snowa, a jego rola ewoluowała z lojalnego sługi systemu do tajnego sprzymierzeńca rebelii.

Kulminacją jego działalności był czas 75. Głodowych Igrzysk – trzeciego Ćwierćwiecza Poskromienia. Po śmierci Seneki Crane’a, poprzedniego Głównego Organizatora, Plutarch objął jego stanowisko i otrzymał pełną kontrolę nad organizacją areny. Zaprojektował ją jako ogromną tarczę zegara, gdzie każdy sektor skrywał inne, cyklicznie uruchamiane niebezpieczeństwa. Ta konstrukcja nie tylko tworzyła widowisko na miarę jubileuszu, ale przede wszystkim dawała sojusznikom możliwość koordynacji działań i przygotowania ucieczki.

Współpracował ściśle z Haymitchem Abernathym, Finnickiem Odairem i Beetee’m, pomagając im w planowaniu ratunku Katniss Everdeen i innych trybutów. Jego decyzje, takie jak umożliwienie zniszczenia pola siłowego areny, były kluczowe dla powodzenia spisku, który doprowadził do ucieczki wybranych zwycięzców.

Po wybuchu rebelii Plutarch stał się jednym z głównych strategów oporu. W Dystrykcie 13 objął funkcję ministra propagandy i planowania politycznego, kierując produkcją "propo" – filmów propagandowych z udziałem Katniss, które miały wzbudzać ducha walki i jedności. Jego umiejętność wykorzystania symboliki i mediów uczyniła go niezastąpionym w wojnie psychologicznej przeciw Kapitolowi.

Choć był człowiekiem Kapitolu, jego lojalność wobec rebelii była szczera. Widział, że obalenie Snowa jest konieczne dla przyszłości Panem, lecz jednocześnie rozumiał, że nowy porządek wymaga rozsądku i kontroli. Podczas ostatnich etapów konfliktu wykazywał ostrożność wobec Ambicji Almy Coin, dostrzegając w niej zagrożenie dla wolności, o którą walczyli.

Po śmierci Snowa i Coin Plutarch odegrał ważną rolę w budowaniu nowego, mniej represyjnego systemu rządów. Jego historia to opowieść o człowieku o podwójnej twarzy – mistrzu ceremonii Kapitolu, który w rzeczywistości stał się jednym z architektów jego upadku. Dzięki inteligencji, sprytowi i umiejętności kierowania ludźmi zorganizował największy bunt w dziejach Panem, nie używając broni – jego orężem była wiedza, planowanie i manipulacja symbolami.

W filmowych adaptacjach w jego rolę wcielali się Philip Seymour Hoffman oraz Jesse Plemons.