Dałam 7/10 gdyż spodziewałam się czegoś co mnie bardziej oczaruje. Mimo tego kocham stare produkcje, a te film z
pewnością jest jednym z lepszych. Po pierwsze wspaniała muzyka. (szokowała mnie ta ciekawostka o soundtracku,
podobnie jak informacja o Polskiej premierze Casablanki) Ponadto świetna gra aktorska i scenariusz, bynajmniej
niebanalny, bardzo żałuję, że tego charakteru, smaku nie ma współczesne kino, gdzie co drugie słowo to ok, lub lol. Z
drugiej strony film ten traktuje o czasach dawnych dla mnie, kiedy nie było mnie jeszcze na świecie, a jak wiadomo -
vanitas- wszystko przemija.Może dlatego obecnie dostosowuje się produkcje dla szerszego odbiorcy tzn. nowego,
młodego grona. Ale już dobrze, na razie tylko chwaliłam film, więc pewnie zastanawiają się państwo dlaczego nie 10?
Ponieważ zabrakło mi tej wisienki na torcie, ostatnia scena była dla mnie zbyt przesadzona, zabiła cały urok filmu. Już
nawet momenty słabe techniczne, które ja bym wycięła np. scena, gdy bohaterowie jadą samochodem. Wiem, wiem.
Ludzie nie byli wtedy tak zaawansowani technologicznie. Lecz mi to zepsuło oglądanie. Ale nawet ta scena nie
zniszczyła mi tak Casablanki jak jej koniec. Nagle główny bohater stał się SuperWystarczalnymMenem, rozstał się z
prawdopodobnie kobietą swego życia, zabił człowieka i znalazł przyjaciela, a to wszystko wciągu 2 minut, jaki to kontrast
do całości, w której wszystko się ciągnie ( nie powiem, przyjemnie wlecze). Stąd właśnie taka ocena. Podsumowując
polecam, ten film to klasyka. Mają państwo podobne wrażenia?