To jest dla mnie film, w którym wiele jest powiedziane o stanie duchowym bohatera, co tłumaczy jego losy, determinuje jego postępowanie. Dzieciństwo, które ukształtowało całą jego dorosłą sylwetkę.
Gdyby porównać go z Gladiatorem, a były takie porównania :), to tamten bohater (Maximus) jest mniej dostępny dla widza - tylko na tyle, żeby poznać motywy jego działania. Generalnie Gladiator, mimo iż dobry, jest przy Braveheart zwykłą sieczką.
Takie dojście do emocji bohatera, rzuca światło na dramatyzm scen rozgrywających się w świecie fizycznym (jednak zabrakło tego trochę w Pasji).
Prosta, przewidywalna, ale cudownie, historia poparta świetnymi zdjęciami, świetną reżyserią (szkoła hollywoodzka, w końcu to Gibson - ale tu się sprawdza), i rolą życią (chyba) Mela Gibsona.