Jeden z moich ulubionych filmów. Na kolana powala mnie w nich chyba wszystko. Aktorstwo,
muzyka, zdjęcia i ta niesamowita naturalność. Osobiście nazywam go wyciskaczem łez. Znam go
już na pamięć i za każdym razem tak niesamowicie mnie wzrusza, że choć naprawdę bardzo,
bardzo się staram, nie jestem w stanie powstrzymać tego wodospadu łez.
Może wypadałby się zatrzymać chwilę dłużej przy samej muzyce, bo to moi państwo się nazywa
arcydzieło. James Horner stworzył coś niesamowitego. To dziwne, ale gdy słucham tych utworów
mam wrażenie jakby ktoś na wskroś przeszywał moje serce. Tak zapadającej w pamięć i
poruszającej muzyki chyba jeszcze nie słyszałam.