Ten Aschenbach to prekursor stalkingu, myśli nie miał za czystych, w przeciwnym razie nie upiększał by się jakąś mazią, co później spływała mu z włosów czarnymi strugami.
Moim zdaniem umarł na serce, ale 'dżumowata' atmosfera zestresowała go i dobiła.

Dobra koncepcja z tym stalkowaniem, tylko z deka spłyca tego niezwykłego muzyka, zauważ jakimi kompozycjami zaowocowała ta fascynacja.

Nie obraź się, ale mimo mojego młodego wieku chyba Cię biję na głowę w unikaniu ściemy, naiwne jest sądzić, że Aschenbach marzył o Tadziu tylko platonicznie, w muzyce zawarł tęsknotę za doskonałością i nieśmiertelnością, ale upieram się, że jego odmładzanie na siłę i łażenia za chłopakiem miało wiele z fizyczności.

Pójdźmy na kompromis, nawet jak miał nieprzyzwoite myśli to je przekuł w sztukę i zwalczył niskie instynkty. ja mam 31 lat, nie jestem jeszcze taki stary ;)