Nim w r. 1992 doszedł do Oscara za zagrany przez siebie i przez siebie
wyreżyserowany, świetny film "Bez przebaczenia", odbył bardzo długą drogę do
swej dzisiejszej kariery. Clint Eastwood, o którym mowa, debiutował na
ekranie jeszcze w r. 1955, ale te amerykańskie pierwociny nie przyniosły mu
takiej popularności, jak - paradoksalnie - europejskie spaghetti-westerny,
znacznie brutalniejsze we Włoszech niż w USA. Później już w Hollywood
znakomity aktor o charakterystycznym obliczu występował wielokrotnie jako
kowboj w siodle z niezbędną bronią przy biodrze oraz w cyklu filmów
policyjnych.



Bohatera przeciwstawiającego się patologiom społecznym mieli Amerykanie
w osobie porucznika Callahana z policji w San Francisco, którego kreował
właśnie Clint Eastwood w filmie "Brudny Harry". To film sławny i "szalenie
ważny - piszą autorzy książki "Stuletnia kronika kina" - dlatego, że
pokazywał reakcje zwyczajnego Amerykanina na rozmaite okropieństwa. Gdy
pojawiali się szaleńcy i zboczeńcy, którzy popełniali przestępstwa, wtedy
sytuację opanować potrafił inspektor Harry Callahan. Policjant o zmęczonej,
pooranej twarzy, posługujący się skutecznie koltem Magnum 44, lecz nie
pozbawiony też poczucia humoru".

Brudny Harry był jednak postacią niejednoznaczną, gdyż w walce z
przestępcami stosował swoiste i brutalne metody (" najpierw strzelać, potem
pytać!". Wybitna amerykańska dziennikarka filmowa Pauline Kael napisała
nawet, że Callahan to faszysta, w czym chyba się nieco zapędziła. Morderca,
który zastrzelił młodą kobietę, grozi, że jeśli nie otrzyma pieniędzy,
będzie codziennie zabijał jedną osobę. Burmistrz miasta żąda energicznego
śledztwa, ale Callahan gra na zwłokę i przygotowuje zasadzkę. Tego jednak
nie da się opowiedzieć, nie należy i nie wypada, warto natomiast zobaczyć
samemu Clinta Eastwooda w jego słynnej roli .