Zgadzam się w zupełności. Niesamowity kunszt Tarantina pokazuje się właśnie w rozmowach. Sama ich treść, wypowiadane słowa, intonacja i zmiany rytmów budują napięcie dla krótkich scen wartkiej akcji. Tutaj, co rzadko ma miejsce ostatnimi czasy, akcja filmu liczona jest nie w ilości wystrzelonych kul, ale w słowach.