No tak, co do Oskarów to akurat w takim kraju jak USA tyle nominacji filmu o Żydach chyba nikogo nie powinno dziwić :)
Ale do rzeczy. Tarantino zawsze przerysowywuje postacie stara się stworzyć jakiś swój własny świat. O ile w Kill Billu wszystko było na swoim miejscu w Bękartach coś już było nie tak. Film zaczyna się całkiem solidną ( w sensie emocjonalnym ) sceną wydania rodziny żydowskiej . Później następuje jakiś dziwny zwrot ku bezsensownej przemocy typu zdzieranie skalpów , okładanie kijem po głowie. Bezsens , który reżyser mógł sobie darować . Srodkowa część filmu właściwie aż do końca ( może poza sceną z gestapowcem w szynku ) wieje okrutną nudą. Akcja toczy się w ślamazarnym tempie. Niektóre dialogi nużą okrutnie. Jednak to co najbardziej dobija w tym filmie to zupełny brak realizmu. Ja rozumiem ,ze to film Tarantino ale bez jaj. Żydzi , gestapo , przemoc .......i patrzę Hitler z ekipą ss ginie spalony w kinie, no panowie ...bez jaj po prostu.
Co innego gdyby autor ubzdurał sobie jakieś fikcyjne figury ss ...ok dobra, można obejrzeć i zrozumieć jak ginie zły i niedobry ss-man ale nie Hitler , Goring, Goebbels w jednym miejscu o tej samej porze !!!!!
Co to ma być historia pisana na nowo ? Niestety wbrew zachwytowi niektórych dla mnie ten film jest tylko średniakiem , gdzie świetna postać arcyinteligentnego poligloty z ss zniszczyły , brak jakiegokolwiek realizmu historycznego,bezsensownie ukazana przemoc i nuda wiejąca jak z otwartych drzwi stodoły.