Druga połowa daje do myślenia i stwarza sens w ogóle powstaniu tego filmu. To jest dramat nie komedia.

Przecież druga połowa jest istotą całego spektaklu. To co wcześniej jedynie wprowadzaniem nas do domu Mietka Wrońskiego. Ludzie nie przestają mnie zadziwiać. Szkoda, że częściej negatywnie.

W drugim zdaniu, zresztą całkiem ładnym, brakuje przecinka przed "jedynie".