Witam. Oglądałem ten film i ... Podsumowanie, to: "o czym on jest?". Niewiele jest filmów tak niewiele wnoszących do wspólczesnego kina, jak ten. Czy dbałością o "szczegóły", można zrekompensować brak pomysłu? Czy można zrekompensować grą aktorską brak umiejętności? Widocznie dla pospólstwa tak. Rozwodzenie się nad akcentem językowym, czy monolog "zabijamy faszystów", przeciąga film na stronę "nicniemogęjużwięcejezrobićboniepotrafię" Podpisano Q. Tarantino. Kolory zerżnięte od innych filmowców, dialogi zawadzające szerokim łukiem o nudę a scena duszenia "pannyjakiejśtam", przywodzi mi na myśl zboczenie samego reżysera, który (być może) nakręcił ją sam dla siebie, by w czasie jej oglądania, wiecie co robił... Patrząc na ten obraz (naprawdę z wyrozumiałością), muszę chylić czoła przed krytykami, którzy za wszelką cenę usiłują wejść twórcy tegoż "dzieła", do dupy. Film zrobiło nazwisko, którego tak naprawdę nie ma! Przywodzi mi to na myśl twórczość Picassa, który zarobił na eksentrycznych upodobaniach ludzi, znudzonych swym majątkiem i życiem. Film też zresztą przypomina mi obraz tegoż autora, przedstawiający zlepek pokolorowanych i nie związanych ze sobą, kawałków a wmawia obserwatorom, że jest ukrytym pięknem. P. Picasso powiedział: pracowałem tak, by być bogatym...