mam mieszane uczucia, ale z drugiej strony może nie jest tak źle. Film oczywiście mógłby być krótszy, dialogi czasami tak drętwe i głupie, że uszy opadały, sam scenariusz że tak powiem dość kontrowersyjny, ale to chyba jednak na plus. Jest to film otwierający cykl filmów przygód Justice League, dlatego też trudno o nim rozmawiać widząc tylko pierwszą część większej całości. Po drugie twórczość Snydera jest strasznie nierówna, ale ma potencjał i wierzę, że jeszcze rozwinie skrzydła. A teraz to co mi się rzuciło w oczy. To fakt, że ten film pokazuje starcie dwóch wielkich tytanów, co odzwierciedla współczesny świat wciąż skonfliktowany w różnych sprawach. Tutaj mamy jak te dwie mężne, bohaterskie, broniące ludzi postacie stają się łatwo marionetkami w ręku kogoś, kto w końcu również okazuje się marionetką. I to jest najciekawsze w tym filmie. Bo żyjemy w czasach gdy elity tworzą pozorne konflikty, ludzie się w nie angażują, a obie strony nie zdają sobie sprawy z tego, że są kierowane przez jednych i tych samych w jednym celu. Tutaj mamy podobnie Lex robi w ch..., przekonuje społeczeństwo do tego, że superherosi są źli i działają na ich niekorzyść, ale wreszcie tamci budzą się i zaczynają razem współpracować z walczeniem z tym co naprawdę im zagraża. I taka płynie z tego filmu nauka, że należy się zjednoczyć i walczyć z tym co jest prawdziwym wrogiem, a nie z tym, który został na fikcyjnie narzucony. Od i tyle. Czas się obudzić.
Tyle plusów z tego filmu, a poza tym no cóż nawarstwienie wątków, brak spójności pomiędzy nimi (ale o dziwo nie brak spójności w głównym wątku), może powodować, że odbiór takiego filmu jest o wiele trudniejszy. No wiem, miałem chwilami wrażenie, że oglądam taki Sucker Punch, taki trochę jakby nowelowy film, ale jednak po całości twierdzę, że nie było aż tak źle, ale nie było też aż tak dobrze. Jestem więc wypośrodkowany w tym, z nadzieją patrząc na kolejne produkcje Snydera, może one coś rozjaśnią w tej materii, albo po prostu Snyder musi skończyć swoją przygodę z Supermanem;)