Też obejrzałam przypadkowo. Zostawiłam tylko dlatego, że mnie niektóre ze scen rozbawiły ;)
Zgadzam się z Twoją wypowiedzią. Sama należę do młodzieży, ale myślę, że powinniśmy przejmować po rodzicach niektóre z ich zasad. Szkoda, że tak wielu moich znajomych uważa to za dziecinne, głupie i żałosne.
Ten film przedstawia w niektórych scenach OGROMNY kontrast pomiędzy zachowaniami tego chłopaka a zachowaniami ludzi na ulicy i wcale nie jest to fikcja...
A ten pocałunek... Też się zgadzam.

Fakt, różnica jest ogromna, ale prawda jest taka, że to nie jest wina młodzieży, że się tak nie zachowuje jak ten chłopak. Jeśli już szukać przyczyn, to u rodziców, którzy nie dali innego przykładu. A czemu rodzice nie dali dobrego przykładu? Bo sami go nie mieli. Nie ma co oskarżać młodzieży ani rodziców, ani kogokolwiek - wszystko z czasem mija bezpowrotnie, nawet dobre maniery. Nic się z tym nie da zrobić.

Film, jak na gatunek (komedia romantyczna, choć dość specyficzna), śmieszny i ciekawy. Ode mnie 7,5/10.

Bardzo podobał mi się szczególnie wstęp (życie w bunkrze), który pomimo wielu uogólnień (ciężko byłoby znieść 35 lat zamknięcia, zwłaszcza ludziom, którzy żyli i funkcjonowali na 'powierzchni', nie mówiąc już o innych rzeczach) był niesamowity. Bardzo dobre role Sissy Spacek, Christophera Walkena, 'arcybiskupa' (kultowa postać zagrana przez Joeya Slotnicka;) no i świetny Brendan 'Fryzjer'. Nawet Alicia Silverstone, która mnie ni ziębi ni parzy, wpadła dobrze w swojej roli. Może nazbyt cukierkowate zakończenie, ale czegóż można się spodziewać od obrazu z tego gatunku?(*) "Atomowy amant" to film naprawdę godny polecenia. Idealny na odstresowanie i bardzo pozytywnie nastrajający do życia.

Czekałem, aż opuści schron i będzie przemierzał zniszczone wojną Stany, popijając Nuka Colę i rozwalając Super Mutanty.
Tymczasem lipa straszna. Nawet głupiego radrakana.

he he he folautem komuś zapachniało:D moze będzie kiedys film na jego podstawie Nuke Cola!!!

Zgadzam się z Tobą jeśli chodzi o smutne wnioski z tego filmu.Pokazuje on nam,że pędząc za rozwojem,zdobywając coraz wyższy poziom technologii (zgadzam się- ułatwiającej życie:) staczamy się coraz niżej w relacjach między ludźmi,kulturze bycia, poziomu wiedzy itp.(ujmując rzecz krótko wyznajemy hasło "homo homini lupus" ). A to,że młodzież jest taka jaka jest- cóż,nie ma wzorców, bo rodzice,nauczyciele to rzadko dziś autorytet.Dziś liczy się że masz fajową komórkę, a nie że przeczytałeś wartościową książkę.Pieniądze bardzo zdemoralizowały ten świat.A sam film,cóż... miła,lekka pozycja na sobotni wieczór,a może i podpowiedź dla młodzieży,że można zdobyć chłopaka/dziewczynę będąc miłą osobą z dobrymi manierami ( no,jeśli do tego jest się przystojnym/piękną -nie zaszkodzi:))... choć pewnie naiwna jestem:(

Nie jesteś naiwna. Właśnie tak się składa, że obecnie na ulicy najbardziej można się obawiać młodych ludzi, dzieci z gimnazjum. Bez wychowania, skrupułów. Taki film może i byłby dla nich lekcją, jednak wątpię by chcieli go obejrzeć o książce już nie wspominając.

Obawiam się,że masz rację- dla 95% "dzieci z gimnazjum" taki film to głupiutka ramotka, a młody bohater to "kosmita",który nie przeklina,nie wie jak wykorzystać panienki i nie myśli jak by tu skombinować szmal:).Może jednak znajdzie się na forum jakiś młody osobnik,który zaprzeczy tej teorii:))

Te dobre maniery to wlasnie cos, co najbardziej mnie urzeklo w glownym bohaterze (jak rowniez w calym filmie). Odnosil sie do wszystkich z szacunkiem, niekiedy moze byl naiwny, mial swoje dziwactwa, ale byl czlowiekiem, z ktorym wielu z nas chcialoby sie zaprzyjaznic.