Wielka szkoda że Tarantino dopisuje ten tytuł do może nie za długiej, ale jakże treściwej listy swoich filmów. Lubię większość jego poprzednich filmów, mimo że jedne są lepsze, a inne gorsze to jednak mają w sobie to coś co sprawia że mogą się podobać, że mimo że nie zawsze treści przez nie przekazywane są najwyższych lotów to jednak zawsze chce się do nich wracać.
Było wiele niezapomnianych tytułów takich jak Pulp Fiction i Wściekłe Psy, jednak tego filmu nie można traktować w ten sam sposób. To dla mnie nie jest kino klasy B z przymrużeniem oka, dla mnie ... Po prostu brak mi słów,a nie aby moja opinia dołączyła do szerokiego grona obraźliwych wręcz recenzji jakich widać tu wiele.
O grze aktorskiej nie będę pisał , dość ciężko byłoby mi o tym pisać w kontekście reszty, to samo mogę powiedzieć o reszcie "rzemieślniczych" aspektów filmu, no może poza muzyką która miejscami nie bardzo pasowała do sytuacji na ekranie, wręcz gryzła się.
Najważniejszą sprawą jest szeroko pojęta treść i cele jakie chcieli osiągnąć twórcy. Pierwszym co przyszło mi na myśl jest właśnie onanizacja, chłopiec (bardziej mentalnie niż wiekowo) nie może zdobyć Kobiety, więc snuje w głowie chore wyobrażenia tego co chciałby mieć, a o czym może tylko pomarzyć. Powstaje fabuła rodem z taniego filmu porno. To znaczy - prości i jednowymiarowi bohaterowie, wyraźnie rozróżnieni wedle czarno-bialych ról, rola główna - oczywiście wyżej wymieniony niewyżyty chłopiec tyle że o znacznie większych "możliwościach" i bogatszy w wzrost, zarost, oraz tkankę mięśniową, jego partnerka, czyli cel oraz wszelkiej maści przeciwnicy, tępi idioci, ew jeden nieco mądrzejszy, ale pod koniec okazuje się albo zdrajcą tych głupich, albo sąsiadem z bloku obok tego pierwszego. Wbrew pozorom bardzo dobrze opisuje to stan rzeczy w filmie, głównymi bohaterami jest oddział bystrych Żydów chcących zemścić się na tępych Niemcach, "najlepiej" w jeszcze bardziej bestialski sposób zabijając ich wszystkich, nawet tych niby niewinnych, bo wszak każdy Niemiecki żołnierz musi być czemuś winny, następnie oprawić zwłoki i dalej udawać cwaniaków - to ostatnie najlepiej wychodzi Pittowi. Na końcu akcent typowy dla Amerykańskich filmów ostatnich parudziesięciu lat - bohaterski czyn, najlepiej kosztem życia części głównych bohaterów. Zapomniałbym o zabiciu bossa, niczym w grze planszowej z końca lat 80 tych.
Powinno się podobać i jak sądzę po notach - podoba się, jednak nie mi. Podczas seansu byłem wielokrotnie zażenowany wręcz, akcja toczy się jednym , jedynym wątkiem i jej finał znamy praktycznie od początku, zaskakują tylko sposoby w jakie fabuła sprawia że chcemy opuścić kino.
Co mi się podobało?
-urocza Mélanie Laurent
-pierwsze parenaście minut filmu
Co mi się nie podobało ?
-krótko - cała reszta.
O aspektach historycznych nie wspominając, bo oczywiście nie każdy film musi być nimi poparty, jednak jak znam życie mniej więcej połowa obywateli Ameryki Północnej uwierzy w to co zobaczyła na ekranie.
W mojej , dość skromnej opinii, jest to najgorszy film wyreżyserowany przez Quentina, jak i najgorszy do którego napisał tak kiepski scenariusz, oraz jeden z najgorszych jakie do tej pory oglądałem z Bradem, choć wynikać to może z tego jaką niesympatią darzę bohatera którego przyszło mu zagrać...
Spodziewałem się luźnej komedii w konwencji czarnego humoru, a tu ani komedii, ani humoru, ani też niestety dobrego smaku, a tzw poziom filmu naprawdę niziutki, dotrwałem do końca, ale na pewno do niego nie powrócę.
Mam nadzieję że mimo moich usilnych starań bycia nie stronniczym oddałem swoje zdanie w możliwie taki właśnie sposób - i jest to jedyna nauką jaką dla mnie przyniósł ten film , na zasadzie antyporadnika - jak czegoś robić nie należy.
Pozdrawiam wszystkich