Jaka nuda.
Sekretarka z miną, ze smutkiem egzystencjalnym na twarzy przez cały film.
Skończyła jakąś całkiem dobrą szkołę. Została przyjęta na sekretarkę.
Pojawia się frustracja: dobra szkoła i banalne obowiązki do wypełniania: "podawanie kawy", zbieranie naczyń. Zamawianie lunchów dla szefa i współpracowników.
Frustrujące, bo są też "trudne" zadania: uzgadnianie terminów spotkań szefa.

Co za upadek!
Chciałoby się powiedzieć, ale się nie powie. Gdyby kwalifikacje miała lepsze, to by nie musiała czyścić plam na kanapie po kolejnej kochance w pokoju szefa.

Niby dobre studia skończyła, ale nie wiemy jakie. Uniwersyteckie: "Marketing i zarządzanie"? Czy studia politechniczne: "Optymalizacja przepływów cieplnych podczas gotowania na gazie"?

Jako sekretarka szefa musi odbierać telefony od jego zdradzanej żony. Cóż za ból! Ból, bo musi przekazywać żonie informacje, które sama musi wymyślić. Była głupia w tej rozmowie, to szef na nią na krzyczał. ALE mi MOBING!

Pojawia się gęś, kelnerka, z Idaho albo z gdzieś indziej.
Ona się tak bardzo przejmuje, że zgłasza skargę do dyrektora HR.

O Matko! Jaki ważny problem: "napaście seksualne", "mobing seksualny".
Ta rusza do walki. Jakie to głupie.
"Gąska" chwile później radośnie zajmuje przydzielone jej biurko