Nie jestem fanką ani Tarantino, ani Pitta, ani takiej tematyki. Film obejrzałam tylko ze względu na Oscarowego faworyta Christopha Waltza. Odbiór jest bardzo zróżnicowany, ja jestem w grupie, która ocenia go pozytywnie. Ważny temat został pokazany w lżejszy sposób, ale nie lekceważący. Już w pierwszych minutach reżyser puszcza oczko do widza w scenie pokazującej zbliżenie czapki Hansa Landy i tak jest do końca. Na pewno to film dla inteligentnego widza. Do mnie przemówił.