Filmowa adaptacja opowiadania Thomasa Manna. Akcja toczy się w 1911 roku. Chory na serce znany kompozytor austriacki Gustav von Aschenbach przyjeżdża do luksusowego hotelu na weneckim Lido, by odpocząć i podreperować zdrowie. Pewnego dnia wśród hotelowych gości zauważa kilkunastoletniego chłopca. Jak się okazuje, Tadzio wraz z matką, trzema siostrami i guwernantką przyjechał z Polski na wakacje. Aschenbach jest zafascynowany niebywałą urodą chłopca. Tadzio staje się obiektem jego uwielbienia. Tymczasem w mieście wybucha epidemia cholery.

W wielu dziełach Luchina Viscontiego pobrzmiewają nuty znane z twórczości Thomasa Manna. W filmach "Zmysły", "Rocco i jego bracia", "Lampart", "Błękitne gwiazdy Wielkiej Niedźwiedzicy", "Zmierzch bogów" odnaleźć można klimat charakterystyczny dla powieści laureata nagrody Nobla. Ale dopiero zrealizowaną w 1971 r. "Śmierć w Wenecji" można nazwać filmową adaptacją opowiadania Thomasa Manna z 1913 r. pod tym samym tytułem. Akcja filmu toczy się w 1911 r. Chory na serce znany kompozytor austriacki Gustav von Aschenbach przyjeżdża do luksusowego hotelu na weneckim Lido, by odpocząć i podreperować swoje zdrowie. Ogarniająca go nuda i przygnębienie przywołują wspomnienia o rozczarowaniach i niepowodzeniach, jakich doznał w życiu. Pewnego dnia wśród hotelowych gości zauważa kilkunastoletniego chłopca. Jak się okazuje, Tadzio wraz z matką, trzema siostrami i guwernantką przyjechał z Polski na wakacje. Aschenbach jest zafascynowany niebywałą urodą chłopca. Tadzio staje się obiektem jego uwielbienia. W mieście wybucha epidemia cholery. Władze ukrywają ten fakt, lecz Aschenbach dowiaduje się o zagrożeniu. Nie chce jednak opuszczać Wenecji, by nie stracić z oczu Tadzia. Dlatego nie powiadamia jego matki o grożącym niebezpieczeństwie, choć w ten sposób naraża całą rodzinę na śmierć. Reżyser dość wiernie przeniósł na ekran fabułę noweli Manna. Był jednak przekonany, że pierwowzorem postaci Aschenbacha był kompozytor Gustaw Mahler, dlatego bohatera swego filmu uczynił kompozytorem (w noweli jest on niemieckim pisarzem). Wykorzystał również, w związku z tym, utwory Mahlera - III i V Symfonię - jako tło muzyczne filmu. Poprzez wprowadzenie retrospekcji rozbudował postać głównego bohatera, dopisując mu biografię, przy której konstruowaniu wykorzystał fakty z życia tego kompozytora.

Kompozytor Gustav von Aschenbach, który przeżywa zawodowy i osobisty kryzys, spotyka w Wenecji w trakcie wypoczynkowej podróży polskiego chłopca, Tadzia. Jego niewinność i uroda wywierają na artyście ogromne wrażenie. Zatapia się w tym doskonałym pięknie aż do samounicestwienia, chodzi za chłopcem krok w krok, by nie utracić ani na chwilę jego obecności. Staje się to jednak jego zgubą, gdyż w Wenecji szerzy się w tym czasie cholera i zbiera krwawe plony...

Film jest adaptacją utworu Tomasza Manna. Bohater, Gustaw Aschenbach jest kompozytorem (w noweli pisarzem), którego utwory ujawniają wytworne samoopanowanie, znamienne piętno mistrzostwa. Wiedziony tajemniczą siłą porzuca uporządkowany i perfekcyjnie zbudowany świat, by wyruszyć w podróż. Wędrówka Aschenbacha ma znaczenie inicjacyjne, jest metafizyczną wyprawą w głąb sacrum, ku śmierci. Rola inicjacji jest zawsze ta sama - symbole wędrowania, próby inicjacyjne mają zbudować naszą wewnętrzną ontologię, dostarczyć wiedzy o świecie i sobie samym. Kompozytor przybywa do Wenecji, która jest miastem i nie jest jednocześnie, lądem stałym i morzem. To miejsce doskonałe dla rytuałów inicjacyjnych - medialne i niejednoznaczne. Każdy taki rytuał zakłada obecność opiekunów - mediatorów. Tadzio, boski chłopiec będzie towarzyszem ostatniej drogi Aschenbacha. Namiętność do miasta i mitycznego przewodnika, Psychopomposa wyznacza trudy ostatniej wędrówki. Tadzio skupia w sobie apollińską harmonię i dionizyjską zmysłowość. Prowokuje do dyskusji o pięknie. Wiedza, jaką uzyska bohater filmu podczas ostatniej wędrówki mówi, iż piękno nie musi być owocem naszej pracy, piękno może się rodzić spontanicznie, bez naszego udziału. Ma rację Alicja Helman, gdy mówi, że wokół antynomii piękna zorganizowany jest konflikt i noweli i filmu. Wiedza, którą uzyska w drodze inicjacyjnej Aschenbach to tragedia mistrza, który sądził inaczej. Aschenbach z pomocą boskiego dziecka podjął drogę ku pełni, a świat z respektem przyjął wiadomość o jego śmierci.