Przeciwnie, czasem mam uczucie, ze filmy po latach nabierają dopiero pewnego "smaczku". Dla mnie to jeden z najbardziej wzruszających filmów, jakie widziałam i nieodmiennie na końcu muszę się popłakać ;)

Ja również niestety nie czułem. Czułem wszechogarniającą nudę i doskonałe wpisanie się w schemat "arcydzieła", którym ten film został nazwany przez jednego z krytyków. Aczkolwiek warto zaznaczyć, że trochę piasku w klepsydrze się przesypało i może współczesny człowiek nie zawsze jest w stanie zrozumieć przed millenijnych twórców.

Podejrzewam, ze akurat temu dziełu wpisanie w schemat strasznie zaszkodziło i wszyscy szukają w nim Buka raczy wiedzieć czego :P

Nie, ja nie miałam takiego wrażenia. Jest to jeden z najpiękniejszych filmów, które widziałam. Chcę nadmienić, że nie czuję się wielką znawczynią filmów i nie roszczę sobie praw do występowania w roli eksperta. Być może sama problematyka filmu (a ty samym i noweli Manna) może wydawać się niektórym zdezaktualizowana, ale jeśli chodzi o jego wykonanie- nie mam zarzutów (mam na myśli zdjęcia, reżyserię, muzykę, montaż i grę- zwłaszcza Bogarde). Rozumiem jednak, że nie wszystkim musi się to podobać.

że co się zdezaktualizowało? Śmierć? Jak to możliwe? Ciary mnie przechodzą za każdym razem, jak go oglądam.

No właśnie, osobiście twierdzę, że film nie tylko się nie zdezaktualizował, a wręcz na tle dzisiejszych produkcji lśni coraz mocniejszym blaskiem. Bez wątpienia wytrzymał próbę czasu.